Msza żałobna za ks. prof. Ireneusza Pawlaka

W kościele akademickim KUL odprawiono mszę św. w intencji śp. ks. prof. Ireneusza Pawlaka. Wybitny muzykolog oraz autor wielu utworów liturgicznych zmarł 15 lipca br. w Lublinie. Wspólnej modlitwie przy trumnie wieloletniego pracownika Instytutu Muzykologii KUL przewodniczył bp Mieczysław Cisło.

Ks. dr Lucjan Dyka mówił w homilii o znaczeniu kompozycji zmarłego profesora dla życia liturgicznego Kościoła. – Każdy, kto słuchał ks. prof. Pawlaka, wie jak bardzo, zabiegał o piękno kultu bożego. Jeśli każdy twórca ma swojego mistrza, to dla zmarłego takimi byli natchnieni anonimowi twórcy z czasów rodzenia się muzyki gregoriańskiej – wyjaśniał.

– Dzisiaj w godzinach popołudniowych, kiedy trumna z ciałem księdza profesora będzie przemierzać Polskę, to w wielu parafiach rozbrzmiewać będzie „Msza Pawlaka” czy inne pieśni jego autorstwa. Dzieło żyje, a chwała i uwielbienie płynie do nieba, tak jak zawsze chciał. Swoim dorobkiem odmienił oblicze Polski, Kościoła i liturgii w naszym języku – powiedział wczoraj prezes Stowarzyszenia Polskich Muzyków Kościelnych.

Dziękując wszystkim za obecność na wspólnej modlitwie, bp Mieczysław Cisło zwrócił uwagę, że w obecnym roku odeszło do wieczności wielu ważnych ludzi dla polskiego Kościoła. – Z powodu pandemii wielu wielkich jest żegnanych skromnie, tak jest i teraz. Poznałem bliżej ks. prof. Pawlaka podczas Kongresu Muzyki Sakralnej, w który był bardzo zaangażowany w jego organizacje. Cieszę się, że mogłem mu wówczas pomóc jako uczestnik poprzedniej edycji w Awinionie – wspominał lubelski biskup pomocniczy.

Uroczystości pogrzebowe odbędą 18 lipca w rodzinnej miejscowości ks. prof. Ireneusza Pawlaka, we Wrześni. O 13.00 rozpocznie się Msza św. w kościele farnym pw. Wniebowzięcia NMP i św. Stanisława BM, której przewodniczyć będzie Prymas Polski abp. Wojciech Polak. Duchowny i kompozytor spocznie na cmentarzu komunalnym we Wrześni.

Ks. Ireneusz Jakub Pawlak urodził się 22 marca 1935 r. we Wrześni. Od dzieciństwa interesował się muzyką. Po otrzymaniu świadectwa dojrzałości (1953) zgłosił się do seminarium duchownego w Gnieźnie. Jednak z uwagi na słaby stan zdrowia nie został przyjęty. Dopiero rok później rozpoczął studia filozoficzno-teologiczne, podczas których zafascynował się chorałem gregoriańskim.

Święcenia kapłańskie przyjął 12 czerwca 1960 roku z rąk bp. Jana Czerniaka w kościele parafialnym we Wrześni. Miesiąc po święceniach został skierowany jako wikariusz do parafii św. Jana Chrzciciela w Pleszewie Wielkopolskim. Jednak już po dwóch miesiącach dekretem kard. Stefana Wyszyńskiego został przeznaczony na studia specjalistyczne w Instytucie Muzykologii Kościelnej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, które skończył w 1964 r.

Powrócił do Gniezna, gdzie objął tam dyrekcję Chóru Prymasowskiego oraz wykłady z muzyki w Prymasowskim Wyższym Seminarium Duchownym oraz kierował także chórem kleryków. Podczas pobytu w Gnieźnie zajmował się pięcioma zespołami śpiewaczymi.

W 1970 roku został zatrudniony w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim jako asystent. Stopień doktora uzyskał w 1976 roku a w 1989 roku stopień doktora habilitowanego. W 2001 r. Senat Akademicki KUL przyznał mu tytuł profesora zatwierdzony uprzednio przez Centralną Komisję ds. stopni i tytułów naukowych. Był ostatnim profesorem KUL, któremu tytuł nadał Senat Akademicki według ówczesnego prawa.

W Instytucie Muzykologii KUL ks. Pawlak pełnił również funkcje kierownicze (1989-1991 i 2003-2005), a od roku 1990 do 2007 kierował Katedrą Chorału Gregoriańskiego przemianowaną za jego kadencji na Katedrę Monodii Liturgicznej. Spod ręki ks. prof. Ireneusza Pawlaka wyszło przeszło 200 artykułów naukowych i popularnonaukowych.

Jako kompozytor stworzył ok. 100 pieśni kościelnych oraz napisał 3 msze liturgiczne w języku polskim. Spośród najbardziej znanych tekstów ks. Pawlaka należy wyróżnić popularne pieśni „Radośnie Panu hymn śpiewajmy”, „Bliskie jest królestwo boże”, „Jezusowi cześć i chwała” czy „Chrystus Pan karmi nas”.