Od Biblii do uwielbienia. Poznaj Ducha Świętego!

Pismo Święte stopniowo odsłania Osobę Ducha Świętego. Trzecia Osoba Trójcy Świętej staje się Darem, którym Bóg Ojciec poprzez misterium Paschalne Jezusa Chrystusa obdarowuje człowieka. Duch, który jest konieczny jak oddech, nieuchwytny jak wiatr oraz w swej świętości oddzielony od tego, co ziemskie chce jednak przebywać w człowieku i przez niego działać.

„Od Biblii do uwielbienia. Poznaj Ducha Świętego!” – tak brzmiał tytuł kolejnego wykładu z cyklu „Duchowość dla Warszawy”, organizowanego przez Akademię Katolicką w Warszawie. Wykład wygłosili bibliści Akademii Katolickiej: s. dr hab. Judyta Pudełko PDDM, prof. AKW oraz ks. dr Mateusz Wyrzykowski. Wykład odbył się 12 kwietnia w auli Narodowego Instytutu Kultury i Dziedzictwa Wsi, w ramach Warszawskiego Festiwalu Teologicznego.

W tej krótkiej refleksji biblijnej prelegenci przedstawili trzy przestrzenie spotkania i działania Ducha Świętego: słowo, życie i charyzmaty. „Dlaczego zaczynamy wykład o Duchu Świętym od refleksji na temat słowa?” – zapytała na wstępie s. Judyta. Taki model proponuje sama Biblia, ukazując uprzednie działanie Boga poprzez słowo oraz obecność Ducha w procesie stworzenia. Bóg działa, komunikując się poprzez słowo, które jest nośnikiem Jego Ducha. Aby to zobrazować, prelegentka zatrzymała się nad początkiem Księgi Ezechiela, wizją chwały Bożej oraz powołaniem Ezechiela na proroka ludu Bożego. Udzielenie Ezechielowi Ducha „stwarza” go jako proroka. Działający w Ezechielu Duch jest darem, który czyni z niego podmiot zdolny do komunikacji słów Boga Izraelowi, by „przemawiać słowami Boga”. Ks. dr Mateusz Wyrzykowski kontynuował temat „słowa” w odniesieniu do działania Ducha Świętego w Nowym Testamencie. Duch Święty uzdolnił uczniów do głoszenia słowa wśród pogan (Dz). Publiczna działalność Jezusa rozpoczyna się od spoczęcia Ducha na Zbawicielu (Łk 4,18), po nim nastąpiło głoszenie Królestwa Bożego i po męce wniebowstąpienie. Dokładnie ta sama historia powinna mieć miejsce w życiu każdego ucznia – od przyjęcia Pocieszyciela rozpoczyna się misja głoszenia Ewangelii i kończy się ona osiągnięciem chwały nieba.

W drugiej części wystąpienia prelegenci skoncentrowali się na związkach Ducha Świętego z życiem. S. Judyta przedstawiła obrazową wizję z Ez 37, w której prorok głoszący słowo Boże i przyzywający Ducha Świętego nad doliną wyschłych kości doprowadza do ich ożywienia. Wizja ta stanowiła symbol odrodzenia Izraela po wygnaniu babilońskim. Duch Święty miał również dokonać przemiany serc, otwierając je na nowo na relację z Bogiem. Wizja Ezechiela w duchowy sposób realizuje się w życiodajnym działaniu Ducha Świętego, przestawionym w Nowym Testamencie. Ks. Mateusz zauważył, że chrześcijanie co tydzień podczas niedzielnej Mszy wyznają wiarę w Ducha Świętego Pana i Ożywiciela. Autorzy Nowego Testamentu, w tym św. Paweł w Liście do Rzymian, rozróżniają życie biologiczne – ono przemija oraz życie duchowe – wieczne. To dzięki działaniu Ducha Świętego człowiek może żyć, pomimo swej śmierci.

Galeria zdjęć (9 zdjęć)

Trzecia część wystąpienia dotyczyła chryzmatów. „Słowo charyzmat nie pojawia się ani razu w greckiej wersji Starego Testamentu” – zauważyła s. Judyta. Jednak wybitni bohaterowie biblijni pierwszego przymierza otrzymywali obdarowanie Ducha Świętego do wykonania szczególnych zadań wobec wspólnoty ludu Bożego. Dar ten często był wiązany z „prorokowaniem” – przekazywaniem słów Boga oraz działaniem w Jego imieniu z wielką mocą i zaangażowaniem. Biblistka podkreśliła, że etymologicznie „prorokowanie” opisują idee „bulgotania, kipienia, wrzenia”, co oznacza zewnętrzne objawy i sposób wyrażania tego obdarowania. Prelegentka odniosła się również do zapowiedzi powszechnego wylania Ducha Świętego na lud Izraela, obecnej w orędziu proroka Joela (Jl 3). Było to nowość, gdyż prorok zapowiedział obdarowanie darami Ducha zarówno mężczyzn, jak i kobiety, młodzieńców i starców oraz niewolników i wolnych. Powszechność działania Ducha i Jego charyzmatów wśród pogan zawiera dopiero Nowy Testament. Ks. Mateusz skoncentrował się na nauczaniu św. Pawła o charyzmatach. Grecki termin charyzmat oznacza darmo dany dar – prezent. Św. Paweł w Pierwszym Liście do Koryntian podkreśla różnorodność otrzymanych darów i jedno źródło ich pochodzenia – Duch Święty. Mają one we właściwy sposób uzdolnić każdego człowieka wierzącego, do twórczego działania na rzecz wspólnoty Kościoła.

Po wykładzie uczestnicy zostali zaproszeni do modlitwy uwielbienia, którą w Kościele św. Anny poprowadziła wspólnota „Głos Pana” wraz ze swoim liderem Marcinem Zielińskim.

Kolejny wykład z cyklu „Duchowość dla Warszawy” odbędzie się 22 maja.