O. Szymczak: to nie jest czas zbierania lajków, ale realnej pomocy bliźniemu

Chciałbym, aby ten czas był nie tylko okazją dozbierania laików pod transmisjami z nabożeństw, ale szansą na konkretną miłość bliźniego. Z dnia na dzień przybywać będzie osób spędzających ten czas w kwarantannie domowej, im trzeba zrobić zakupy, wyprowadzić psa i wyrzucić śmieci – mówi KAI o. Jacek Szymczak OP z Dominikańskiego Ośrodka Kaznodziejskiego w Łodzi. Dominikanin podzielił się swoimi refleksjami o tym, jak czas epidemii wykorzystać najlepiej w budowaniu własnego życia duchowego i relacji z innymi ludźmi.

Poniżej komentarz o. Jacka Szymczaka OP:

Kryzys izolacji, co brzmi paradoksalnie, może odnowić w nas – Kościele, doświadczenie bliskości, wspólnoty, wiary opartej na relacjach, a nie organizacjach. Uwielbiamy skupiać się na planach, jubileuszach, obchodach. Dzięki Bogu, widzimy jak to, co często było tylko ornamentem, zasłoniło nam fundament – wiarę jako relację z Bogiem i ludźmi.

Brak mszy, duszpasterskich spotkań, wspólnotowych wyjazdów, nie jest w żaden sposób powodem „załamania wiary”, chociaż owszem „załamania religijności”, ale ona często będzie przechodziła kryzysy.

Patrzę na wysyp internetowych kaznodziejów, katechetów i speców od „kato on-line”. To wbrew pozorom zrobić jest bardzo łatwo, o wiele trudniej zorganizować w swojej parafii, mieście realną stałą pomoc dla osób przebywających w kwarantannie, dla seniorów i dla lekarzy i personelu medycznego przeciążonego pracą.

Chciałbym, aby ten czas był nie tylko okazją dozbierania „laików” pod transmisjami z nabożeństw, ale szansą na konkretną miłość bliźniego. Z dnia na dzień przybywać będzie osób spędzających ten czas w kwarantannie domowej, im trzeba zrobić zakupy, wyprowadzić psa i wyrzucić śmieci.

Pan nie rozliczy nas z duszpasterskiej działalności w internecie, lecz z tego, że ”Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili…”.

Wielu z nas tęskni za Eucharystią, modlitwą w pełnym Kościele, ale być może przychodzi czas, że mamy doświadczyć obecności Pana w uczynkach miłosierdzia i naszych braciach i siostrach. To będzie papierek lakmusowy naszych wspólnot i parafii. Zobaczymy bardzo szybko, na czym i na kim były zbudowane. Nawet, jeśli będzie to gorzki obraz, czas ten jest nam dany jako szansa nawrócenia.