Modlitwa w intencji pionierów Wrocławia

„Przyzwyczailiśmy się do pięknego Wrocławia, ale to jest czyjeś dzieło – ogromy wysiłek, trud” – powiedział bp Edward Janiak. W Kościele Garnizonowym we Wrocławiu modlono się w niedzielę w intencji pionierów Wrocławia. Okres pionierski to okres osiedlania się ludności od 9 maja do 31 lipca 1945 roku. Po mszy, której przewodniczył wrocławski biskup pomocniczy, w Kaplicy Rajców odsłonięta została pamiątkowa tablica.

„Bardzo piękna inicjatywa księdza Kardynała Gulbinowicza, tablicą upamiętnić tych, którzy zaczęli Wrocław po 1945 roku – mówił Rafał Dutkiewicz, prezydent miasta – „Księdzu kardynałowi dziękuję, a wszystkim Pionierom Wrocławia składam głębokie wyrazy szacunku” – dodał Dutkiewicz.

Na tablicy widnieją słowa: „Pierwszym którzy dźwignęli miasto z ruin i tchnęli w nie nowe życie – wdzięczny Wrocław”.

Bp Edward Janiak zaznaczył, że „to są rzeczy symboliczne, ale one płyną z wdzięczności dla tych ludzi, którzy z determinacją wtedy podjęli się tego trudu, a sytuacja w której się znaleźli dzisiaj dla nas młodszych jest nie do wyobrażenia. My korzystamy z tych dóbr. Przyzwyczailiśmy się do pięknego Wrocławia, ale to jest czyjeś dzieło – ogromy wysiłek, trud”.

Po uroczystości odsłonięcia tablicy prezydent Wrocławia Rafał Dutkiewicz w Sali Sesyjnej Rady Miejskiej Wrocławia, uhonorował okolicznościowym dyplomem 85 Wrocławskich Pionierów.

Przed 1945 rokiem we Wrocławiu mieszkała ludność niemiecka. Po wojnie w stolicy Dolnego Śląska zamieszkała ludność, która napłynęła z Kresów Wschodnich – odłączonych od Rzeczpospolitej. To na ich barkach spoczywał trud odbudowy w 70 procentach zniszczonego miasta.