Obchody 81. rocznicy pacyfikacji Michniowa – wioski w Górach Świętokrzyskich

12 i 13 lipca to dzień upamiętnienia 204. ofiar pacyfikacji Michniowa – wioski w Górach Świętokrzyskich, gdzie niemieccy okupanci w 1943 roku wymordowali w dwa dni 204 osoby. W piątkowej uroczystości upamiętniającej wzięli udział parlamentarzyści, przedstawiciele władz wojewódzkich, samorządowcy i mieszkańcy Michniowa, w tym potomkowie ofiar. Wydarzenie rocznicowe rozpoczęła Msza św. polowa przy Mauzoleum w Michniowie.

Eucharystii przewodniczył ks. Stanisław Picheta, proboszcz parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny we Wzdole Rządowym. Na terenie tej parafii leży wieś Michniów. Homilię wygłosił ks. Jacek Kopeć, dyrektor Zespołu Szkół Katolickich Diecezji Kieleckiej.

Apelował o pokój, o postępowanie według Bożych praw.  – Chciałbym krzyczeć z tego miejsca do wielkich tego świata i do zwykłych ludzi, by patrzyli na Świętokrzyską Golgotę, jak na przestrogę, aby nigdy ta tragedia się nie powtórzyła  – mówił. – Jednak wciąż się powtarza (…) i będzie się powtarzać, dopóki człowiek nie zwróci swego serca ku Bogu, objawionemu w Jezusie Chrystusie – zaznaczył.

Po Mszy św. był czas na oficjalne przemówienia i złożenie wiązanek kwiatów. Pierwszy wieniec do mogły zbiorowej ponieśli tradycyjnie mieszkańcy Michniowa.

Po oficjalnej części zaproszono do zwiedzania nowoczesnego, interaktywnego Mauzoleum. Ostatnim akcentem było czuwanie modlitewne przy kaplicy św. Małgorzaty.

13 lipca w sobotę o godz. 15 będzie sprawowana Msza św. w intencji ofiar niemieckiego mordu i o pokój na świecie.

Organizatorami uroczystości byli: Marszałkowski Województwa Świętokrzyskiego, Delegatura Instytutu Pamięci Narodowej w Kielcach oraz Muzeum Wsi Kieleckiej – Mauzoleum Martyrologii Wsi Polskich w Michniowie.

Upamiętniające obchody w Michniowie to zarazem Dzień Walki Męczeństwa Wsi Polskiej.

W dniach 12 i 13 lipca 1943 r. Niemcy dokonali zbrodni na mieszkańcach Michniowa. Pierwszego dnia pacyfikacji wieś została otoczona ścisłymi kordonami. Niemcy posłużyli się listą nazwisk osób podejrzanych o współpracę z partyzantami. Złapanych mężczyzn stłoczono w czterech stodołach, które następnie ostrzelano, wrzucono do nich granaty i podpalono. Większość osób spłonęła żywcem. Ponadto aresztowano 10 osób, które przewieziono na przesłuchania do aresztu śledczego w Kielcach, z których 9 zostało wywiezionych do obozu koncentracyjnego. Uprowadzono także 18 kobiet, z których 17 wywieziono na roboty przymusowe do III Rzeszy, a jedną umieszczono jako pomoc domową u Niemca w Kielcach. Tego dnia zamordowano 102 osoby, w tym 95 mężczyzn, 2 kobiety i 5 dzieci.

Z kolei w odwecie za zatrzymanie i ostrzał niemieckiego pociągu przez partyzantów Zgrupowania AK „Ponury” w nocy z 12 na 13 lipca, Niemcy wrócili do Michniowa rankiem 13 lipca. Tego dnia nie mieli przygotowanej listy – strzelali do kobiet i dzieci, żywcem palili ludzi. Zamordowane zostały 102 osoby, w tym 7 mężczyzn, 52 kobiety i 43 dzieci. Cały Michniów został ograbiony, a później spalony. 15 lipca 1943 r. większość zwłok pochowano w zbiorowej mogile na placu szkolnym. Część z nich pogrzebano blisko domów, a w 1945 r. wszystkie szczątki przeniesiono do wspólnego grobu.

Michniów stał się symbolem martyrologii męczeństwa wsi polskich podczas II wojny światowej. Tę historię opowiada dzisiaj nowoczesne muzeum narracyjne.