Możdżanów: bp Janiak modlił się w miejscu urodzin bł. s. Sancji Szymkowiak

Biskup kaliski Edward Janiak przewodniczył Mszy św. dziękczynnej za beatyfikację bł. s. Sancji Janiny Szymkowiak w Możdżanowie k. Odolanowa. Wskazywał, że w dzisiejszych czasach, kiedy w Europie ludzie chcą urządzać życie bez Boga s. Sancja jest przykładem służebnej postawy wobec Pana Boga i ludzi.

Obecnie w miejscu narodzin s. Sancji znajduje się leśniczówka, w której od ponad 30 lat mieszkają Dorota i Bronisław Krawiec. Są oni fundatorami figury błogosławionej rzeźbionej w drewnie, która stoi przed domem.
Różaniec, który zakonnica trzyma w prawej dłoni pochodzi z Betlejem, a ofiarowała go kobieta przekonana, że dzięki modlitwie na tym różańcu przeżyła II wojnę światową. Obok figury znajduje się tablica z życiorysem siostry serafitki.

Inicjatorkami uroczystości było Zgromadzenie Córek Matki Bożej Bolesnej, do którego należała s. Sancja. Na wspólną modlitwę dziękczynną do Możdżanowa przybyły s. Serafitki z Poznania, Gdańska i Krakowa. Obecni byli też pielgrzymi z parafii pw. św. Rocha w Poznaniu (Sanktuarium bł. s. Sancji Szymkowiak), gdzie znajduje się grób błogosławionej.

W homilii bp Janiak odwołał się do sentencji s. Sancji „Jak się oddać Bogu to się oddać na przepadłe (do końca)”. – Dzisiaj dziękujemy Pan Bogu za dar takiej wielkiej osoby, która jest dla nas przykładem. We współczesnych czasach mało jest ludzi, którzy chcą służyć, a przecież w rodzinie, przy chorych potrzebny jest rys wrażliwości człowieka – powiedział kaznodzieja.

Dodał, że s. Sancja szczególnie odznaczała się czcią do Najświętszego Sakramentu i stamtąd brała siłę do bezgranicznej miłości – zaznaczył. Prosił wiernych, aby modlili się do bł. s. Sancji. – Za wstawiennictwem tej błogosławionej prośmy o siłę do dźwigania krzyża i nie wstydźmy się żadnych służebnych prac i postaw, bo to jest oznaka świętości – powiedział ordynariusz diecezji kaliskiej.

Dla upamiętnienia spotkania biskup kaliski Edward Janiak, który jest z wykształcenia leśnikiem, zasadził jeden z trzech dębów.

Janina Ludwika Szymkowiak urodziła się 10 lipca 1910 r. we wsi Możdżanów k. Ostrowa Wielkopolskiego jako najmłodsza i jedyna dziewczynka z pięciorga dzieci Augustyna i Marianny. Jej rodzice, ludzie rzetelni, pracowici, głęboko religijni, troszczyli się, by wychować swoje dzieci w duchu autentycznych wartości chrześcijańskich. Z domu rodzinnego wyniosła więc silną wiarę, gorącą miłość Serca Jezusowego, mocne zasady moralne oraz zamiłowanie do pracy sumiennej, systematycznej i poważnego traktowania swoich obowiązków.

Po trzech latach nauki w niemieckiej szkole elementarnej w pobliskiej Szklarce, w 1919 r. rozpoczęła naukę w Żeńskim Liceum i Gimnazjum Humanistycznym w Ostrowie Wielkopolskim, gdzie w 1928 r. zdała egzamin dojrzałości. Rozpoczęła studia na Uniwersytecie Poznańskim, na filologii romańskiej. Okres studiów charakteryzował się w jej życiu usilną pracą intelektualną, głębokim życiem duchowym i działalnością charytatywno – apostolską.

27 czerwca 1936 r. wstąpiła do zgromadzenia sióstr serafitek w Poznaniu. W zakonie spełniała różne prace: była wychowawczynią, nauczycielką, tłumaczką, furtianką, refektarką. Ciężkie przeżycia, głód, zimno wyniszczyły jej słaby organizm i zachorowała na gruźlicę. 6 lipca 1942 r. roku z radością złożyła śluby wieczyste. Zmarła 29 sierpnia 1942 r., mając zaledwie 32 lata.

Grób jej znajduje się w kościele pw. św. Rocha w Poznaniu i przyciąga wielu wiernych, którzy proszą ją o wstawiennictwo u Boga.

S. Sancja została beatyfikowana przez papieża Jana Pawła II w dniu 18 sierpnia 2002 r. w Krakowie.

Galeria zdjęć (3 zdjęć)