O wspólnocie Kościoła – sesja formacyjno-rekolekcyjna dla kapłanów

Jak budować wspólnotę Kościoła? Jaki jest Kościół czasu synodu? Jak przejść od teologicznych założeń do praktycznej realizacji wspólnoty w życiu parafii? M.in. na te pytania szukają odpowiedzi uczestniczący na Jasnej Górze w czterodniowym spotkaniu księża – głównie rekolekcjoniści, ojcowie duchowni troszczący się o formację i życie kapłanów w dekanatach i diecezjach, spowiednicy kapłanów i osób konsekrowanych. Doroczną, 32. Sesje formacyjno-rekolekcyjną zorganizowała Komisja Duchowieństwa Konferencji Episkopatu Polski. Zakończy się ona w czwartek 1 lutego.

Mszy św. w Kaplicy Matki Bożej przewodniczył dziś, w drugim dniu spotkania, abp Józef Górzyński. Członek Komisji Duchowieństwa przypomniał w homilii o podstawowej i najważniejszej misji Kościoła, ewangelizacyjnej i sakramentalnej. – Kościół ma czynić to, co Chrystus; głosić wolę Ojca i znakami przekazywać Bożą moc. Ewangeliczny obraz Chrystusa głoszącego i dokonującego znaków, to obraz posługi Kościoła, który do tego dzieła jest powołany i uzdolniony łaską – wskazywał abp Górzyński.

Spotkanie na Jasnej Górze służy przede wszystkim odnowie ducha, ale jest też spojrzeniem na ważne zagadnienia, które wiążą się z posługą kapłanów we współczesnym świecie – mówi ks. Wojciech Rzeszowski, sekretarz Komisji, odpowiedzialny za organizację spotkania.

Część sympozjalna poświęcona jest tematowi doświadczenia wspólnoty Kościoła zgodnie z programem roku duszpasterskiego w Polsce. – Choć Kościół nigdy nie miał łatwych czasów i zawsze trzeba było się z czymś zmagać, to teraz widzimy jak dużo się w nim dzieje, jak się zmienia –  zauważa ks. Rzeszowski. Wskazał m.in. na doświadczenie obecnie cywilizacyjnego przyspieszenia, odchodzenia młodych z Kościoła, na „brak życia” niektórych wspólnot. Podkreślił, że jest ważna refleksja nad Kościołem, jakiego chciał sam Bóg. – Kondycja współczesnego Kościoła, nasze w nim miejsce, doświadczenie wspólnoty Kościoła w tym najmniejszym wymiarze jak pojedynczych wspólnot czy parafii, jak pogłębić świadomość o roli żywotności małych wspólnot, świadomość odpowiedzialności za Kościół, to są obecnie ważne tematy, które chcemy podjąć – zapowiada ks. Rzeszowski.

W programie znalazły się m.in. wykłady abp. Adriana Galbasa o „Kościele czasu synodu”, ks. prof. Pawła Bortkiewicza o „Kościele, w którym dziś żyjemy” czy ks. dr. Waldemara Szlachetki o „Doświadczeniu wspólnoty Kościoła w życiu parafii. Jak przejść od teologicznych założeń do praktycznej realizacji”.

Konferencje rekolekcyjne głosi ks. Marek Gancarczyk prezes Fundacji Opoka, wieloletni redaktor „Gościa Niedzielnego”. – Czy Bóg może na nas księży jeszcze liczyć? To pytanie, które stawiam współbraciom w kapłaństwie – mówi rekolekcjonista. Wskazał na wartości, które dziś szczególnie są ważne w budowaniu kapłańskiej tożsamości. – Myślę, że kilka rzeczy jest dla nas kapłanów ważnych. Oczywiście, oprócz wierności, to odwaga. Kolejny element niezwykle ważny to trzymanie się prawdy, prawdy Bożej, która od wieków jest w Kościele. Oczywiście ta odwaga bardzo mocno związana jest z prawdą, bo świat nie chce słuchać prawdy, a też głoszenie jej wymaga ogromnej odwagi – zaznaczył rekolekcjonista.

Ks. Tomasz Głuszek z arch. gnieźnieńskiej na co dzień posługujący w parafii zwraca uwagę, że dziś nadrzędnym wyzwaniem jest „na nowo wskrzesić wiarę”, bo zdaniem kapłana na pierwszym planie musi być duchowość, troska o zbawienie w świecie, który zatraca właściwe rozumienie Boga, traci wiarę.

Z kolei o. Emil Pacławski franciszkanin posługujący w parafii i będący ojcem duchownym dekanatu Tychy Nowe zauważa swoisty głód duchowości, co przejawia się w poszukiwaniu przez wielu wiernych kierowników duchowych, w potrzebie pogłębionej spowiedzi. Zakonnik mówi o potrzebie holistycznego spojrzenia na człowieka. – Indywidualne potraktowanie każdego człowieka, dotarcie do jego potrzeb, bo każdy penitent jest inny, to jest niezwykle ważne w posłudze sakramentu pokuty pojednania i duchowym towarzyszeniu – podkreśla franciszkanin. Zwraca też uwagę, że nadrzędnym dla kapłana, w jego sposobie funkcjonowania w świecie, jest pogłębione życie duchowe oraz szeroka wiedza, bo penitent potrzebuje mądrych spowiedników.