O. Chojnacki: w dzisiejszym świecie musimy być świadkami Chrystusa

Mamy być w dzisiejszym świecie świadkami Chrystusa, zaś modlitwa powinna być podstawową drogą zakonników – powiedział o. Piotr Chojnacki, prezes Kongregacji Polskiej Zakonu Cysterskiego z racji 840. rocznicy fundacji opactwa w Wąchocku, które znajduje się na terenie diecezji radomskiej. Obiekt sakralny jest jednym z najpiękniejszych przykładów architektury romańskiej Polsce, zaś cały zespół zabytkowy znajduje się na prestiżowej liście zabytków „Pomnik Historii”.

O. Piotr Chojnacki, który był gościem Radia Plus Radom powiedział klasztor w Wąchocku jest „niezwykłym miejscem, które wciąż zachwyca” bowiem zachowało się bardzo wiele elementów dawnego klasztoru – w skrzydle wschodnim armarium (skarbiec, gdzie przechowywano m.in. księgozbiór), kapitularz, fraternia (sala wspólnej pracy), a na piętrze dormitorium, w skrzydle refektarz z bogatą kamieniarką romańską.

– Cieszy, że obiekt pięknieje. Od wielu lat prowadzone są prace remontowo-konserwatorskie. Zachowało się wiele elementów romańskich. Nie zapominamy, że przez wieku jako cystersi wzbogacaliśmy kulturę duchową. Dlatego władcy tak chętnie wznosili klasztory, bo to oznaczało rozwój gospodarczy kraju. Dzisiaj opactwa to również ośrodki kultury, czasem miejsca pielgrzymkowe – powiedział prezes Kongregacji Polskiej Zakonu Cysterskiego.

O. Piotr Chojnacki dodał, że opactwo w Wąchocku w powszechnym przekazie, że nie może być odbierane jako kolejny cenny zabytek, czy muzeum lecz jako żywe miejsce w dziele ewangelizacji. – Jako zakonnicy w dzisiejszym świecie mamy być świadkami Chrystusa. Modlitwa to podstawowa nasza droga. Na Zachodzie Europy klasztory są miejscem organizowania rekolekcji, czy dni skupienia. Są też miejscem wielu pielgrzymek. W Polsce nasze klasztory prowadzą duszpasterstwo parafialne – stwierdził o. Chojnacki.

Na koniec życzył powołań zakonnych. – Cieszę się, że w Wąchocku jest wielu młodych zakonników. Życzę kontynuowania prac konserwatorskich, aby ten obiekt mógł pokazać całe swoje architektoniczne piękno. Przy okazji dziękuję wszystkim za wsparcie okazywane wąchockiemu opactwu, w tym Kościołowi radomskiemu – powiedział o. Piotr Chojnacki.

Przypomnijmy, że od wielu lat trwa proces konserwacji opactwa w Wąchocku. Tylko w trakcie ubiegłorocznych prac odkryto romańskie okna, które były zamurowane. W 2017 roku wymieniono pokrycie dachowe na północnym skrzydle domu opata, a w ubiegłym roku ukończono prace przy skrzydle wschodnim. Dawna blacha stalowa została zastąpiona szlachetniejszą miedzią, a przegniłe części XIX – wiecznej więźby usunięto i uzupełniono zdrowym drewnem. Z kolei w tym roku trwa remont dachu kościoła wraz z wymianą więźby. Prace odbywają się dzięki środkom z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W przyszłym roku rozpoczną się prace przy elewacji zewnętrznej kościoła i klasztoru.

Klasztor w Wąchocku został zbudowany na przełomie XII i XIII wieku. Jest jednym z najpiękniejszych przykładów architektury romańskiej Polsce. Fundatorem opactwa był w 1179 roku biskup krakowski Gedeon (Gedko). Budowniczym opactwa był Simon, z pochodzenia Włoch.

Wąchock staraniem cystersów w 1454 roku otrzymał prawa miejskie na prawie magdeburskim. Dużą rolę miejscowi cystersi odgrywali w dziedzinie gospodarczej. Zakonnicy zajmowali się hodowlą, młynarstwem, tkactwem, a także górnictwem i hutnictwem. Opactwo wąchockie otrzymało przywilej na poszukiwanie kruszców w księstwie krakowskim i sandomierskim. Dzięki temu budowano własne huty, co dało początek staropolskiemu zagłębiu hutniczemu.

W 1656 roku klasztor najechały wojska księcia Siedmiogrodu Jerzego Rakoczego, spustoszyły miasto i okolicę, a klasztor pozbawiły bogatego archiwum, skarbca i cennych zabytków. Upadek zakonu cystersów w Wąchocku nastąpił w wyniku kasacji w 1818 roku przez władze carskie.

Dopiero w 1951 roku odrodził się klasztor cysterski w Wąchocku. Staraniem konwentu i przy pomocy państwa podjęto restaurację tego cennego zespołu zabytkowego. Opactwo nadal swoją modlitwą i pracą służy Zakonowi i Kościołowi w tym przepięknym zakątku Ziemi Świętokrzyskiej i Diecezji Radomskiej.