Papieski Uniwersytet Świętego Krzyża w Rzymie

Papieski Uniwersytet Świętego Krzyża w Rzymie (PUSC) to najmłodsza uczelnia, której przysługuje zaszczytny tytuł uniwersytetu papieskiego nadany przez św. Jana Pawła II w 1998 r. Uczelnia powstała z pragnienia świętego Josemarii Escrivy de Balaguera, założyciela Opus Dei. Jego plan zrealizował bł. Álvaro del Portillo, zakładając wszechnicę w 1984 r. Jej prowadzenie Stolica Apostolska powierzyła prałaturze Opus Dei, która czerpała z wzorców Uniwersytetu Nawarry w Pampelunie, prowadzonego także przez prałaturę.

Papieski Uniwersytet Świętego Krzyża kształci studentów w myśl idei św. Jana Pawła II. Papież podkreślał wielokrotnie potrzebę wysokiego poziomu kształcenia kapłanów, tak aby byli przygotowani do nowych wyzwań ewangelizacyjnych trzeciego tysiąclecia. Podobny zamysł miał św. Josemaria Escriva. Założyciel Opus Dei pragnął, aby w Rzymie powstało centrum nauk kościelnych, które dbałoby o harmonię intelektualną i duchową studentów. To życzenie zostało spełnione przez jego następcę bł. Álvaro del Portillo, który poprosił Stolicę Apostolską o stworzenie pożądanego centrum. Św. Jan Paweł II przychylił się do tej prośby, powołując 9 stycznia 1985 r., w rocznicę urodzin św. Josemarii, Centro Accademico Romano della Santa Croce. 5 lat później, 9 stycznia 1990 r., ze względu na znaczny rozwój uczelni, Kongregacja Wychowania Katolickiego, erygowała Ateneum z wydziałami teologii i filozofii, a wkrótce potem, prawa kanonicznego. 15 lipca 1998 r. Papież Jan Paweł II przyznał uczelni tytuł uniwersytetu papieskiego.

Rzymski Uniwersytet składa się obecnie z czterech wydziałów: teologii, prawa kanonicznego, filozofii, komunikacji społecznej oraz Instytutu Nauk Religijnych. Poszczególne wydziały mogą nadawać stopnie bakałarza, licencjata i doktora. Uniwersytet ma jedną z najbogatszych bibliotek, która posiada 185 tys. pozycji książkowych. Na uczelni pracuje 186 profesorów. W ubiegłym roku akademickim 2015/2016 na uniwersytecie zarejestrowanych było 1430 studentów pochodzących z 76 krajów z całego świata. Największą grupę stanowili Europejczycy – 522 osoby, w tym 18 z Polski, a następnie studenci z: Ameryki Południowej – 163, Ameryki Północnej – 150, Afryki – 123, Azji – 118, Ameryki Środkowej – 32 i Oceanii – 8.

Od chwili rozpoczęcia działalności akademickiej, papieską uczelnię ukończyło ponad 150 studentów z Polski. Niemal wszyscy absolwenci wrócili po studiach do kraju by służyć Kościołowi w Polsce. Uniwersytet Santa Croce w Rzymie ukończyli: bp Artur Miziński sekretarz generalny Episkopatu Polski, bp Grzegorz Kaszak, ordynariusz diecezji sosnowieckiej, bp Wiesław Lechowicz, biskup pomocniczy diecezji tarnowskiej. Do grona absolwentów zaliczają się także m.in.: ks. Paweł Rytel-Adrianik, rzecznik prasowy KEP, ks. Janusz Królikowski, dziekan tarnowskiej Sekcji Wydziału Teologicznego oraz zmarły niedawno ks. Stanisław Warzeszak, profesor Papieskiego Wydziału Teologicznego w Warszawie.

Studiowanie w Wiecznym Mieście ułatwiają przyznawane przez różne fundacje stypendia naukowe, m.in. CARF w Hiszpani, Pontifical University of the Holy Cross Foundation w USA. Na terenie Polski fundusze na kształcenie księży zbiera Fundacja Rzymskiego Centrum Akademickiego FURCA założona w 2014 r. przez osoby świeckie. Są wśród nich przedsiębiorcy, lekarze, prawnicy, dziennikarze. Stypendium przyznawane jest zwykle na 2 lata licencjatu z możliwością przedłużenia na 2 lata doktoratu. Stypendium wynosi ok. 10 tysięcy euro rocznie na jednego księdza i obejmuje zakwaterowanie, wyżywienie oraz wszelkie opłaty uniwersyteckie. Księża studiujący w Rzymie mieszkają w konwiktach dla rzymskich studentów.

Wspieranie studentów Uniwersytetu Santa Croce nie deprecjonuje rodzimych uczelni. Dla każdego kapłana studia w Rzymie to szczególny czas. Z jednej strony mają szanse na wysoki poziom nauczania, z drugiej strony, używając określenia Jana Pawła II, mogą uczyć się Rzymu, to znaczy powszechności Kościoła oraz miłości do Ojca Świętego – sentire cum Ecclesia. Nabyte doświadczenia pozwalają księżom skuteczniej realizować zadania duszpasterskie, ale także pracować w instytucjach kościelnych, pełnić funkcję wykładowcy czy wychowawcy seminaryjnego.