Odznaczenia dla Chrzanowskiego i Nosowskiego

Prof. Wiesław Chrzanowski otrzymał 3 maja Order Orła Białego w „uznaniu znamienitych zasług dla Rzeczpospolitej”. Z kolei redaktor naczelny miesięcznika „Więź” Zbigniew Nosowski został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za „wybitne osiągnięcia w działalności publicystycznej”.

Uroczystość wręczenia odznaczeń odbyła się 3 maja w Pałacu Prezydenckim.
*Prof. Wiesław Chrzanowski* jest specjalistą w zakresie prawa cywilnego i spółdzielczego, od lat związanym z Katolickim Uniwersytetem Lubelskiem. Urodził się 20 grudnia 1923 roku w Warszawie. W czasie II wojny światowej studiował na tajnym wydziale prawa Uniwersytetu Warszawskiego, ale magisterium uzyskał już w 1945 roku na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Podczas wojny działał w organizacji młodzieżowej związanej ze Stronnictwem Narodowym.
Jako żołnierz Armii Krajowej walczył w Powstaniu Warszawskim. Po wojnie był aresztowany za działalność w Chrześcijańskim Związku Młodzieży „Odnowa”, związanym ze Stronnictwem Pracy (był m. in. jego prezesem) oraz za próbę tworzenia ruchu katolicko-narodowego.
Uznany za wroga PRL, został skazany na 8 lat więzienia za próbę obalenia ustroju siłą. W więzieniu przesiedział 6 lat. Zrehabilitowany został w 1956 roku na fali odwilży. W 1960 r. ukończył aplikację adwokacką, ale przez ponad 20 lat kolejni ministrowie sprawiedliwości sprzeciwiali się wpisaniu go na listę adwokatów.
W latach 1965-81 był członkiem nieformalnego zespołu informacyjnego przy prymasie Stefanie Wyszyńskim. Od połowy lat 70. należał do opozycji, był m.in. doradcą Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, współtwórcą statutu „Solidarności” i pełnomocnikiem związku w postępowaniu rejestracyjnym. W latach 80. był nieoficjalnym doradcą Sekretariatu Episkopatu Polski oraz członkiem Społecznej Rady Prymasowskiej. Był ministrem sprawiedliwości w rządzie Jana Krzysztofa Bieleckiego (1991), w latach 1991-1993 marszałkiem Sejmu RP, natomiast w latach 1997-2001 – senatorem IV kadencji Senatu RP.
Prof. Chrzanowski współzakładał Zjednoczenie Chrześcijańsko-Narodowe, a następnie przez 5 lat był jego prezesem. Obecnie jest honorowym przewodniczącym ZChN. W jednym z wywiadów powiedział kiedyś, że celem chrześcijańskiego polityka nie jest głoszenie idealnych zasad, ale zmienianie rzeczywistości. Według niego, pierwsza i podstawowa zasada chrześcijańskiego polityka, to staranie się o moralną postawę osobistą w działaniu politycznym. „Wprawdzie kryterium polityki jest skuteczność, ale chrześcijański polityk powinien liczyć się z tym, że nie należy jej osiągać z naruszeniem norm etycznych” – uważa prof. Chrzanowski. Jest przekonany, że jeśli polityk nie chce pozostać tylko „rzemieślnikiem”, to musi zdobyć się na ogólniejszą refleksję metapolityczną i odnieść się do wartości.

*Zbigniew Nosowski* ma 43 lata. Studiował socjologię na Uniwersytecie Warszawskim, teologię na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie (obecnie Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego) oraz w Graduate School of Ecumenical Studies w Instytucie Ekumenicznym Światowej Rady Kościołów w Bossey (Szwajcaria).
W latach 80. był uczestnikiem i animatorem Ruchu Światło-Życie, od 1983 r. jest związany z Ruchem Wiara i Światło. Należy do Klubu Inteligencji Katolickiej w Warszawie. Od 1988 dziennikarz „Więzi” (od 1989 kierownik działu religijnego, od 1993 zastępca redaktora naczelnego, a od 2001 – redaktor naczelny).
Jest Konsultorem Papieskiej Rady ds. Laikatu i Konsultorem Komitetu Episkopatu Polski ds. Dialogu z Niewierzącymi. Żonaty z Katarzyną. Ma dwie córki – Agnieszkę i Karolinę.