O. R. Kszuk: bez Boga humanizm zamienia się w bestialstwo, a człowiek w zwierzę

Doświadczenie ludzkie mówi, że bez Boga humanizm zamienia się w bestialstwo, a człowiek w zwierzę, powiedział o. Romuald Kszuk z Józefowa k. Warszawy, który rozpoczął 11 marca głoszenie czterodniowych rekolekcji wielkopostnych w katedrze Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Gorzowie Wielkopolskim.

Rekolekcjonista przypomniał, że obecne nauki rekolekcyjne stanowią renowację odbytych w ub. roku misji, które także prowadził duchowny w katedrze. „Potrzebujemy odnowy, bo kiedyś dojdzie do takiego momentu, kiedy nie będziemy mieli możliwości anulowania czy poprawy. Dekalog jest absolutnym fundamentem naszego życia osobistego i społecznego. Każde odsunięcie od prawa Bożego może się dla człowieka tragicznie skończyć” – przestrzegł rekolekcjonista.

O. Kszuk należy do Wspólnoty Ojców Szensztackich i jest duszpasterzem młodzieży i rodziny. Urodził się w Raciborzu w 1965 r. W rozmowie z KAI zaznaczył, że pochodzi z wielodzietnej rodziny, mieszkał z rodzicami, sześciorgiem rodzeństwa i dziadkami. Stwierdził, że stosunki rodzinne, więź z kościołem i Ewangelią złożyły się na jego doświadczenie duszpasterskie.

Wolne chwile zakonnik przeznacza na sprzątanie lasu a relaksuje się przy muzyce. Gra na gitarze, komponuje i pisze teksty. Ostatnio skomponował pieśń adwentową. Przygotowuje do druku publikację pt. „Pedagogika w pigułce”, która ma się ukazać we wrześniu tego roku. Jest to materiał dla rodziców, przypominający zasady pedagogiczne, na których jest zbudowany świat. „Człowiek jest stworzony na obraz Boży i tego porządku nie da się odwrócić” – zapewnił o. Kszuk.

Wspólnota Ojców powstała w roku 1965 r. W Polsce ich dom znajduje się w Józefowie, 20 km od centrum Warszawy. Mieści się nad Wisłą, w sosnowym lesie, na obszarze diecezji warszawsko-praskiej. Na jego terenie istnieje Sanktuarium Matki Bożej Trzykroć Przedziwnej, poświęcone w 1988 przez kard. Józefa Glempa.

Szczególnym zadaniem tej wspólnoty jest kapłańska służba na rzecz Ruchu i jego poszczególnych wspólnot. Ojcowie zaangażowani są w pracę duszpasterską wśród młodzieży, rodzin i księży, prowadzą rekolekcje, dni skupienia i szkolenia. Apostołują przez środki masowego przekazu, przez misje w dalekich krajach, duszpasterstwo parafialne, pracę w grupach, aż po życie pustelnicze oddane modlitwie i kontemplacji – można przeczytać na stronie: http://www.ojcowie.szensztat.pl .

Ruch szensztacki, działający wśród mężczyzn i kobiet, zrodził się w Niemczech w 1914 r. wśród zbuntowanej młodzieży gimnazjalnej. Jego twórcą był ks. Józef Kentenich (1885-1968). Zanim założył swe dzieło, był m.in. ojcem duchownym w pallotyńskim niższym seminarium duchownym w Schönstatt koło Koblencji w Nadrenii. Tam też narodziła się idea ruchu i od tego miasteczka wziął on swą nazwę. Od 1933 r., gdy Hitler doszedł do władzy w Niemczech, ruch stał się bardzo rodzinny, ukierunkowany na obronę rodziny i małżeństwa. Obecnie ruch ten działa w wielu krajach i należą doń także wyżsi hierarchowie kościelni. Jego członkiem jest np. emerytowany arcybiskup Santiago de Chile kard. Francisco Javier Errázuriz Ossa.