Msza św. w rocznicę śmierci gen. Stanisława Maczka

W Warszawie odbyły się uroczystości związane z 25. rocznicą śmierci gen. Stanisława Maczka, dowódcy 1 Dywizji Pancernej, która wsławiła się m.in. walkami pod Falaise i wyzwoleniem obozu Oberlangen. Obchody zainaugurowała Msza św. sprawowana w katedrze polowej w intencji generała oraz jego żołnierzy, której przewodniczył ks. por. Mateusz Korpak, wikariusz katedry polowej. W południe na pl. Inwalidów przy pomniku żołnierzy 1. Dywizji Pancernej odbyła się ceremonia złożenia kwiatów.

W homilii ks. por. Korpak, powiedział że gen. Stanisław Maczek, pomimo chwalebnej przeszłości nie mógł po wojnie wrócić do kraju. Mówiąc o pamięci przypomniał, że widoczna jest ona szczególnie w listopadzie, kiedy odwiedzane są groby bliskich. Wymienił cmentarze wojenne, na których spoczywają żołnierze 1 Dywizji Pancernej gen. Stanisława Maczka: Cloppenburg, cmentarz na terenie Stalagu VI w Oberlangen, Ostebrock, Brytyjski Cmentarz Wojenny Reichswald Forest w Klevee w Niemczech, cmentarz leśny w Munster, cmentarz katolicki w Thuine, Polski Cmentarz Wojskowy w Bredzie i w Langanneri. – Dziś duchowo przenosimy się na tych osiem cmentarzy, na których pochowano poległych w walkach żołnierzy gen. Stanisława Maczka – powiedział.

Kapelan podkreślił, że zmarli żyją w tajemnicy obcowania, a także w naszej pamięci, a ich groby pomagają nam zrozumieć znaczenie naszego życia i są drogowskazami, jeśli potrafimy właściwie je odczytywać. – Wspominając koleją rocznicę śmierci gen. Stanisława Maczka przypominamy sobie jego męstwo, zdeterminowanie w dążeniu do wolności, szlachetność na polu walki, które były ozdobą jego człowieczeństwa i narzędziem żołnierskiego działania – powiedział. Przywołał słowa generała, skierowane do żołnierzy po wkroczeniu na teren Niemiec: „Bijcie się twardo, ale po rycersku”.

Na koniec zachęcił zebranych, aby odwiedzali miejsca pamięci, cmentarze, odmawiali modlitwy w intencji zmarłych i poległych oraz przyjmowali Komunię świętą w ich intencji. – Niech nie przemija pamięć żołnierska o tych, którzy opuścili wojskowe szeregi na skutek śmierci naturalnej, bądź tragicznej. Niech pozostają na zawsze w naszej pamięci – powiedział.

We Mszy św. uczestniczyli prof. Andrzej Maczek, syn gen. Stanisława Maczka, Jan Józef Kasprzyk, szef Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych, gen. dyw. Robert Głąb, dowódca Garnizonu Warszawa, Paweł Szrot, sekretarz stanu, zastępca szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, prof. Leszek Żukowski, prezes Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej oraz kombatanci, poczty sztandarowe i mieszkańcy Warszawy.

W południe przed pomnikiem żołnierzy 1 Polskiej Dywizji Pancernej na pl. Inwalidów odbyła się ceremonia złożenia kwiatów oraz uhonorowania medalami Pro Bono Polniae żołnierzy gen. Stanisława Maczka. W uroczystości wzięli udział przedstawiciele ambasad Belgii, Holandii i Francji.

W 1938 r. otrzymał dowództwo 10. Brygady Kawalerii, pierwszej polskiej jednostki zmotoryzowanej stanowiącej zalążek sił pancernych. Podczas kampanii 1939 r. dowodzona przez Maczka jednostka zadała ciężkie straty niemieckiemu XXIII Korpusowi Pancernemu. Po wkroczeniu Armii Czerwonej Maczek został zmuszony wraz z jednostką do przekroczenia granicy Węgier, gdzie został internowany.

Po kapitulacji Francji generał ukrywał się w Marsylii, a następnie przedostał się do Wielkiej Brytanii, gdzie dołączył do organizowanych tam PSZ. Powierzono mu dowództwo nad 1. Dywizją Pancerną, która przeszła szlak bojowy przez Francję, Belgię, Holandię i Niemcy. W 1944 r. brała udział w inwazji sił alianckich w Normandii. Odegrała znaczącą rolę w bitwie pod Falaise, zamykając okrążenie wokół niemieckich 7 Armii i 5 Armii Pancernej w tzw. „kotle”. Uczestniczyła także w wyzwalaniu Bredy oraz w zdobyciu niemieckiego Wilhelmshaven.

Po wojnie Maczek osiadł na stałe w Szkocji, a ponieważ nie przysługiwała mu emerytura, pracował m.in. jako barman. W 1946 r. pozbawiony został obywatelstwa polskiego, które zostało mu przywrócone w 1971 r. W 1990 r. otrzymał awans do stopnia generała broni, a w 1992 r. został kawalerem orderu Orła Białego. Na wniosek mieszkańców Bredy nadano mu honorowe obywatelstwo Holandii. Stanisław Maczek zmarł 11 grudnia 1994 r. w Edynburgu. Został pochowany na cmentarzu żołnierzy polskich w Bredzie.