Opole: poświęcenie wieńców adwentowych w kościele św. Sebastiana

Dziś w Kościele katolickim przypada początek Adwentu, z tej okazji bp Rudolf Pierskała poświęcił wieńce adwentowe w opolskim kościele św. Sebastiana. Adwent to czterotygodniowy okres przygotowania do Bożego Narodzenia oraz wzmożonego oczekiwania na koniec czasów i ostateczne przyjście Jezusa Chrystusa.

Celebrans zapalił uroczyście pierwszą świecę na dużym adwentowym wieńcu, a następnie poświęcił wieńce przyniesione przez wiernych. Będą się przy nich spotykać na modlitwie w swoich domach.

– Okres adwentu jest oczekiwaniem na Księcia Pokoju – mówił w homilii biskup Pierskała. – Tym Księciem Pokoju, który przyniesie pokój dla całej ziemi jest Jezus. W ostatnim tygodniu adwentu będziemy w refrenie psalmu śpiewać „Pokój zakwitnie, kiedy Pan przybędzie”. Życzenie pokoju jest bardzo aktualne we współczesnym świecie, w naszej ojczyźnie, w naszych środowiskach, w naszych rodzinach, tam gdzie mieszkamy, gdzie pracujemy, gdzie posługujemy. Tęsknimy także za pokojem w swoim sercu – zauważył.

– Doświadczymy pokoju Bożego w naszych środowiskach i w naszych domach, kiedy nasze wzajemne relacje będą relacjami miłości. Pokój w domu tworzą ci, którzy nie tylko w nim mieszkają, ale się wzajemnie kochają. Pokój daje radość życia. Gdzie miłość wzajemna i dobroć, tam znajdziesz Boga. Pan Jezus przychodzi przez cały Adwent. Będzie do nas pukał: „Oto stoję u drzwi i kołaczę. Jeśli ktoś otworzy, wejdę do niego i będę z nim wieczerzał” – dodał biskup.

Zwyczaj robienia adwentowych wieńców i zapalania kolejnych świec w oczekiwaniu na święta Bożego Narodzenia wprowadził ewangelicki pastor Heinrich Wichern. W prowadzonym przez siebie sierocińcu w Hamburgu ustawił go po raz pierwszy w 1839 roku. Ten pierwszy wieniec adwentowy składał się z 24 świec. Cztery świece na wieńcach nawiązują do czterech adwentowych niedziel.

Słowo „Adwent” pochodzi od słowa z języka łacińskiego – „adventus” i oznacza „przyjście”. Inne tłumaczenie tego słowa to „zbliżanie się”. W Adwencie chrześcijanie oczekują nie tylko przyjścia Bożego Narodzenia, ale także przypominają sobie o tym, że Jezus przyjdzie powtórnie na końcu czasów.

Tradycją w Kościele katolickim są odprawiane w tym okresie (często o świcie) Msze św., zwane roratami. Są to liturgie ku czci Najświętszej Maryi Panny, na pamiątkę tego, że przyjęła nowinę od archanioła Gabriela, zwiastującego, iż zostanie Matką Syna Bożego.