Odsłonięto pomnik Tadeusza Mazowieckiego przy ul. Kopernika

Pomnik w postaci popiersia Tadeusza Mazowieckiego, w 30. powołania jego rządu, odsłonięto przy ścianie domu przy ul. Kopernika 34, gdzie miała siedzibę redakcja „Więzi”, którą przez ponad 40 lat kierował przyszły premier RP.

„Mamy tendencję do tego, żeby stawiać pomniki przegranym bitwom lub odważnym żołnierzom. Rzadko mamy okazję, by honorować bitwy zwycięskie i to takie, które wygrano bez jednego wystrzału. Taką bitwę, która doprowadziła do wielu sukcesów, rozpoczął w 1989 r. premier Mazowiecki” – powiedział b. prezydent Bronisław Komorowski, bliski przyjaciel i współpracownik Tadeusza Mazowieckiego.

„Dla mojego pokolenia Tadeusz Mazowiecki był mężem stanu, erudytą i autorytetem. Jak bardzo takich polityków dzisiaj brakuje… Pamiętam dokonania tego rządu, ile zrobił dla Polski w tak krótkim czasie. Dzisiaj jest to niepojęte” – wspominał prezydent Warszawy Rafał Trzaskowski. Oznajmił, że ustanowił z tej okazji doroczną nagrodę dla młodych ludzi zaangażowanych w działalność obywatelską i wzmacnianie lokalnych wspólnot. „Mam nadzieję, że premier, który nie cierpiał pompy i celebry, byłby zadowolony z takiego uhonorowania jego wkładu w budowanie demokracji” –- powiedział prezydent stolicy.

Syn b. premiera Wojciech Mazowiecki powiedział, że „pomnik jest taki jak trzeba, jest skromny” Zaznaczył również, że bitwa, którą rozpoczął jego ojciec, nadal trwa, a Tadeusz Mazowiecki jest jej patronem. „Dzisiejsze czasy zasługują na taki przełom jak ten sprzed 30 lat” – dodał Wojciech Mazowiecki.

Na uroczystości odsłonięcia pomnika obecni była również wicemarszałek Sejmu Małgorzata Kidawa-Błońska, przedstawiciele parlamentu RP, instytucji rządowych, samorządowych, przyjaciele oraz rodzina Tadeusza Mazowieckiego. Po przemowach politycy wspólnie zdjęli z popiersia premiera biało-czerwoną wstęgę. Do odsłonięcia zaproszono też Wandę Traczyk-Stawską, uczestniczkę Powstania Warszawskiego, która pod popiersiem położyła białą różę.

Autorem pomnika jest prof. Adam Myjak.

12 września 1989 roku Sejm PRL powołał rząd premiera Tadeusza Mazowieckiego, pierwszego niekomunistycznego prezesa Rady Ministrów w Polsce od zakończenia II wojny światowej. Tworzyło go 11 przedstawicieli Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego, po 4 ministrów z PZPR (w tym kierujący resortami spraw wewnętrznych i obrony narodowej) i Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego oraz 3 ze Stronnictwa Demokratycznego. W ciągu niemal 500 dni urzędowania Rada Ministrów pod jego przewodnictwem dokonała reform, które zmieniły funkcjonowanie państwa i symbolicznie otworzyły historię III Rzeczypospolitej.

Tadeusz Mazowiecki (1927-2013) był działaczem katolickim, założycielem i redaktorem naczelnym miesięcznika „Więź” (1958-81), pierwszym premierem Trzeciej Rzeczypospolitej (1989-90); współtwórcą i przewodniczącym Unii Demokratycznej i Unii Wolności. W latach 1992-95 był specjalnym sprawozdawcą Komisji Praw Człowieka Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. przestrzegania praw człowieka w Bośni i Hercegowinie, zyskując sobie wielką sympatię miejscowej ludności. Od 2010 r. był doradcą prezydenta do spraw polityki krajowej i międzynarodowej. Był kawalerem Orderu Orła Białego i papieskiego Orderu św. Grzegorza.