Drukuj Powrót do artykułu

Nadzieja na nieśmiertelność była życiową filozofią św. Maksymiliana

02 października 2011 | 15:23 | rk Ⓒ Ⓟ

Diecezjalne obchody 29. rocznicy kanonizacji św. Maksymiliana Kolbego odbyły się 2 października w Oświęcimiu. Uroczystej liturgii w kościele pw. św. Maksymiliana przewodniczył bp Tadeusz Rakoczy.
Uroczystości rozpoczęły się na terenie byłego obozu Auschwitz-Birkenau, gdzie biskup bielsko-żywiecki wspólnie z grupą kapłanów i świeckich odwiedzili celę w Bloku XI, w której śmiercią męczeńską zginął franciszkanin z Niepokalanowa.

Bp Rakoczy zaznaczył w homilii, że męczennik z Auschwitz dzięki zaufaniu Bogu „mógł iść pod prąd przeciw nienawiści i niezrozumieniu”.

„Ta twórcza nadzieja zawsze dla św. Maksymiliana była wartością o ogromnym znaczeniu. Wiedział, że bez niej niemożliwe jest normalne życie godne człowieka. Ona zawsze kierowała go ku Bogu” – mówił hierarcha, wskazując, że założyciel klasztoru w Niepokalanowie zamiast ufać we własne siły nieustannie się modlił.

„Nadzieja na nieśmiertelność była poniekąd jego życiową filozofią. Choć przeszedł przez ciemną dolinę zła, cierpienia i śmierci z głodu, jednakże wkroczył w życie Boże. Jego śmierć nie była klęską, ale zwycięstwem, gdyż jego święta dusza ogląda Boga twarz w twarz. Jego męczeńska śmierć zyskała miano drogocennej przed Bogiem i równie drogocennej w oczach ludzi” – dodawał biskup.

Jak zaznaczał ordynariusz, św. Maksymilian został świętym, bo w duchu rezygnował z siebie i ufność pokładał w Bogu. „Doświadczenie Kościoła podpowiada, że choć różne drogi prowadzą do świętości, to każda z nich jest drogą krzyża” – mówił kaznodzieja.

W niedzielnych uroczystościach uczestniczyli wierni, kapłani z całego dekanatu oświęcimskiego oraz franciszkanie z Centrum św. Maksymiliana w Harmężach, zakonnicy z Krakowa i Niepokalanowa wraz z Misjonarkami Niepokalanej Ojca Kolbego z podoświęcimskich Harmęż – jedynego tego typu ośrodka w Europie środkowo-wschodniej.

Franciszkanin, św. Maksymilian Maria Kolbe trafił do KL Auschwitz w maju 1941. W sierpniu 1941 oddał dobrowolnie życie za współwięźnia Franciszka Gajowniczka. O. Kolbe zmarł 14 sierpnia 1941 r. w bunkrze głodowym, dobity przez hitlerowców zastrzykiem fenolu.

W 1971 r. został beatyfikowany przez papieża Pawła VI. 10 października 1982 r. kanonizacji „męczennika pojednania” dokonał Jana Paweł II.

Drogi Czytelniku,
cieszymy się, że odwiedzasz nasz portal. Jesteśmy tu dla Ciebie!
Każdego dnia publikujemy najważniejsze informacje z życia Kościoła w Polsce i na świecie. Jednak bez Twojej pomocy sprostanie temu zadaniu będzie coraz trudniejsze.
Dlatego prosimy Cię o wsparcie portalu eKAI.pl za pośrednictwem serwisu Patronite.
Dzięki Tobie będziemy mogli realizować naszą misję. Więcej informacji znajdziesz tutaj.
Wersja do druku
Nasza strona internetowa używa plików cookies (tzw. ciasteczka) w celach statystycznych, reklamowych oraz funkcjonalnych. Możesz określić warunki przechowywania cookies na Twoim urządzeniu za pomocą ustawień przeglądarki internetowej.
Administratorem danych osobowych użytkowników Serwisu jest Katolicka Agencja Informacyjna sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (KAI). Dane osobowe przetwarzamy m.in. w celu wykonania umowy pomiędzy KAI a użytkownikiem Serwisu, wypełnienia obowiązków prawnych ciążących na Administratorze, a także w celach kontaktowych i marketingowych. Masz prawo dostępu do treści swoich danych, ich sprostowania, usunięcia lub ograniczenia przetwarzania, wniesienia sprzeciwu, a także prawo do przenoszenia danych. Szczegóły w naszej Polityce prywatności.