Oświęcim: sesja o bł. Małgorzacie Szewczyk w rocznicę beatyfikacji serafitki

O duchowości bł. Małgorzaty Łucji Szewczyk w pierwszą rocznicę beatyfikacji rozmawiano 7 czerwca podczas specjalnego sympozjum w klasztorze sióstr serafitek w Oświęcimiu – domu macierzystym zgromadzenia założonego przez zakonnicę wyniesioną na ołtarze 9 czerwca 2013 w Krakowie-Łagiewnikach. Sesję rozpoczęła Msza św. w przyklasztornym kościele pw. Matki Bożej Bolesnej pod przewodnictwem biskupa bielsko-żywieckiego Romana Pindla.

W homilii biskup wskazywał, że jednym z najważniejszych pytań, jakie powinno się stawiać przy okazji takich rocznic i towarzyszących jej sesji jest kwestia, czy błogosławiona jest dziś dobrze rozumiana przez współczesnych.

„Pojawia się pytanie, czy s. Małgorzata jest dobrze zrozumiana przez człowieka, który przechodzi tu obok klasztoru, może przychodzi tu po pomoc, człowieka z obrzeży naszej społeczności. Czy przesłanie s. Małgorzaty jest przekładane na współczesną mentalność człowieka, dla którego religijna rzeczywistość znajduje się gdzieś na uboczu jego życia?” – mówił biskup i życzył siostrom serfafitkom, by jak najczęściej spotykały się z żywymi przejawami ducha swej założycielki. Biskup bielsko-żywiecki poświęcił także pomnik bł. s. Małgorzaty, który stanął w klasztornych ogrodach.

S. Joanna Wiśniowska CMBB, przełożona generalna serafitek, wyjaśniała w rozmowie z KAI, że cały miniony rok był dla zgromadzenia czasem dziękczynienia za dar beatyfikacji matki założycielki. Sympozjum służyć ma zaś zgłębieniu charyzmatu i ducha błogosławionej. Zakonnica zaznaczyła, że charyzmat matki założycielki polega na otwarciu się na drugiego człowieka, na jego potrzeby.

„Jest to dla nas też wyzwanie, bo przez wszystkie lata istnienia siostry odpowiadały na znaki czasu i podejmowały różne dzieła tam, gdzie był człowiek potrzebujący – czy był to człowiek stary czy młodzież i dzieci bez opieki” – podkreśla. W darze na rok beatyfikacji serafitki podjęły posługę wśród dzieci na placówce misyjnej wśród sierot w Boliwii.

S. Wiśniowska podkreśla, że dom macierzysty w Oświęcimiu jest naznaczony obecnością błogosławionej i wszystkie serafitki traktują go jak dom rodzinny.

Sympozjum prowadził ks. prof. Jan Machniak z Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, który przybliżał bohaterkę sesji jako świadka miłosierdzia i dobroci Boga. O zakorzenieniu duchowości błogosławionej w duchowości franciszkańskiej mówił kapucyn o. Andrzej Baran OFMCap z Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Odczytano także referat rektora UPJPII ks. prof. Wojciecha Zyzaka nt. chrystocentrycznego rysu duchowość bł. s. Małgorzaty Szewczyk. Wśród innych prelegentów byli s. Ancylla Stasiowska CMBB, o prof. Zdzisław Kijas OFMConv z rzymskiej Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, oraz ks. prof. Hieronim Fokciński, wieloletni dyrektor Papieskiego Instytutu Studiów Kościelnych w Rzymie.
Sesję zakończył program artystyczny „Święta doby kryzysu” przygotowany przez rodziców i dzieci z przedszkola sióstr serafitek w Rzeszowie.

Założycielka zgromadzenia serfitek, bł. Małgorzata Łucja Szewczyk zapoczątkowała działalność prowadzonego przez siostry oświęcimskiego „domu ubogich” jeszcze pod koniec XIX wieku. Szczególnym charyzmatem serafitek jest praca wśród ubogich, starszych, chorych i niepełnosprawnych dzieci.

Poświęcenie kamienia węgielnego pod budowę klasztoru serafitek w Oświęcimiu odbyło się 1 maja 1893 r. Pieniądze na budowę bł. Małgorzata zbierała za pomocą kwest. Pomagali też hojni darczyńcy. Od samego początku oświęcimskie serafitki opiekowały się tu osobami starszymi. Wkrótce powstał, istniejący do dziś, Zakład Opiekuńczo-Lecznicy. Na fachową opiekę może liczyć tu pięćdziesiąt kobiet w podeszłym wieku.

Siostry prowadzą też trzyoddziałowe przedszkole dla dzieci. Bł. matka Małgorzata założyła też sierociniec, odebrany siostrom przez komunistów po II wojnie światowej. Obecnie działa tu też świetlica środowiskowa imienia matki Małgorzaty dla około 30 dzieci. W Oświęcimiu funkcjonuje prowadzona przez serafitki stołówka, w której codziennie na ciepłe posiłki przychodzi kilkudziesięciu osób. Oświęcimskie serafitki aktywnie katechizują w szkołach.

Założycielka zgromadzenia sióstr serafitek Małgorzata Łucja Szewczyk urodziła się na Wołyniu w 1828 r. Była osobą wrażliwą na działanie Boże i potrzeby bliźnich, odważnie włączając się w pomoc potrzebującym. Przez dwa lata pracowała w Ziemi Świętej sprawując bezinteresowną opiekę nad chorymi i potrzebującymi pielgrzymami. Tam odczytała swoje powołanie jako „siostrzyczki ubogich”.

Po powrocie do Polski siostra postanowiła realizować swoje postanowienia i udała się do Zakroczymia, aby odprawić rekolekcje pod kierunkiem bł. Honorata Koźmińskiego. Opiekowała się i utrzymywała kilka staruszek: opatrywała im rany, myła je i żywiła. Nie wahała się kwestować na ich potrzeby, choć sama cierpiała niedostatek. Zakładała domy starców, ochronki, domy dziecka. Posyłała siostry do szpitali i domów ubogich.
Ostatnie miesiące życia spędziła w domu zakonnym w Nieszawie, gdzie zmarła w opinii świętości 5 czerwca 1905 r. w wieku 77 lat. Ciało jej pochowano na miejscowym cmentarzu. Relikwie bł. s. Małgorzaty znajdują się w obecnie w ołtarzu bocznym kościoła serafitek w Oświęcimiu.

Została zaliczona w poczet błogosławionych 9 czerwca br. w bazylice Bożego Miłosierdzia w Krakowie.