Nowy Dwór Mazowiecki: parafia postawiła na ekologię

Parafia pw. św. Maksymiliana Kolbego w Nowym Dworze Mazowieckim (diecezja płocka) dokonała ekologicznych modernizacji: – Pozyskiwanie energii z odnawialnych źródeł staje się koniecznością. Termomodernizacja obiektów kościelnych wpłynie na zmniejszenie emisji dwutlenku węgla i zużycie energii, a tym samym na ochronę środowiska – mówi ks. kan. Andrzej Redmer, proboszcz parafii. Wkład własny parafii wyniósł 186 tys. zł.

Parafia pw. św. Maksymiliana Kolbego w Nowym Dworze Mazowieckim (Modlinie Starym) została włączona do projektu z programu priorytetowego Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, pod nazwą „Zmniejszenie zużycia energii w budownictwie”, dotyczącego termomodernizacji kościoła i plebanii. Pozyskiwaniem funduszy, a potem realizacją projektu w poszczególnych parafiach i obiektach diecezjalnych, w tym parafii w Nowym Dworze Mazowieckim, zajmował się ks. kan. Roman Bagiński, ekonom diecezji płockiej.

Proboszcz parafii ks. kan. Andrzej Redmer wymienia zakres prac, przeprowadzonych w parafii od września 2020 roku do czerwca 2021 roku: – Było to docieplenie budynków, ścian zewnętrznych, piwnic i strychów, wymiana stolarki okiennej i drzwiowej w kościele i plebanii, założenie ogrzewania podłogowego w salach pod kościołem i w plebanii, wymiana części instalacji grzewczej i grzejników w kościele i plebanii, prace elektryczne, montaż pomp ciepła w obydwu obiektach (kaskada 7 pomp na kościół i 2 pomp na plebanię) oraz zamontowanie paneli fotowoltaicznych pozyskujących prąd z energii słonecznej dla budynków kościoła: o mocy 39 kW i plebanii o mocy 18 kW – wylicza gospodarz nowodworskiej parafii.

Zakres prac przy realizacji projektu był szeroki, a co za tym idzie także wkład własny parafii – wyniósł 186 tys. zł. Głównym wykonawcą inwestycji była firma Innotech, a inwestorem ekonom diecezji i poszczególne parafie w diecezji.

Prace nad realizacją wniosku wymagały dodatkowych inwestycji, takich jak położenie płytek podłogowych w plebanii i salach pod kościołem (około 1 tys. m kw.), położenie tynków w plebanii, pomalowanie plebanii i wszystkich sali pod kościołem (około 3 tys. m kw.), wymiana wszystkich drzwi wewnętrznych w plebanii, odnowienie i zamontowanie drzwi w salach pod kościołem, dostosowanie terenu przy kościele i plebanii do potrzeb fotowoltaiki, uporządkowanie parkingu przy kościele. Prace te pochłonęły wiele środków, pozyskanych z ofiar składanych przez parafian i gości.

– Pozyskiwanie energii z odnawialnych źródeł staje się koniecznością. Termomodernizacja obiektów kościoła i plebanii, z pewnością wpłynie na zmniejszenie emisji dwutlenku węgla i zużycie energii, a tym samym na ochronę środowiska – komentuje ks. Redmer.

Dodaje, że wiele prac zostało wykonanych przez parafian w czynie społecznym. Parafianie prowadzący własne firmy użyczyli ciężkiego sprzętu, oni i ich pracownicy pracowali przy modernizacji. Ponadto parafianie złożyli ofiary na cele remontowe czy wykonywali drobniejsze prace remontowe. Wśród pracujących ofiarnie na rzecz parafii wymienił m.in. Rycerzy Jana Pawła II, należących do parafialnej chorągwi tego zakonu świeckich.

– Po realizacji wniosku i dodatkowych pracach remontowych mamy nadzieję na zwiększenie temperatury w kościele w sezonie grzewczym. Naszym pragnieniem jest również, aby sale pod kościołem i teatrzyk (w sumie około 700 m kw. powierzchni) żyły życiem grup i wspólnot parafialnych, przynajmniej tak jak to było przed pandemią – powiedział proboszcz.

Parafia pw. św. Maksymiliana Kolbego w Nowym Dworze Mazowieckim (Modlinie Starym) należy do dekanatu zakroczymskiego w diecezji płockiej. Wyłoniona z parafii Pomiechowo, została erygowana 2 lutego 1981 r. Od początku istnienia parafii proboszczem był ks. kan. Edward Stefan Pacek. W 2013 r. zastąpił go ks. Andrzej Redmer.

Obecny kościół parafialny pw. Matki Boskiej Królowej Polski został ukończony w 1991 r., według projektu architekta Michała Trzebuchowskiego. Poświęcenie świątyni odbyło się 3 grudnia 1995 r., podczas nawiedzenia parafii przez obraz Jezusa Miłosiernego.