Moskwa: VI Forum Teologów Europy Środkowowschodniej

Szóste Forum Teologów Europy Środkowowschodniej odbędzie się w listopadzie w Moskwie. Pomysłodawca i organizator spotkania, o. Stanisław Celestyn Napiórkowski OFM chce, by było ono poświęcone kulturze i skoncentrowane wokół człowieka.

Forum Teologów powstało, gdy o. Napiórkowski, mariolog i ekumenista, emerytowany profesor KUL, uświadomił sobie pewien defekt polskiej teologii. – Uczyłem się dogmatyki z podręczników łacińskich. Przyszedł Sobór Watykański II, otwarcie na kultury, apel o inkulturację, tymczasem podręczniki teologii są tłumaczone z włoskiego, niemieckiego i my się tym przede wszystkim karmimy. Zbuntowałem się przeciwko temu – opowiada teolog.

Postanowił więc działać na rzecz „bardziej polskiej” teologii, ale szybko uświadomił sobie, że byłby to kolejny błąd, bo ta teologia powinna być środkowowschodnioeuropejska. – Powiedziałem sobie: dał ci Pan studentów z różnych krajów sąsiednich, to próbuj z nimi współpracować i tworzyć bardziej swoją teologię. To oznacza między innymi uwzględnianie naszej wrażliwości i naszych znaków czasu. Te znaki czasu to przede wszystkim lata zniewolenia, męczeństwa za wiarę, wierność sumieniu – wyjaśnia o. Napiórkowski.

Opiera się też na wezwaniu Jana Pawła II, wypowiedzianym w 1991 r. w Częstochowie, by „ocalać historyczną pamięć”. Papież „apelował o ocalanie pamięci o męczennikach za wiarę, by nie pozwolić jej zaginąć”. – Przyjąłem to jako podstawowy punkt programu Forum Teologów Europy Środkowej i Wschodniej – mówi franciszkanin.

Pierwsze dwa fora odbyły się w Lublinie, trzecie na Ukrainie, w Odessie i Jałcie, dzięki pomocy Aleksandra Dobrojera, absolwenta KUL, ucznia o. prof. Wacława Hryniewicza. Materiały z trzech forów udało się opublikować w książce „Więksi i mniejsi prorocy Europy Środkowej i Wschodniej”. – To opowieści o wspaniałych ludziach, świadkach Chrystusa. Przez proroków rozumiemy tu ludzi Chrystusa, którzy oczyma wiary odczytują znaki czasu i interpretują je, odczytują program działania. Taki Blachnicki, Wyszyński, Kolbe, to są typowi prorocy swoich czasów – mówi o. Napiórkowski.

Kolejne spotkanie teologów miało miejsce w Łucku. Z propozycją tej lokalizacji wystąpił Włodzimierz Osadczy, który w KUL robił habilitację, a w Łucku razem z bp. Trofimiakiem utworzył Instytut Historyczny. Ostatnie zaś, piąte – w Petersburgu, w ubiegłym roku.

– Treściowo pozostałem przy podstawowej idei, ale z różnych racji tytuł forum brzmiał „Jezus Chrystus w Rosji, wczoraj i dziś”. Spotkania odbywały się głównie w klasztorze franciszkanów, ale też w terenie: w parafii św. Stanisława, seminarium duchownym, Akademii Humanistycznej – opowiada franciszkanin.

Tegoroczne forum odbędzie się w listopadzie w Moskwie, także u franciszkanów. – Temat na afisze to kultura, nakierowana na człowieka, prawda w kulturze, wolność, godność człowieka, kultura na nasze czasy, Benedykt XVI o kulturze, kultura w dokumentach Światowej Rady Kościołów, chrześcijańskie korzenie kultury w Rosji – wylicza o. Napiórkowski.

Liczy także na to, że idea będzie się rozwijać dzięki zaangażowaniu lubelskiego uniwersytetu. „To jest wielka szansa dla KUL. Ja wkrótce umrę. Po tamtej stronie byłbym smutny, gdyby ta idea padła. Rektorze, w ręce twoje polecam ideę moją!” – mówił o. Napiórkowski w czasie uroczystości odnowienia doktoratu 1 lipca w KUL.