Papież a kobiety

Jan Paweł II jest papieżem – jak mówią niektórzy – zdecydowanie promującym tzw. katolicki feminizm. Papież ten – zgodnie z duchem „Vaticanum Secundum” – stara się ukazać światu wielką godność tej, jakże często pozostającej w cieniu, a nierzadko i dyskryminowanej połowy rodzaju ludzkiego.

W „Orędziu na Światowy Dzień Pokoju 1995 roku” Ojciec Święty wysunął tezę, że pokój na świecie nie będzie możliwy o ile świat nie przyzna miejsca tym wartościom, które tradycyjnie związane są z naturą i misją kobiety. Kobietę -matkę określa mianem „wychowawczyni do Pokoju”.
Warto przypomnieć profetyczne słowa Jana Pawła II wyrażone na kartach „Mulieris Dignitatem”: „Nadeszła już godzina, w której powołanie niewiasty realizuje się w pełni. Godzina, w której niewiasta swoim wpływem promieniuje na społeczeństwo i uzyskuje władzę nigdy dotąd nie posiadaną. Dlatego też w chwili, kiedy ludzkość przeżywa tak głębokie przemiany, niewiasty przepojone duchem ewangelicznym mogą nieść wielką pomoc ludzkości, aby nie upadła” (MD 1).
Przypomina, że to właśnie kobieta-dziewica stała się rzeczywiście Matką Boga i dzięki temu niewiasta znalazła się w samym centrum historii zbawienia. Dlatego właśnie „Maryja z Nazaretu jest pierwowzorem Kościoła. Ona 'przoduje’ wszystkim na drodze świętości, w jej osobie Kościół 'już osiąga tę doskonałość, dzięki której istnieje nieskalany i bez zmazy'” (MD 27).
Współczesnym kobietom Jan Paweł II ukazuje drogę do autentycznego wyzwolenia, która – wbrew obowiązującym schematom – nie jest jednak drogą upodobnienia się do mężczyzn, lecz przeciwnie, odnalezienia własnej, komplementarnej tożsamości. Zdecydowanie sprzeciwia się „maskulinizacji” kobiet. „W imię wyzwolenia się od panowania mężczyzny, kobieta nie może dążyć do tego, by – wbrew swojej kobiecej 'oryginalności’ – przyswajać sobie męskie atrybuty” – pisze w cytowanej adhortacji.
Papież potępia niesprawiedliwe struktury i przemoc wobec kobiet. W przededniu konferencji ONZ w Pekinie poświęconej kobietom, mówił: „Niestety, również i dzisiaj godność i tożsamość kobiety jest niejednokrotnie naruszana i pogwałcana, a to jest niedopuszczalne. W „Liście do Kobiet” poddaje zdecydowanej krytyce współczesny model kultury, która redukuje kobietę do jednego tylko wymiaru. „W imię poszanowania osoby ludzkiej – stwierdza – musimy również demaskować rozpowszechnianie kultury hedonistycznej i komercyjnej, która skłania do nadużyć w dziedzinie seksualnej, wciągając nawet bardzo młode dziewczęta w kręgi moralnego zepsucia i prostytucji.”
W Orędziu na Światowy Dzień Pokoju 1995 Jan Paweł II potwierdza pełne prawo kobiet do czynnego udziału we wszystkich dziedzinach życia publicznego. Papież przyznaje, że istotnie, w wielu społeczeństwach kobiety poczyniły wielkie postępy w tym kierunku, angażując się w sposób bardziej zdecydowany – choć czasem dopiero po pokonaniu wielu przeszkód – w życie kulturalne, społeczne, gospodarcze i polityczne. Zdaniem papieża we wszystkich tych dziedzinach „obecność kobiety będzie bardzo cenna, ponieważ przyczyni się do ukazania sprzeczności społeczeństwa rządzącego się wyłącznie kryteriami wydajności i produktywności oraz każe zmienić te systemy, poddając je procesowi „humanizacji”, która charakteryzuje „cywilizację miłości”.”