Od pierwszych chwil zaskakuje świat

Od pierwszych chwil od wstąpienia na Stolicę Piotrową papież Franciszek zaskakiwał świat. Zanim 13 marca 2013 r. udzielił wiernym zgromadzonym na placu św. Piotra swego pierwszego apostolskiego błogosławieństwa, sam poprosił lud Boży o modlitwę wstawienniczą.

Papież błogosławi pracy franciszkanów w Burkina Faso

Tym gestem wskazał na to, co zawarł pół roku później w swej pierwszej programowej adhortacji „Evangelii gaudium”, gdy mówił o miejscu pasterza stojącego „z przodu, aby wskazać drogę i podtrzymać nadzieję ludu, innym razem zwyczajnie stającego pośród wszystkich, ze swą prostą i miłosierną bliskością, a w pewnych okolicznościach idącego za ludem, aby pomóc tym, którzy zostali z tyłu, a przede wszystkim dlatego, że sama owczarnia ma swój węch, aby rozpoznać nowe drogi” (n. 31).

Często w swoich dokumentach czy przemówieniach podkreśla wyczucie wiary ludzi wierzących, zachęcając pasterzy do ich uważnego wysłuchania, aby iść za „zapachem owiec”. Tę metodę zastosował także w przygotowaniu obydwu synodów o rodzinie, czy przygotowując tegoroczny – październikowy synod poświęcony młodzieży, gdy zaproponował przeprowadzenie ankiet.

Chętnie nawiązuje bezpośredni kontakt z potrzebującymi, wykluczonymi, a jednym ze swoich najważniejszych współpracowników uczynił papieskiego jałmużnika abp. Konrada Krajewskiego. Kontynuuje „piątki miłosierdzia” – odwiedzając chorych, niepełnosprawnych, pensjonariuszy domów pomocy. Własnym przykładem ukazuje, co znaczy na co dzień Kościół wychodzący, przeżywający „misyjne nawrócenie”.

Stanisław Tasiemski OP

Tłumacz tekstów papieskich, wiceprezes Katolickiej Agencji Informacyjnej