Oświęcim: główne uroczystości rocznicowe wyzwolenia więźniów niemieckiego obozu

W Oświęcimiu odbywają się dziś uroczystości poświęcone 67. rocznicy wyzwolenia więźniów niemieckiego nazistowskiego obozu koncentracyjnego Auschwitz. W rocznicowym wydarzeniu udział biorą byli więźniowie obozu, a także przedstawiciele władz państwowych, korpusu dyplomatycznego, duchowni różnych wyznań, władze regionalne i lokalne, zaproszeni goście i mieszkańcy Oświęcimia.

Podczas głównych uroczystości w Oświęcimskim Centrum Kultury głos zabrała m.in. pochodząca z Łodzi Pnina Segal, była więźniarka KL Auschwitz (nr obozowy A-15515), która 67 lat temu była w grupie więźniów wyzwolonych przez radzieckich żołnierzy. „Była ostra zima, minus 25 stopni. Byłam wtedy sześcioletnią dziewczynką, która przeżyła cały ten horror i jestem tutaj dzisiaj, aby stanąć dumnie przed wami i opowiedzieć wam moją historię” – relacjonowała, stojąc przed zgromadzonym audytorium.

Pnina wraz z częścią swej rodziny trafiła do Birkenau w lipcu 1944 roku. Wkrótce została sama. „Inny obraz, który pamiętam, to metalowa miska, którą ściskałam, czekając na zupę. Wtedy już wiedziałam, że trzeba poczekać na dno garnka, aby dostać więcej ziemniaczanych skórek niż wody. Szukałam również końcówek chleba, piętek, ponieważ myślałam, że mają w sobie więcej chleba. Do dziś mam ciągle ten zwyczaj i moja rodzina oraz przyjaciele wiedzą, że pierwszy albo ostatni kawałek chleba należy do mnie” – wspominała kobieta.

Po wyzwoleniu 6-letnią dziewczynką zaopiekowała się oświęcimianka 17-letnia wówczas Kazimiera Nowak. Wkrótce Pninę odnalazła też mama. Matka z córką przeprowadziły się do Izraela. Z Kazią z Oświęcimia spotkały się ponownie w 1996 roku. „Kazia była głęboko wierzącą katoliczką i ufała, że wszystko, co ją spotkało, to była wola Boża. 7 października 2011 roku umarła w Yom Kippur, w najświętszym dniu dla narodu żydowskiego. Tylko Sprawiedliwi umierają w Yom Kippur i Kazia jest jedną z nich” – podkreśliła, zapewniając, że nadal będzie przyjeżdżać do Polski z grupami młodzieży i zawsze będzie zwiedzać blok 15 w Auschwitz, w którym znajduje się zdjęcie jej i Kazi.

Podczas uroczystości głos zabrali ambasador Izraela w Polsce Zvi Rav-Ner, Ambasador Federacji Rosyjskiej Aleksander N. Aleksiejew, prezydent Oświęcimia Janusz Chwierut, wiceminister Kultury i Dziedzictwa Narodowego Małgorzata Omilanowska oraz dyrektor Muzeum Auschwitz-Birkenau Piotr M.A. Cywiński. Odczytano także list od prezydenta RP.

„Pamiętajmy dzisiaj o ofiarach, o tych, którzy przeżyli, Sprawiedliwych Wśród Narodów Świata, o tych, którzy ryzykowali życie dla ratowania drugiego człowieka, powstańcach w gettach i innych obozach, członkach organizacji podziemnych i na pewno o dzielnych żołnierzach, którzy walczyli z nazistowską bestią, wygrali wojnę i wyzwolili to straszne miejsce 67 lat temu” – mówił izraelski ambasador.

„Tu, na ziemi przesiąkniętej krwią i zmieszanej z popiołem, w sposób szczególny odczuwamy, jak kruchy jest nasz wspólny świat, jak bardzo są powiązane nasze losy. Minionych wojen nie ma i być nie może” – podkreślał rosyjski dyplomata a polska minister apelowała, by w ciszy i skupieniu oddać hołd ofiarom. „Nigdy nie zapomnijmy o ich śmierci i cierpieniu i miejmy nadzieję, że jednak, mimo wszystko, nieludzkie doświadczenie Auschwitz przemieniło nas ku dobru” – konstatowała polska minister.

„Niech przywoływanie wydarzeń z tragicznej historii KL Auschwitz uchroni nas od przemocy, okrucieństw i zagłady, u podstaw których znajdują się brak szacunku i miłości do bliźniego” – podkreślał prezydent Oświęcimia.

Podczas uroczystości ogłoszono informację, że dziś, 27 stycznia, zmarł były więzień KL Auschwitz-Birkenau i wieloletni dyrektor Państwowego Muzeum w Oświęcimiu, Kazimierz Smoleń. Miał 91 lat.
Ze względu na znaczenie miejsca i wagę symbolu, jakim dla całego świata jest były obóz Auschwitz-Birkenau, Zgromadzenie Ogólne ONZ w listopadzie 2005 r. ustanowiło dzień 27 stycznia – rocznicę wyzwolenia obozu – Międzynarodowym Dniem Pamięci o Holokauście.

W samym obozie Auschwitz-Birkenau w latach 1940-1945 hitlerowcy zgładzili co najmniej 1,1 miliona osób, głównie Żydów, ale także ok. 75 tys. Polaków oraz tysiące Romów, jeńców sowieckich i przedstawicieli innych narodów.