Modlitwa o beatyfikację sługi Bożego bpa Piotra Gołębiowskiego

– Prosimy, żeby Kościół oficjalnie to potwierdził, aby dla innych, tak jak dla nas był przykładem i orędownikiem – mówił bp Marek Solarczyk, który 6 listopada przewodniczył Mszy świętej w kościele w Jedlińsku koło Radomia. Tego dnia Kościół radomski modlił się o beatyfikację sługi Bożego biskupa Piotra Gołębiowskiego. Po liturgii w miejscowej szkole otwarto Izbę Pamięci Ziemi Jedlińskiej oraz Salę Muzealną poświęconą biskupowi Piotrowi Gołębiowskiemu.

Wiernych przywitał ks. Grzegorz Wójcik, proboszcz parafii św. Apostołów Piotra i Andrzeja w Jedlińsku. – Gdyby te mury potrafiły mówić, powiedziałyby o jego wielkiej, gorącej modlitwie i przywiązaniu do rodzinnego kościoła parafialnego. W tym kościele biskup Piotr przyjął pierwsze sakramenty święte i odprawił Mszę prymicyjną. Dzisiaj nieustannie, każdej niedzieli i środy, modlimy się o wyniesienie na ołtarze naszego rodaka, biskupa Piotra – mówił ks. Wójcik.

Homilię wygłosił bp Marek Solarczyk. – Bóg przez biskupa Piotra kieruje zaproszenie do każdego z nas, a jednocześnie ubogaca i wzmacnia orędownictwem Maryi Niepokalanej, zachęcając, abyśmy byli oddani temu, co Boże, i prosząc, abyśmy w tym, co już się tutaj dokonuje w tych – wydawałoby się – małych, zwyczajnych znakach liturgii, potrafili dostrzec to, co jest pięknem i bogactwem Boga – powiedział biskup Marek Solarczyk.

Po liturgii w miejscowej szkole otwarto Izbę Pamięci Ziemi Jedlińskiej oraz Salę Muzealną poświęconą biskupowi Piotrowi Gołębiowskiemu, gdzie znajdują się dokumenty, zdjęcia i przedmioty życia codziennego, a także pamiątki po biskupie. Salę i izbę pamięci poświęcił biskup Marek Solarczyk. W otwarciu wzięli udział także księża z diecezji radomskiej, przedstawiciele władz gminy, instytucji gminnych, lokalnych szkół oraz europoseł Zbigniew Kuźmiuk.

Bp Piotr Gołębiowski pochodził z Jedlińska koło Radomia. Pełnił posługę pasterską z wielkim poświęceniem przez 23 lata, organizował duszpasterstwo na miarę czasów posoborowych, koncentrując się na rodzinie, budzeniu powołań duchownych, niesieniu pomocy potrzebującym, zabiegał o trzeźwość narodu. Przeciwstawił się skutecznie władzy komunistycznej, która próbowała rozbijać jedność Kościoła w Polsce poprzez tworzenie tzw. parafii niezależnych. Doznał z tego powodu wielu niesprawiedliwości, upokorzeń i krzywd.

Bp Piotr Gołębiowski stał zawsze przy boku Prymasa Tysiąclecia. Swoją zdecydowaną postawę przypłacił „negatywną oceną”, nadaną mu przez rządzących komunistów. Skutki tego były dotkliwe, nie mógł np. wyjechać do Rzymu na obrady Soboru Watykańskiego II. Mimo usilnych zaproszeń i ponagleń, jakie w imieniu papieża kierował do niego prymas Wyszyński, bp Gołębiowski był jednym z dwóch polskich biskupów, którym komunistyczne władze odmówiły możliwości udziału w Soborze.

Bp Gołębiowski zmarł nagle podczas sprawowania Mszy św. w Nałęczowie 2 listopada 1980 r. Pochowano go w katedrze sandomierskiej. W kwietniu 1994 r. rozpoczął się jego proces beatyfikacyjny, zakończony na szczeblu diecezjalnym 4 lipca 1998 r. Obecnie akta sprawy znajdują się w Rzymie i tam toczy się dalsza część procesu.