Msza św. za zmarłych bezdomnych w Opolu

W kościele św. Sebastiana w Opolu bp Rudolf Pierskała przewodniczył Mszy św. w intencji zmarłych bezdomnych. Uczestniczyli w niej m.in. wolontariusze z Domu Nadziei.

Właśnie środowisko przyjaciół osób ubogich i bezdomnych z Domu Nadziei było – jak co roku – inicjatorem modlitewnej pamięci o tych bezdomnych i wolontariuszach, którzy odeszli.

Dom Nadziei prowadzi diecezja opolska. Każdego dnia przychodzi tu kilkadziesiąt osób. Mogą liczyć nie tylko na jedzenie, ubranie, możliwość kąpieli, ale także na pomoc prawną czy wsparcie w poszukiwaniu pracy itd.

Na początku liturgii siostra Aldona Srzypiec, jałmużnik biskupa opolskiego i jedna z inicjatorek powstania Domu Nadziei w Opolu i w Dylakach, odczytała imiona i nazwiska zmarłej wolontariuszki i około 40 zmarłych bezdomnych. Jeden z podopiecznych domu przyniósł do ołtarza upamiętniający ich znicz, który ks. biskup ustawił pod figurą Chrystusa Zmartwychwstałego.

– Pan Jezus stawia nam w Ewangelii poważne wymagania wynikające z najważniejszego przykazania – miłości Boga ponad wszystko i bliźniego jak siebie samego – mówił w kazaniu bp Rudolf Pierskała. – Dodaje nadto: Miłujcie się wzajemne jak ja was umiłowałem. Po uroczystości Wszystkich Świętych i po Dniu Zadusznym – wspomnieniu wszystkich wiernych zmarłych jesteśmy dłużni wdzięczną pamięć i modlitwę naszym zmarłym. Świętą i zbawienną rzeczą jest modlić się za naszych zmarłych.

– Tę modlitwę jesteśmy też winni naszym bezdomnym. Wdzięcznie ich dziś wspominamy. Przychodzili zjeść, zmienić ubranie, umyć się, ostrzyc. Przychodzili się spotkać, bo potrzebowali wspólnoty, bliskości i relacji. Dlatego tam przychodzili i przychodzą. Dom Nadziei stał się ich domem. Tam czuli się u siebie. A Dom Nadziei troszczył się nie tylko o ich ziemskie życie. Kiedy odchodzą do Pana, organizuje także ich pogrzeby, funduje nagrobki z ich imionami, by pamięć o tych ludziach przetrwała. Chowamy ich z szacunkiem należnym ich człowieczeństwu. Nie są też zostawieni w Kościele bez modlitewnej pomocy, by mogli osiągnąć radość życia wiecznego – dodał biskup. – Drodzy wolontariusze Domu Nadziei. Bardzo dziękuję, że dajecie bezdomnym dom, relację z innymi i poczucie bezpieczeństwa i za to, że się o nich troszczycie, gdy odchodzą do wieczności – powiedział.