Arcybiskup Wiktor Skworc kanonicznie objął urząd arcybiskupa metropolity katowickiego. Dotychczasowy ordynariusz diecezji tarnowskiej ma 63 lata, jest następcą abp. Damiana Zimonia, który przeszedł na emeryturę.

Wiktor Paweł Skworc urodził się 19 maja 1948 r. w Rudzie Śląskiej – Bielszowicach. Egzamin dojrzałości zdał w 1966 r. w Liceum Ogólnokształcącym w Rudzie Śląskiej. W 1973 r. ukończył studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Krakowie. W czasie studiów, w roku akademickim 1970/1971, odbył obowiązkowy roczny staż pracy w kopalni węgla kamiennego „Walenty-Wawel” w Rudzie Śląskiej (obowiązek ten wprowadził ówczesny biskup katowicki Herbert Bednorz).

Jako diakon wyjechał do Drezna (NRD), gdzie był duszpasterzem polskiej młodzieży pracującej w Dreźnie i Lipsku. Po przyjęciu w dniu 19 kwietnia 1973r. święceń kapłańskich pracował nadal za granicą, skąd został odwołany w sierpniu tegoż roku i mianowany wikariuszem parafii pw. Św. Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach.

W latach 1975-1980 pełnił funkcję sekretarza i kapelana biskupa katowickiego Herberta Bednorza. W 1979 r. uzyskał licencjat z teologii na Akademii Teologii Katolickiej (ATK) w Warszawie.

W 1980 r. powierzono mu funkcję kanclerza Kurii Diecezjalnej w Katowicach. Pełniąc tę funkcję koordynował m.in. sprawy budownictwa i był jednym z głównych organizatorów wizyty Jana Pawła II w Katowicach w roku 1983. Utworzył fundusz pomocy dla księży misjonarzy. Przyczynił się do powstania w Katowicach klasztoru Sióstr Karmelitanek i wybudowania domu dla księży emerytów. W okresie stanu wojennego tworzył wraz innymi i brał udział w działalności Biskupiego Komitetu Pomocy Więźniom i Internowanym, organizując wszechstronną pomoc dla internowanych i więzionych oraz ich rodzin.

W latach 80-tych, charakteryzujących się na Śląsku poważnymi napięciami społecznymi, uczestniczył jako mediator w sporach pomiędzy strajkującymi i pracodawcami. W 1992 r. został mianowany wikariuszem generalnym i ekonomem archidiecezji katowickiej. Pełnił też kilka innych funkcji diecezjalnych, m.in.: wizytatora, członka Rady Kapłańskiej, Kolegium Konsultorów. W 1995 r. uzyskał doktorat z zakresu nauk humanistycznych na ATK w Warszawie. Tytuł pracy doktorskiej: „Budownictwo kościołów w diecezji katowickiej w latach 1945-1989”.

Dnia 13 grudnia 1997 r. Ojciec Święty Jan Paweł II mianował ks. dr. Wiktora Skworca Biskupem Tarnowskim. Sakrę biskupią przyjął z rąk Ojca Świętego w uroczystość Objawienia Pańskiego (6 stycznia 1998 r.) w bazylice św. Piotra na Watykanie. Ingres do katedry tarnowskiej odbył 25 stycznia 1998 r.

Jako pasterz Kościoła tarnowskiego podjął wiele inicjatyw dynamizujących duszpasterstwo w diecezji.
Z myślą o zdolnej, ale pochodzącej z ubogich rodzin młodzieży, doprowadził do powstania Katolickich Centrów Edukacji Młodzieży „Kana”, które aktualnie działają w Tarnowie, Nowym Sączu, Mielcu i Szczucinie. Ten sam cel wskazał Fundacji im. Arcybiskupa Jerzego Ablewicza, która każdego roku funduje ponad 100 stypendiów dla młodych z całej diecezji.

Podjął również starania, zakończone sukcesem, utworzenia samodzielnego Wydziału Teologicznego w Tarnowie, działającego w strukturach UPJPII, posiadającego prawo nadawania tytułów magisterskich i doktorskich. Utworzył Rodzinę Szkół im. Jana Pawła II i Rodzinę Szkół Świętych i Błogosławionych, które w sumie zrzeszają ok. 140 placówek oświatowych w całej diecezji.

Wychodząc naprzeciw potrzebom osób starszych i chorych podjął wiele inicjatyw charytatywnych: zaangażowanie w budowę, rozbudowę i funkcjonowanie, zainicjowanego przez abp. Józefa Kowalczyka, Ośrodka Opiekuńczo-Rehabilitacyjnego dla Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnej Caritas Diecezji Tarnowskiej w Jadownikach Mokrych oraz innych dzieł prowadzonych przez Caritas w tym programu „Gniazdo” – przez które otrzymują pomoc biedne, wielodzietne rodziny przy budowie lub modernizacji własnego domu; wspieranie budowy Przytuliska św. Brata Alberta w Grywałdzie, prowadzonego przez Siostry Albertynki.

Zachęcał do tworzenia i wspierał przedszkola i ochronki prowadzone przez siostry zakonne i parafie. W ten nurt działalności charytatywnej wpisuje się również czynne zaangażowanie i wsparcie budowy stacjonarnego hospicjum w Tarnowie, prowadzonego przez Fundację „Kromka Chleba”. Jak również promowanie posługi nadzwyczajnych szafarzy Komunii św., którzy w liczbie ok. 700 mężczyzn, w niedzielę i święta zanoszą Komunię św. do domów chorych i cierpiącym.

Ważny rys jego pasterskiej posługi była troska o misje jak również o duszpasterzy dla Polonii. Każdego roku wysyłał do pracy w krajach misyjnych, Europy Zachodniej i na Wschód po kilku kapłanów, w sumie ok. 150.

Obok obowiązków w diecezji pełnił funkcje zlecane przez Konferencję Episkopatu Polski: delegata KEP ds. Ruchu Światło-Życie (1999-2004), przewodniczącego Komisji Misyjnej KEP (2001-2011), przewodniczącego Rady Ekonomicznej KEP (2004-2009).

Papież Benedykt XVI mianował go w 2005 r. członkiem Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów. Z nominacji Nuncjusza Apostolskiego w Polsce jest członkiem Kościelnej Komisji Konkordatowej (od 2010), z ramienia Episkopatu: delegatem KEP ds. działalności w Polsce „Kirche in Not” (od 2004) oraz przewodniczącym Zespołu ds. Kontaktów z Konferencją Episkopatu Niemiec (od 2006).

29 października br. bp Wiktor Skworc został mianowany przez papieża Benedykta XVI arcybiskupem metropolitą katowickim.

Biskup Wiktor Skworc, 63-letni ordynariusz diecezji tarnowskiej, został mianowany przez papieża Benedykta XVI arcybiskupem metropolitą katowickim. Będzie następcą abp. Damiana Zimonia, który przeszedł na emeryturę.

Wiktor Paweł Skworc urodził się 19 maja 1948 r. w Rudzie Śląskiej – Bielszowicach. Egzamin dojrzałości zdał w 1966 r. w Liceum Ogólnokształcącym w Rudzie Śląskiej. W 1973 r. ukończył studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Krakowie. W czasie studiów, w roku akademickim 1970/1971, odbył obowiązkowy roczny staż pracy w kopalni węgla kamiennego „Walenty – Wawel” w Rudzie Śląskiej (obowiązek ten wprowadził ówczesny biskup katowicki Herbert Bednorz).

Jako diakon wyjechał do Drezna (NRD), gdzie był duszpasterzem polskiej młodzieży pracującej w Dreźnie i Lipsku. Po przyjęciu w dniu 19 kwietnia 1973r. święceń kapłańskich pracował nadal za granicą, skąd został odwołany w sierpniu tegoż roku i mianowany wikariuszem parafii pw. Św. Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach.

W latach 1975 – 1980 pełnił funkcję sekretarza i kapelana biskupa katowickiego Herberta Bednorza. W 1979 r. uzyskał licencjat z teologii na Akademii Teologii Katolickiej (ATK) w Warszawie.

W 1980 r. powierzono mu funkcję kanclerza Kurii Diecezjalnej w Katowicach. Pełniąc tę funkcję koordynował m.in. sprawy budownictwa i był jednym z głównych organizatorów wizyty Jana Pawła II w Katowicach w roku 1983. Utworzył fundusz pomocy dla księży misjonarzy. Przyczynił się do powstania w Katowicach klasztoru Sióstr Karmelitanek i wybudowania domu dla księży emerytów. W okresie stanu wojennego tworzył wraz innymi i brał udział w działalności Biskupiego Komitetu Pomocy Więźniom i Internowanym, organizując wszechstronną pomoc dla internowanych i więzionych oraz ich rodzin.

W latach 80-tych, charakteryzujących się na Śląsku poważnymi napięciami społecznymi, uczestniczył jako mediator w sporach pomiędzy strajkującymi i pracodawcami. W 1992 r. został mianowany wikariuszem generalnym i ekonomem archidiecezji katowickiej. Pełnił też kilka innych funkcji diecezjalnych, m.in.: wizytatora, członka Rady Kapłańskiej, Kolegium Konsultorów. W 1995 r. uzyskał doktorat z zakresu nauk humanistycznych na ATK w Warszawie. Tytuł pracy doktorskiej: "Budownictwo kościołów w diecezji katowickiej w latach 1945 – 1989".

Dnia 13 grudnia 1997 r. Ojciec Święty Jan Paweł II mianował ks. dr. Wiktora Skworca Biskupem Tarnowskim. Sakrę biskupią przyjął z rąk Ojca Świętego w uroczystość Objawienia Pańskiego (6 stycznia 1998 r.) w bazylice św. Piotra na Watykanie. Ingres do katedry tarnowskiej odbył 25 stycznia 1998 r.

Jako pasterz Kościoła tarnowskiego podjął wiele inicjatyw dynamizujących duszpasterstwo w diecezji.
Z myślą o zdolnej, ale pochodzącej z ubogich rodzin młodzieży, doprowadził do powstania Katolickich Centrów Edukacji Młodzieży „Kana”, które aktualnie działają w Tarnowie, Nowym Sączu, Mielcu i Szczucinie. Ten sam cel wskazał Fundacji im. Arcybiskupa Jerzego Ablewicza, która każdego roku funduje ponad 100 stypendiów dla młodych z całej diecezji.

Podjął również starania, zakończone sukcesem, utworzenia samodzielnego Wydziału Teologicznego w Tarnowie, działającego w strukturach UPJPII, posiadającego prawo nadawania tytułów magisterskich i doktorskich. Utworzył Rodzinę Szkół im. Jana Pawła II i Rodzinę Szkół Świętych i Błogosławionych, które w sumie zrzeszają ok. 140 placówek oświatowych w całej diecezji.

Wychodząc naprzeciw potrzebom osób starszych i chorych podjął wiele inicjatyw charytatywnych: zaangażowanie w budowę, rozbudowę i funkcjonowanie, zainicjowanego przez abp. Józefa Kowalczyka, Ośrodka Opiekuńczo-Rehabilitacyjnego dla Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnej Caritas Diecezji Tarnowskiej w Jadownikach Mokrych oraz innych dzieł prowadzonych przez Caritas w tym programu „Gniazdo” – przez które otrzymują pomoc biedne, wielodzietne rodziny przy budowie lub modernizacji własnego domu; wspieranie budowy Przytuliska św. Brata Alberta w Grywałdzie, prowadzonego przez Siostry Albertynki.

Zachęcał do tworzenia i wspierał przedszkola i ochronki prowadzone przez siostry zakonne i parafie. W ten nurt działalności charytatywnej wpisuje się również czynne zaangażowanie i wsparcie budowy stacjonarnego hospicjum w Tarnowie, prowadzonego przez Fundację „Kromka Chleba”. Jak również promowanie posługi nadzwyczajnych szafarzy Komunii św., którzy w liczbie ok. 700 mężczyzn, w niedzielę i święta zanoszą Komunię św. do domów chorych i cierpiącym.

Ważny rys jego pasterskiej posługi była troska o misje jak również o duszpasterzy dla Polonii. Każdego roku wysyłał do pracy w krajach misyjnych, Europy Zachodniej i na Wschód po kilku kapłanów, w sumie ok. 150.

Obok obowiązków w diecezji pełnił funkcje zlecane przez Konferencję Episkopatu Polski: delegata KEP ds. Ruchu Światło-Życie(1999-2004), przewodniczącego Komisji Misyjnej KEP (2001-2011), przewodniczącego Rady Ekonomicznej KEP (2004-2009).

Papież Benedykt XVI mianował go w 2005 r. członkiem Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów. Z nominacji Nuncjusza Apostolskiego w Polsce jest członkiem Kościelnej Komisji Konkordatowej (od 2010), z ramienia Episkopatu: delegatem KEP ds. działalności w Polsce "Kirche in Not" (od 2004) oraz przewodniczącym Zespołu ds. Kontaktów z Konferencją Episkopatu Niemiec (od 2006).