Norbertanki przez cały rok świętują jubileusz 900 lat zakonu

Tylko w Imbramowicach – w klasztorze będącym sanktuarium Męki Pańskiej, na krańcach diecezji kieleckiej oraz w Krakowie posługują obecnie norbertanki. Wraz z zakonem na całym świecie świętują one 900 lat Norbertanów – Zakonu Preomonstratensów.

– Ten cały trudny pandemiczny rok jest jubileuszowy, więc z powodu obostrzeń norbertanie i norbertanki część wydarzeń mogą zaproponować tylko wirtualnie – powiedziała KAI przeorysza w Imbramowicach, s. Faustyna Maria Przybysz.

1121 rok to rok założycielski zakonu. Dokładna, historyczna data 900 lat od złożenia ślubów zakonnych przez pierwszą grupę norbertanów we Francji przypadnie w Noc Bożego Narodzenia z 24 na 25 grudnia 2021 roku. Świętowanie jubileuszu trwa już od pierwszej niedzieli adwentu ubiegłego roku. Zakończy się 9 stycznia 2022 r., w niedzielę Chrztu Pańskiego.

Główne obchody międzynarodowego jubileuszu zaplanowano w Niemczech i krajach Europy Zachodniej, gdzie żył i apostołował w XII wieku św. Norbert.

– Rok jubileuszowy ma wiele wymiarów: duchowy – religijny i historyczny oraz kulturowy – podkreśla siostra. Przewidziano, ustalone w ramach Kapituły Generalnej, wydarzenia ukazujące bogate dziedzictwo norbertańskie. – To, na przykład, publikacje naukowe i literackie, projekcje filmowe i teatralne, wystawy, koncerty, a przede wszystkim wydarzenia o charakterze duchowym, modlitewnym, formacyjnym – tłumaczy przeorysza.

Klasztor w Imbramowicach jest ważnym miejscem na mapie pielgrzymów z cudownym wizerunkiem Jezusa Cierpiącego, przed którym wciąż, jak zapewnia przeorysza, dzieją się cuda i otrzymywane są łaski. Siostry utrzymują łączność z wiernymi obecnie głównie przez korespondencję i internet.

Imbramowicka klauzura liczy 11 sióstr. Przybyła jedna aspirantka. Na co dzień norbertanki zajmują się szyciem, haftowaniem i pracami artystycznymi, łączonymi ze stałym rytmem modlitwy. Konwent imbramowicki od XVI w. zaangażowany był w działalność edukacyjną i choć dziś już nie ma możliwości wskrzeszenia byłej szkoły klasztornej, to jednak norbertanki nawiązują do wielowiekowej tradycji edukacyjnej klasztoru i pozyskują fundusze na cel krzewienia kultury chrześcijańskiej, zwłaszcza wśród dzieci i młodzieży, poprzez imprezy kulturalne, koncerty.

We współpracy z grupą chrześcijańskich aktorów krakowskich powołano przy klasztorze własną Grupę Teatralną im. Ksieni Zofii Grothówny. Przed pandemią w związku z tym gromadziła się grupa aktorów i amatorów na wielogodzinne warsztaty artystyczne, a w ciągu roku wystawiane są autorskie sztuki okolicznościowe np. jasełka, czy spektakle Męki Pańskiej.

Dzięki wsparciu dotacji zewnętrznych i ofiarodawców prywatnych udało się wyremontować budynki byłej szkoły klasztornej, które służą jako Dom Rekolekcyjny „Getsemani” i „Spichlerz Św. Norberta” – do celów kulturalnych.

Klasztor organizuje konferencje, czuwania modlitewne, wynajmuje pokoje gościnne, czemu sprzyja położenie na szlaku Orlich Gniazd, na obszarze Dłubniańskiego Parku Krajobrazowego. Jest to miejsce także atrakcyjne dla naukowców i studentów różnych dziedzin.

Obecnie te wszystkie wydarzenia zostały wstrzymane lub mocno ograniczone, co znacznie uszczupliło dotychczasowe źródła dochodów. Zarazem wyremontowany kompleks klasztorny wymaga ciągłych nakładów. – Na szczęście dobrzy ludzie: pielgrzymi, nasi przyjaciele, wspólnoty pomagają i dzięki ich wielkim sercom jesteśmy w stanie przetrwać – mówi przeorysza.

W imbramowickim klasztorze klauzurowe norbertanki przebywają nieprzerwanie blisko 800 lat. Jest to jeden z najstarszych klasztorów norbertańskich na ziemiach polskich. Obecnie w Polsce są zaledwie dwa klasztory żeńskie.

Klasztor imbramowicki ufundowany został ok. 1226 przez biskupa krakowskiego Iwona Odrowąża. Obecna późnobarokowa budowla kościelno-klasztorna to dzieło sławnego architekta Kacpra Bażanki. Ozdobą wnętrza jest m.in. polichromia Wilhelma Włocha i dzieła sztuki malarskiej, stolarskiej, rękopiśmienniczej.

Klasztor od XIII w. ulegał napadom tatarskim i był obiektem ataku podczas wielu wojen, niemniej jednak regularnie prowadził szkoły, szpital i udzielał ludności różnych form pomocy, prowadząc akcje dobroczynne i społeczne.Za udział w walce z okupantem niemieckim klasztor został odznaczony Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi. Od 2003 r. W imbramowickim klasztorze znajduje się sanktuarium Męki Pańskiej w związku z kultem Pana Jezusa Cierpiącego w słynącym łaskami obrazie z XVII wieku.