Drukuj Powrót do artykułu

Ossów: dziś obchody 93. rocznicy Cudu nad Wisłą

15 sierpnia 2013 | 16:31 | im Ⓒ Ⓟ

Czy dzisiejsza Polska również nie zasługuje na to, by płacić za nią najwyższą cenę? – pytał abp-senior Władysław Ziółek podczas Mszy św. w kaplicy w Ossowie, gdzie zginął ks. Ignacy Skorupka. W tym roku mija 93. rocznica Bitwy Warszawskiej, nazywanej Cudem nad Wisłą.

Abp Henryk Hoser, biskup warszawsko-praski, na początku powitał wszystkich, a szczególnie głównego celebransa abp. Władysława Ziółka z Łodzi, który przewodniczył Eucharystii i wygłosił homilię. Obecny był także bp Jan Ozga, biskup misyjny z Kamerunu, gdzie pełni swoją posługę od 1997 r.

Biskup warszawsko-praski zwrócił uwagę na międzynarodowe znaczenie Bitwy Warszawskiej 1920 r., dodając, że wiedza o niej jest nadal za mało rozpowszechniona. Zaznaczył, że etos bohaterstwa, poświęcenia i miłość do ojczyzny aż po oddanie życia towarzyszył Polsce przez wszystkie wieki. Zachęcał do modlitwy za tych, co polegli w 1920 r. oraz za to, byśmy nie rozstawali się z bohaterstwem w trudnościach życia.

W homilii abp Ziółek przypomniał, że od 1920 r. Wniebowzięcie Maryi jest związane z Bitwą Warszawską, bo zwycięstwo w tej bitwie uznaje się za Cud nad Wisłą za wstawiennictwem Matki Bożej. Była to bitwa znacząca nie tylko dla Polski, ale i dla Europy, starcie dwóch ideologii i dwóch sposobów pojmowania rzeczywistości.

Abp Ziółek zwrócił uwagę, że skutecznym orężem w 1920 r. była także modlitwa ludzi – gromadzili się w świątyniach, słuchali patriotycznych kazań. Także mieszkańcy Łodzi modlili się o zwycięstwo, a łodzianie złożyli ślub, zgodnie z którym mieli wybudować świątynię, gdyby Bóg dał zwycięstwo. Wypełnili potem ten ślub wznosząc świątynię Matki Bożej Zwycięskiej. Pamiętają również o ks. Ignacym Skorupce, który pracował w Łodzi w 1918 r. – po jego śmierci nazwali ulicę jego imieniem, a przed katedrą stoi jego pomnik.

Arcybiskup zwrócił uwagę, że rocznice takich wydarzeń są impulsem do tego, by ożywić znaczenie słowa „patriotyzm”, by nie było ono kojarzone jedynie z walką, wojną, lecz by oznaczało również wypełnianie swoich obywatelskich obowiązków, dbanie o honor i dobre imię kraju i rodaków. Trzeba przywrócić poczucie odpowiedzialności za budowanie wspólnoty i tożsamości narodowej, także w czasach pokoju.

Abp Ziółek pytał, czy dzisiejsza Polska również nie zasługuje na to, by płacić za nią najwyższą cenę. Zachęcał do refleksji co nasze pokolenie – które uwolniło się spod reżimu komunistycznego – zostawi kolejnym pokoleniom. Ubolewał, że może to być ból podziałów, politycznych kłótni, obrażania siebie wzajemnie i podważania autorytetów. Dziś – zdaniem arcybiskupa – znów trzeba się modlić, by Bóg raczył zwrócić ojczyznę „wolną od podziałów, kłótni, niezdrowych ambicji”.

Abp Ziółek wskazał, że dziś walczyć należy również o wiarę, a ochrona ojczyzny oznacza także ochronę życia od poczęcia do naturalnej śmierci. Trzeba sięgać po dziedzictwo wiary naszych ojców, by przeciwstawić się największej pokusie naszych czasów – odrzucenia Boga Miłości.

Bitwa Warszawska, zwana również "Cudem nad Wisłą", stoczona została w dniach 12-25 sierpnia 1920 r. w czasie wojny polsko-bolszewickiej. Odniesione w niej zwycięstwo zdecydowało o zachowaniu niepodległości przez Polskę i nierozprzestrzenieniu się rewolucji komunistycznej na Europę Zachodnią. Bitwa Warszawska uważana jest przez historyków za jedną z najważniejszych bitew w historii Europy.

Na rozkaz Lenina, który dążył do przerzucenia rewolucji komunistycznej na zachód i południe Europy, Armia Czerwona od końca 1918 r. zaczęła zajmować obszary kresowe opuszczane przez niemieckie Wojska na Wschodzie (Ober-Ost). Na przełomie lipca i sierpnia 1920 r. 800-tysięczna armia gen. Michała Tuchaczewskiego przełamała polską linię obrony na Bugu oraz Narwi i ruszyła na Warszawę.

Najcięższe boje bolszewików z wojskami polskimi dowodzonymi przez Józefa Piłsudskiego toczono pod Radzyminem oraz Modlinem i nad Wkrą. 16 sierpnia 1920 r. wojska polskie przeszły do przeciwuderzenia uwieńczonego pogromem i odwrotem wojsk Tuchaczewskiego nad Niemen, gdzie w drugiej połowie września zostały ostatecznie pobite. Działania zbrojne ustały 18 października 1920 r., a traktat pokojowy podpisano 18 marca 1921 r. w Rydze.

Szczególny szacunek polskiego społeczeństwa zyskał nuncjusz apostolski w Polsce Achilles Ratti, późniejszy papież Pius XI. Kiedy przedstawiciele korpusu dyplomatycznego przerażeni widmem polskiej przegranej w popłochu opuszczali stolicę, on został; co więcej odwiedzał żołnierzy w okopach na przedpolu stolicy i rannych w szpitalach. Na tle niechętnej postawy społeczności międzynarodowej dla pomocy Polsce wyraźnie odbijała się postawa episkopatów m.in. Włoch, Francji, Belgii i Stanów Zjednoczonych, które w wydanych oświadczeniach stwierdzały, że klęska Polski oznaczać będzie koniec chrześcijaństwa w Europie środkowo-wschodniej.

Jednym z bohaterów Bitwy Warszawskiej 1920 r. był ks. Ignacy Skorupka, kapelan 236. ochotniczego Pułku Legii Akademickiej, którym dowodził ppor. Stanisław Matarewicz. 14 sierpnia młodzi żołnierze, głównie uczniowie i studenci podjęli rozpaczliwą walkę z liczniejszymi i zaprawionymi w bojach oddziałami Armii Czerwonej pod Ossowem. W czasie kolejnego ataku padł trafiony w czoło sowiecką kulą ks. Skorupka. W momencie śmierci miał 27 lat. Ciało ks. Skorupki przewieziono do Warszawy i 16 sierpnia umieszczono w kościele garnizonowym. Naczelny Wódz Józef Piłsudski nadał ks. Skorupce krzyż Virtuti Militari i mianował go pośmiertnie majorem Wojska Polskiego. Grób ks. Skorupki znajduje się na Cmentarzu Powązkowskim.

Drogi Czytelniku,
cieszymy się, że odwiedzasz nasz portal. Jesteśmy tu dla Ciebie!
Każdego dnia publikujemy najważniejsze informacje z życia Kościoła w Polsce i na świecie. Jednak bez Twojej pomocy sprostanie temu zadaniu będzie coraz trudniejsze.
Dlatego prosimy Cię o wsparcie portalu eKAI.pl za pośrednictwem serwisu Patronite.
Dzięki Tobie będziemy mogli realizować naszą misję. Więcej informacji znajdziesz tutaj.
Wersja do druku
Drukuj Powrót do artykułu

Ossów: dziś obchody 93. rocznicy Cudu nad Wisłą

15 sierpnia 2013 | 15:15 | im Ⓒ Ⓟ

W tym roku mija 93. rocznica Bitwy Warszawskiej, nazywanej Cudem nad Wisłą. Bogaty program obchodów przygotowano w podwarszawskim Ossowie, gdzie zginął ks. Ignacy Skorupka.

W kaplicy w Ossowie sprawowana jest Msza św. o godz. 11.00 , a po niej na Polach Ossowskich trwać będą zawody kawaleryjskie.

Bitwa Warszawska, zwana również "Cudem nad Wisłą" stoczona została w dniach 12-25 sierpnia 1920 r. w czasie wojny polsko-bolszewickiej. Odniesione w niej zwycięstwo zdecydowało o zachowaniu niepodległości przez Polskę i nie rozprzestrzenieniu się rewolucji komunistycznej na Europę Zachodnią. Bitwa Warszawska uważana jest przez historyków za jedną z najważniejszych bitew w historii Europy.

Na rozkaz Lenina, który dążył do przerzucenia rewolucji komunistycznej na zachód i południe Europy, Armia Czerwona od końca 1918 r. zaczęła zajmować obszary kresowe opuszczane przez niemieckie Wojska na Wschodzie (Ober-Ost). Na przełomie lipca i sierpnia 1920 roku 800-tysięczna armia gen. Michała Tuchaczewskiego przełamała polską linię obrony na Bugu oraz Narwi i ruszyła na Warszawę.

Najcięższe boje bolszewików z wojskami polskimi dowodzonymi przez Józefa Piłsudskiego toczono pod Radzyminem oraz Modlinem i nad Wkrą. 16 sierpnia 1920 roku wojska polskie przeszły do przeciwuderzenia uwieńczonego pogromem i odwrotem wojsk Tuchaczewskiego nad Niemen, gdzie w drugiej połowie września zostały ostatecznie pobite. Działania zbrojne ustały 18 października 1920 r., a traktat pokojowy podpisano 18 marca 1921 r. w Rydze.

Szczególny szacunek polskiego społeczeństwa zyskał nuncjusz apostolski w Polsce Achilles Ratti, późniejszy papież Pius XI. Kiedy przedstawiciele korpusu dyplomatycznego przerażeni widmem polskiej przegranej w popłochu opuszczali stolicę, on został; co więcej odwiedzał żołnierzy w okopach na przedpolu stolicy i rannych w szpitalach. Na tle niechętnej postawy społeczności międzynarodowej dla pomocy Polsce wyraźnie odbijała się postawa Episkopatów m.in. Włoch, Francji, Belgii i Stanów Zjednoczonych, które w wydanych oświadczeniach stwierdzały, że klęska Polski oznaczać będzie koniec chrześcijaństwa w Europie środkowo-wschodniej.

Jednym z bohaterów Bitwy Warszawskiej 1920 r. był ks. Ignacy Skorupka, kapelan 236. ochotniczego Pułku Legii Akademickiej, którym dowodził ppor. Stanisław Matarewicz. 14 sierpnia młodzi żołnierze, głównie uczniowie i studenci podjęli rozpaczliwą walkę z liczniejszymi i zaprawionymi w bojach oddziałami Armii Czerwonej pod Ossowem. W czasie kolejnego ataku padł trafiony w czoło sowiecką kulą ks. Skorupka. W momencie śmierci miał 27 lat. Ciało ks. Skorupki przewieziono do Warszawy i 16 sierpnia umieszczono w kościele garnizonowym. Naczelny Wódz Józef Piłsudski nadał ks. Skorupce krzyż Virtuti Militari i mianował go pośmiertnie majorem Wojska Polskiego. Grób ks. Skorupki znajduje się na Cmentarzu Powązkowskim.

Drogi Czytelniku,
cieszymy się, że odwiedzasz nasz portal. Jesteśmy tu dla Ciebie!
Każdego dnia publikujemy najważniejsze informacje z życia Kościoła w Polsce i na świecie. Jednak bez Twojej pomocy sprostanie temu zadaniu będzie coraz trudniejsze.
Dlatego prosimy Cię o wsparcie portalu eKAI.pl za pośrednictwem serwisu Patronite.
Dzięki Tobie będziemy mogli realizować naszą misję. Więcej informacji znajdziesz tutaj.
Wersja do druku
Nasza strona internetowa używa plików cookies (tzw. ciasteczka) w celach statystycznych, reklamowych oraz funkcjonalnych. Możesz określić warunki przechowywania cookies na Twoim urządzeniu za pomocą ustawień przeglądarki internetowej.
Administratorem danych osobowych użytkowników Serwisu jest Katolicka Agencja Informacyjna sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (KAI). Dane osobowe przetwarzamy m.in. w celu wykonania umowy pomiędzy KAI a użytkownikiem Serwisu, wypełnienia obowiązków prawnych ciążących na Administratorze, a także w celach kontaktowych i marketingowych. Masz prawo dostępu do treści swoich danych, ich sprostowania, usunięcia lub ograniczenia przetwarzania, wniesienia sprzeciwu, a także prawo do przenoszenia danych. Szczegóły w naszej Polityce prywatności.