Otwarcie trumny bł. Stanisława Kazimierczyka

Uroczyste otwarcie trumny bł. Stanisława Kazimierczyka odbyło się 26 października w bazylice Bożego Ciała w Krakowie. Celem jest pobranie relikwii, sprawdzenie stanu zachowania szczątków i ich ewentualna konserwacja.

Uroczyste otwarcie trumny bł. Stanisława Kazimierczyka – Kanonika Regularnego Laterańskiego (1433-1489) odbyło się w bazylice Bożego Ciała na krakowskim Kazimierzu. Na kilka miesięcy przed spodziewaną kanonizacją zostanie dokonany podział jego doczesnych szczątków, aby umiejscowić je w relikwiarzach. Pierwsza część uroczystości – Liturgia Godzin oraz wyjęcie cynowej trumny z sarkofagu – odbyła się w obecności wiernych. Po przeniesieniu trumny w procesji do zakrystii rozpoczęła się druga część ceremonii, bez udziału wiernych.

Jak powiedział dziennikarzom proboszcz parafii Bożego Ciała ks. Piotr Walczak, po oględzinach szczątków błogosławionego, zostanie podjęta decyzja co do ich ewentualnej konserwacji a także zostaną pobrane relikwie. „Zgłaszają się do nas domy zakonne i parafie. Ludzie chcą mieć relikwie bł. Stanisława i modlić się przez jego wstawiennictwo” – stwierdził.

W historii kultu bł. Stanisława otwarcie trumny następowało co najmniej dwa razy. Pierwszy raz w 1780 roku ceremonii otwarcia trumny przewodniczył miejscowy sufragan ks. bp Józef Olechowski w otoczeniu zebranego duchowieństwa i wiernych. Wiadomo, ze sporządzonego wówczas protokołu, że po wyjęciu kilku kostek do relikwiarzy, doczesne szczątki złożono w specjalnej cynowej trumience i urzędowo zamknięto, a następnie złożono w ozdobną, drewnianą, pozłacaną trumnę.

Kolejne otwarcie nastąpiło 133 lata później. W 1913 roku ceremonii przewodniczył bp Adam Stefan Sapieha. Po odłączeniu kilku kości, z których jedną Kanonicy Regularni, a inne biskup wziął na przechowanie, złożono szczątki na powrót do trumny wraz z protokołem na pergaminie spisanym w języku łacińskim, a podpisanym przez Księcia Sapiehę i uczestników uroczystości.

Stanisław Sołtys, zwany Kazimierczykiem, urodził się 27 września 1433 roku. Pochodził z rodziny mieszczańskiej, zamieszkałej na Kazimierzu. Rodzina Stanisława była bardzo religijna. Całe jej życie ściśle wiązało się z parafią i kościołem Bożego Ciała na Kazimierzu, do którego regularnie uczęszczali.

Stanisław Sołtys kształcił się przy klasztorze Bożego Ciała, w szkole prowadzonej przez Kanoników Regularnych Laterańskich, przeznaczonej dla młodych chłopców. Po jej ukończeniu Stanisław podjął studia w Akademii Krakowskiej. Następnie kontynuował studia na wydziale teologicznym, gdzie uzyskał doktorat. W wieku 23 lat wstąpił do klasztoru Bożego Ciała na Kazimierzu.

W ciągu pierwszych lat kapłaństwa zajmował się skryptorium oraz młodymi zakonnikami. Stanisław był doskonałym wychowawcą młodzieży zakonnej. Wiele czasu poświęcał modlitwie, czytaniu Pisma św. i dzieł ascetycznych. Regularnie przystępował do spowiedzi i Komunii św. W parafii Bożego Ciała pełnił funkcję kaznodziei i spowiednika, w klasztorze zaś zastępował przełożonego i kontynuował wychowywanie młodzieży zakonnej. Był cenionym spowiednikiem.

Stanisław skupiał ogromną uwagę na ludziach chorych, biednych i cierpiących. Często rezygnował z wygody, odbierał sobie część pożywienia po to, by móc podzielić się z drugim człowiekiem.

Zmarł 3 maja 1489 roku w wieku 56 lat.

Wielu mieszkańców Kazimierza i Krakowa uważało go za świętego już za życia. Po jego śmierci modlono się do niego, aby wypraszał u Boga potrzebne łaski. Wiele osób otrzymywało łaskę zdrowia i umocnienia w wierze.

Proces kanonizacyjny został zakończony na szczeblu diecezjalnym i rzymskim. Jego kanonizacja odbędzie się prawdopodobnie w 2010 roku.