Mokrosińska: dokument o lustracji rozbieżny z Kartą Etyczną Mediów

Na rozbieżności pomiędzy opublikowanym wczoraj dokumentem Komisji „Pamięć i Troska” a Kartą Etyczną Mediów zwraca uwagę w rozmowie z KAI prezes Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, Krystyna Mokrosińska. Jej zdaniem fragmenty o „moralnie nieuprawnionym ujawnianiu prawdy” oraz o „dyskrecji” nie idą w parze z zapisaną w Karcie Etycznej Mediów zasadą „niezbywalnego prawa człowieka do prawdy”.

Prezes SDP ocenia, że dokument krakowskiej Komisji Teologiczno-Duszpasterskiej zatytułowany „Prawda i odpowiedzialność” powołuje się na zasady, z którymi trudno dyskutować. Jednak, jej zdaniem, można zauważyć rozbieżności interpretacyjne dokumentu komisji z powszechnie obowiązującą Kartą Etyczną Mediów podpisaną w 1995 r. m.in. przez przedstawicieli wszystkich stowarzyszeń i związków dziennikarskich, w tym Katolickie Stowarzyszenie Dziennikarzy.
Mokrosińska przypomina, że w preambule Karty zapisane jest „niezbywalne prawo człowieka do prawdy… „zatem prawda jest tu widziana jako wartość nadrzędna. „Tymczasem w dokumencie komisji czytamy o «moralnie nieuprawnionym ujawnianiu prawdy» czy «dyskrecji» w jej ujawnianiu – a więc zwraca się uwagę na ograniczenie dostępu do prawdy” – ocenia prezes SDP.
„Wezwanie do kierowania się miłością wobec drugiego człowieka łączy w dokumencie tę chrześcijańską postawę z wydawaniem sądu. Prawda nie może być sądem!” – podkreśla Krystyna Mokrosińska.
Jej wątpliwości budzi też fragment dokumentu nt. unikania zgorszenia. „Można tu wyprowadzić wniosek, że możliwość wywołania zgorszenia ujawnieniem prawdy sama jest zgorszeniem a więc nie należy tej prawdy ujawniać” – zauważa.
Prezes SDP przy przypomniała zasady zawarte w Karcie Etycznej Mediów. Są to: zasada prawdy, zasada szacunku i tolerancji oraz zasada wolności i odpowiedzialności.
„Mam nadzieję, że dokument komisji «Prawda i Pamięć» posługując się terminologią teologiczno-duszpasterską w swojej intencji zwraca uwagę na pewne zagrożenia natomiast w kwestii zasadniczej – pojęciu prawdy jako wartości nadrzędnej i niezbywalnego prawa człowieka do prawdy uznaje zasadę wynikającą ze słów Zbawiciela „Niech wasza mowa będzie: Tak, tak. Nie, nie. A co nadto jest, od Złego pochodzi” (Mt 5,37) – zakończyła Mokrosińska.
W opublikowanym wczoraj dokumencie pt. „Prawda i odpowiedzialność” krakowska Komisja Teologiczno-Duszpasterska „Pamięć i Troska” przedstawiła katalog zasad dotyczących publikacji nt. osób współpracujących z SB. Zasady te to: miłość, odpowiedzialność, sprawiedliwość, roztropność, unikanie zgorszenia i troska o dobre imię drugiego człowieka. „Lustracja, budząca sprzeczne opinie, choć z pewnością potrzebna, nie powinna odbywać się w atmosferze rozliczeń i zemsty, lecz w chrześcijańskim klimacie skruchy, przebaczenia i zadośćuczynienia” – czytamy w dokumencie Komisji „Pamięć i Troska”, której przewodniczy bp Jan Szkodoń.
„W słowie mówionym lub pisanym jesteśmy zobowiązani nie tylko do prawdomówności, ale także i do dyskrecji. Są bowiem takie prawdy, których bez poważnych racji nie wolno ujawnić. Zachodzi wówczas obowiązek zachowania ich w tajemnicy” – czytamy w dokumencie.
Z kolei roztropność nakazuje, „aby brutalnym ujawnieniem prawdy o danej osobie nie spowodować zła, jakim jest zniszczenie zaufania do innych osób, należących do tej samej grupy społecznej, lub wywoływanie i pogłębianie zgorszenia”. Bowiem, jak czytamy, nieroztropne ujawnienie prawdy może w praktyce zrodzić więcej zła niż dobra. „Każdy z nas stanie kiedyś na sądzie Bożym – czytamy w zakończeniu dokumentu – Każdy z nas zostanie rozliczony ze słów i czynów, również z sądów, które wydał o bliźnich. Pamiętajmy, że będziemy przede wszystkim sądzeni z miłości”.