Modlitewna solidarność z Ukrainą

W tych dniach cały świat zamarł w przerażeniu widząc barbarzyńskie traktowanie przez rządzących własnego narodu, strzały oddawane przez snajperów, po to, żeby zabić – w głowę, szyję, czy serce, nadużywanie władzy przez ludzi, którym została ona powierzona w demokratycznych wyborach.

Ojciec Święty, kardynałowie zgromadzeni na konsystorzu nadzwyczajnym, biskupi katoliccy obydwu obrządków, prawosławni patriarchowie Konstantynopola, Moskwy i Kijowa wezwali do modlitwy o pokój, sprawiedliwość i poszanowanie ludzkiej godności.

Ukraina jest pogrążona w żałobie, ale także pełna niepokoju o jutro. Jej obywatele wierzą, że niezwykły protest i solidarność społeczna minionych dni zrodzi trwałe owoce, przemieni mentalność. Duchowni – że te dni wyzwolą nowe energie, by dążyć do jedności podzielonych Kościołów chrześcijańskich, skoro naród przeszedł zwycięsko przez tak dramatyczną próbę.

W tych dniach widzieliśmy ich obecność na Majdanie, widzieliśmy kapłanów towarzyszących osobom im powierzonym w modlitwie, jednających z Bogiem i z innymi ludźmi, także tymi po drugiej stronie barykady, uczących trudnej sztuki wybaczania, budzących nadzieję. – Trzeba się modlić i nie dać się zwyciężyć złu, ale zwyciężać dobrem i braterską miłością – powiedział jeden z nich. Te wydarzenia, tak blisko polskiej granicy nie mogą zostawić nas obojętnymi. W obliczu rozpoczynającego się Wielkiego Postu stawiają nam pytanie: co uczyniłem, by pomóc mojemu bratu w potrzebie?

o. Stanisław Tasiemski OP