O. Maciejowski: Pan Bóg potrzebuje współczesnych Jonaszów

„Pan Bóg potrzebuje współczesnych Jonaszów, którzy będą mówili ludziom o Jego miłosierdziu, potrzebie nawrócenia i zaufania Panu Bogu” – mówił dziś w Poznaniu o. Jan Maciejowski OFM Conv., przełożony prowincji św. Maksymiliana Marii Kolbego Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych w Polsce. Msza św. była transmitowanej na cały świat przez TVP Polonia z sanktuarium Matki Bożej w Cudy Wielmożnej, Pani Poznania w stolicy Wielkopolski.

W homilii o. Maciejowski, nawiązując do dzisiejszej Ewangelii o powołaniu pierwszych Apostołów, wskazał na potrzebę pozostawienia wszystkiego, co nas oddziela od Pana Boga. „Do każdego z nas Jezus mówi: „Pójdź za Mną”. Trzeba zostawić to, co nas zniewala, co nie prowadzi ku zbawieniu, nie wypływa z miłości” – tłumaczył kaznodzieja.

Przekonywał, że miłość jest skarbem, który otrzymaliśmy. „Jeśli kochasz, to zmieniasz świat, przemieniasz oblicze tej ziemi” – podkreślił. Zauważył, że trzeba zostawić wszystko, tak jak uczynili to pierwsi Apostołowie, aby wszystko otrzymać.

Przełożony prowincji św. Maksymiliana Marii Kolbego Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych w Polsce zwrócił uwagę na potrzebę nawrócenia i wiarę w Ewangelię, jako na warunki konieczne do podążania za Panem Jezusem. Zaznaczył, że każdy z nas potrzebuje nawrócenia myśli, słów i czynów.

„Nawrócić się to przełamać granicę ludzkich schematów, sposobu pojmowania rzeczy, wydarzeń, Boga, zerwanie z egoizmem, grzechem” – tłumaczył o. prowincjał.

Podkreślił, że życie trzeba widzieć w Bożym świetle, wtedy przychodzi zaufanie Ewangelii. „Pozwalamy się zdobyć przez perspektywę życia, którą Chrystus przynosi na świat, żyjemy życiem człowieka zmartwychwstałego, człowieka nadziei” – stwierdził kaznodzieja.

Franciszkanin zaznaczył, że świat bardzo potrzebuje dziś Pana Boga, „a ludzkość nie znajdzie ukojenia, dopóki nie zwróci się do Jego miłosierdzia”.

Mszę św. zakończyła modlitwa przed cudownym wizerunkiem Matki Bożej.

XVII-wieczny, franciszkański kościół pw. św. Antoniego z Padwy, a zarazem sanktuarium Matki Bożej w Cudy Wielmożnej Pani Poznania, położony jest malowniczo na zboczu Góry Przemysła, na zachód od Starego Rynku. Kościół wraz z wyposażeniem wnętrza należy do najokazalszych obiektów sakralnej architektury barokowej w stolicy Wielkopolski.

Wnętrze świątyni jest bogato zdobione dekoracjami stiukowymi i malarskimi. Autorem wykonanej w latach 1702-1735 polichromii był franciszkanin Adam Swach.

W kościele w kaplicy nawy wschodniej znajduje się ołtarz z wizerunkiem Patronki sanktuarium i miasta Poznania. Twórcą monumentalnego czarnego ołtarza w formie relikwiarza w kaplicy Matki Bożej, bogato zdobionego z pozłacaną ornamentyką i innych elementów drewnianego wyposażenia jest brat malarza, Antoni Swach.

Kult obrazu Matki Bożej w Cudy Wielmożnej sięga połowy XVII wieku, kiedy to kwestarz franciszkański brat Tomasz Dybowski kupił namalowany na desce maleńki wizerunek Madonny z Dzieciątkiem. W czasie potopu szwedzkiego zakonnik, nosząc na piersiach obraz, chodził po mieście i prosił o jałmużnę dla biednych. Wizerunek miał budzić ofiarność mieszkańców. Obraz szybko zasłynął łaskami i został nazwany obrazem w cudy wielmożnym.

Od 1670 roku obraz Matki Bożej umieszczony jest w ołtarzu kaplicy kościoła oo. franciszkanów. W trzechsetną rocznicę położenia kamienia węgielnego pod świątynię i w tysięczną rocznicę powstania biskupstwa w Poznaniu, 29 czerwca 1968 r., obraz został koronowany papieskimi koronami przez Prymasa Tysiąclecia kard. Stefana Wyszyńskiego, kard. Karola Wojtyłę oraz abp. Antoniego Baraniaka.

W 2018 roku przypada 50. rocznica koronacji obrazu Matki Bożej, która będzie świętowana w ramach obchodów 1050. rocznicy powstania biskupstwa w Poznaniu, najstarszego biskupstwa w Polsce.