Modlitwa za ludzi telewizji

Św. Klara choć żyła w czasach, gdy nie było jeszcze telewizji, została jej patronką. Teraz jej duchowe córki – siostry klaryski – zapraszają do wspólnej modlitwy za tych wszystkich, którzy w jakikolwiek sposób uczestniczą w przygotowywaniu i przekazywaniu programów telewizyjnych. W poniedziałek 11 sierpnia o godz. 17.00 w klasztorze sióstr przy ul. Grodzkiej 54 w Krakowie zostanie odprawiona specjalna Msza św. za ludzi telewizji. W tym dniu bowiem przypada liturgiczne wspomnienie Świętej z Asyżu.

„To jedyna taka Msza w Polsce, bo też i Kraków jest jedynym miastem, gdzie są i siostry klaryski i wszystkie oddziały stacji telewizyjnych“ – tłumaczy franciszkanin o. Jan Maria Szewek.

A dlaczego św. Klara patronuje telewizji? „Według ‚Źródeł franciszkańskich‘, kiedy św. Klara złożona chorobą nie mogła uczestniczyć w liturgii Bożego Narodzenia, Bóg dał jej łaskę słyszenia i widzenia tego wszystkiego, co działo się w znacznie oddalonym od klasztoru klarysek kościele św. Franciszka w Asyżu“ – wyjaśnia zakonnik. „Można to uznać za pierwszą transmisję“ – dodaje z uśmiechem.

„Słyszała radosną psalmodię braci, przepiękny ich śpiew; docierał do niej nawet dźwięk organów. Kościół nie był wcale tak blisko, aby po ludzku było możliwe usłyszeć to, co się tam działo. Musiał sam Bóg cudownie wzmocnić echo tych uroczystości, by dotarło aż do Świętej, albo powiększyć ponad ludzkie możliwości jej słuch. Ale jeszcze większym cudem jest to, że mogła ona zobaczyć nawet sam żłóbek Pana” – przytacza fragment życiorysu św. Klary, napisanego przez ówczesnego biografa.

„Niech więc Klara stoi na czele tego wynalazku i niech sprawi, aby za jego pośrednictwem zajaśniała prawda i cnota, na których winien opierać się porządek społeczny” – napisał Pius XII w 1958 r. w breve zatytułowanym „Clarius explendescit“, dokumencie ogłaszającym św. Klarę patronką telewizji.

Święta Klara urodziła się w Asyżu 1193 r. Usłyszawszy o wyczynach biednego Jana Bernardone – św. Franciszka, pod wpływem rozmowy z nim, postanowiła porzucić świeckie życie i poświęcić się Bogu, o czym zresztą marzyła już od dziecka. 18 marca 1212 r. otrzymała habit zakonny z rąk św. Franciszka. Życie ziemskie Klara zakończyła 11 sierpnia 1253 roku.

Klaryski żyją w ścisłej klauzurze, w ubóstwie i pokucie oraz w adoracyjnym skupieniu. Utrzymują się z pracy, naprawiają i szyją szaty kościelne oraz paramenty liturgiczne. Przyjmują też jałmużnę. W Krakowie siostry klaryski osiedliły się na stałe przy kościele św. Andrzeja ok. 1320 r. Obecnie w klasztorze przy ul. Grodzkiej 54 (Trakt Królewski, w połowie drogi między Rynkiem Głównym a Wawelem) mieszkają 33 zakonnice.