Nowy Korczyn: V Diecezjalna Pielgrzymka do sanktuarium św. Kingi

Modlitwa w nowokorczyńskich miejscach związanych ze śladami św. Kingi, z udziałem gości z Węgier, grup z diecezji kieleckiej, tarnowskiej, nowosądecczyzny i Krakowa, procesja do źródełka św. Kingi, Eucharystia pod przewodnictwem bp. Andrzeja Kalety, występy, kiermasze, kulinaria – tak wyglądały dzisiejsze uroczystości odpustowe ku św. Kingi, połączone z V Diecezjalną Pielgrzymką do miasta, które święta założyła.

Było to zarazem organizowane po raz 20. wydarzenie pn. Kingonalia, łączone od 5 lat z diecezjalną pielgrzymką. Organizatorem są: parafia w Nowym Korczynie oraz gmina, przy współudziale lokalnych stowarzyszeń.

Najważniejszym wydarzeniem była Eucharystia w sanktuarium św. Kingi pod przewodnictwem bp. Andrzeja Kalety, z elementami liturgii w języku węgierskim i z udziałem młodzieży wcielającej się w role książęcej pary – Kingi i Bolesława oraz ich orszaku.

Homilia bp. Andrzeja Kalety zawierała wiele refleksji o drodze do świętości św. Kingi oraz o jej przesłaniu duchowym dla ludzi XXI wieku.

– Stwórca w miłosierdziu swoim powołuje ludzi i stawia przed nimi zadania, by byli światłem i wzorem w różnych epokach i czasach historycznych – mówił biskup. Przypomniał, że Kinga ogłoszona świętą w 1999 r. w Starym Sączu, nie „żyła w lekkich czasach”, ale w okresie „naznaczonym skutkami rozbicia dzielnicowego i straszliwych w skutkach najazdów tatarskich”. W takich warunkach „zapragnęła poświęcić się Bogu całym sercem poprzez ślub dziewictwa”. – Dało to Kindze wewnętrzną wolność, dzięki czemu mogła troszczyć się o sprawy Boże i prowadzić życie głęboko religijne – mówił bp Kaleta.

Zauważył zarazem, że tak jak Kościół i kraj w XIII wieku znalazły się w obliczu najazdów tatarskich, tak i my ludzie XXI wieku „znajdujemy się w rzeczywistości, najazdu, potopu ideologicznego, zalewającego Polskę”. Biskup zdecydowanej krytyce poddał ideologię gender, której zwolennicy posługują się „zuchwałymi prowokacjami, a te zachowania bolą, bo uderzają w szacunek do Eucharystii, modlitwy chrześcijańskiej, MB Częstochowskiej”. – Czy nie powinniśmy się uczyć od św. Kingi, że miarą uczciwości człowieka i jego służby jest oddanie się Bogu? – zapytywał hierarcha.

We Mszy św. uczestniczyły tłumy wiernych. Obecny byli m.in. marszałek świętokrzyski Andrzej Bętkowski i wojewoda świętokrzyska Agata Wojtyszek.

Natomiast przed Msza św. bp Kaleta, kapłani i goście udali się w procesji prowadzącej od źródełka św. Kingi do kościoła św. Stanisława, a cała ok. kilometrowa droga, usłana była bukietami kwiatów. Wierni nieśli w rękach białe róże – symbol św. Kingi.

Po Mszy św. goście wydarzenia przemieścili się na rynek. Tam, przy zaangażowaniu młodzieży szkolnej i gminnych ośrodków kultury, odbyły się inscenizacje kostiumowe, związane z bytnością św. Kingi wraz z odczytaniem fragmentów aktu lokacyjnego miasta. Wystąpił m.in. zespół Kerygmat z Wyższego Seminarium Duchownego w Kielcach, organizatorzy przygotowali wystawy fotografii i rękodzieła oraz konkursy.

– Św. Kinga wnosi w nasze czasy wiele wartości, których dziś jesteśmy spragnieni, stwarza nam na nowo świat duchowy, modlitwy, Boga, daje przykład pełnego poświęcenia życia ofiarnego. Dlatego pielgrzymi tak chętnie do nas przybywają – mówi KAI ks. Paweł Majewski, kustosz sanktuarium. – Ona żyła tutaj ponad 20 lat, jest mnóstwo śladów jej bytności – uważa Ligia Płonka, prowadząca Punkt Informacji Turystycznej.

Św. Kinga (1224 – 1292) to węgierska klaryska, córka króla Węgier Beli IV i Marii Laskariny, żona polskiego władcy, Bolesława V Wstydliwego, święta Kościoła katolickiego.

Nowy Korczyn w województwie świętokrzyskim, w powiecie buskim w obrębie Ponidzia, został założony przez Bolesława Wstydliwego i jego żonę św. Kingę, przed 1258 r., jako Nowe Miasto Korczyn, obok dawnego grodu książęcego w Starym Korczynie. Kazimierz Wielki otoczył miasto murami i zbudował zamek. Od początku XV w. odbywały się tutaj regularne zjazdy generalne i sejmiki szlachty Małopolski oraz słynne jarmarki zbożowe. Od XVI w. Nowy Korczyn stał się dużym skupiskiem Żydów, którzy w XVII w. wybudowali synagogę. Po zniszczeniu przez Szwedów miasteczko znacznie podupadło, pozbawione praw miejskich w 1870. Do 1942 istniało tutaj getto, skąd ok. 4 tys. Żydów wywieziono do obozu zagłady w Treblince.

Do najważniejszych zabytków Nowego Korczyna należą: zespół pofranciszkański z 1257 r. z kościołem św. Stanisława – dziś sanktuarium św. Kingi, gotycko – renesansowy kościół parafialny Trójcy Świętej z VI w., klasycystyczna synagoga z końca XVII w., Dom Długosza z XVI w., w okolicy – pozostałości murów zamku Kazimierza Wielkiego.

Obecnie Nowy Korczyn jest ośrodkiem turystyczno – usługowym, tutaj znajduje się przeprawa promem przez Wisłę.

Tutejsza parafia powstała około połowy XIII w., jest odnotowana w wykazach świętopietrza z 1326 r., została wydzielona z parafii Korczyn Stary. Pierwotny kościół drewniany pw. św. Elżbiety i św. Wawrzyńca spłonął w 1608 r. W latach 1610-1634 zbudowano nowy, zachowany do dziś, kościół murowany, konsekrowany 20 VII 1659 r. przez biskupa krakowskiego Andrzeja Trzebickiego. Od czasu konsekracji kościół nosi wezwanie Trójcy Świętej.

W 1975 r. duszpasterstwo parafialne przejęli ojcowie franciszkanie konwentualni, od 1992 r. duszpasterstwo sprawują księża diecezjalni.