Papież apeluje do kardynałów o współpracę reformowaniu Kurii Rzymskiej

Na niełatwą sytuację ekonomiczną Stolicy Apostolskiej, potrzebę rozsądnego dysponowania posiadanymi środkami, a także konieczność zgodnej współpracy watykańskich instytucji  wskazuje papież Franciszek w swym liście do członków Kolegium Kardynalskiego.

Oto jego treść w tłumaczeniu na język polski:

Do Czcigodnych Braci z Kolegium Kardynalskiego

Drodzy Bracia,

Dziesięć lat temu rozpoczęliśmy reformę Kurii Rzymskiej i poprzez Konstytucję Apostolską Predicate Evangelium ustanowiliśmy nową organizację Stolicy Apostolskiej, określając jej przewodnie zasady i cele. Ecclesia semper reformanda: taki był duch, który ożywiał reformę, aby zapewnić, że Kuria Rzymska wspierała Następcę Piotra w sprawowaniu jego najwyższego urzędu pasterskiego dla dobra i służby Kościołowi powszechnemu i Kościołom partykularnym.

O ile ta aktualizacja jest świadectwem żywotności i łaski, to znamy poświęcenie i pracę kobiet i mężczyzn zaangażowanych w dostosowanie się do tego ruchu odnowy. Wam, bracia kardynałowie, przypadło w udziale, w ramach waszej funkcji wspomagania Papieża w zarządzaniu Kościołem powszechnym, towarzyszenie wszystkim zaangażowanym w ten proces transformacji.

Pomimo trudności, a niekiedy pokusy bezczynności i rygoryzmu w obliczu zmian, wiele udało się osiągnąć w tych latach. Dziękuję za pomoc, której udzieliliście i nadal udzielacie. Mając na uwadze te przesłanki, chciałbym teraz w szczególny sposób odnieść się do jednego z tematów, który najbardziej charakteryzował kongregacje generalne przed konklawe: reformy ekonomicznej Stolicy Apostolskiej. Minione lata pokazały, że postulaty reformy, do których w przeszłości nawoływało tak wielu członków Kolegium Kardynalskiego, były dalekowzroczne i doprowadziły do większej świadomości faktu, że zasoby ekonomiczne w służbie misji są ograniczone i muszą być zarządzane rygorystycznie i poważnie, aby wysiłki tych, którzy wnieśli swój wkład w majątek Stolicy Apostolskiej, nie zostały zmarnowane.

Z tych powodów wszyscy muszą teraz podjąć dalsze wysiłki, aby „zerowy deficyt” nie był tylko celem teoretycznym, ale faktycznie osiągalnym. Reforma położyła podwaliny pod wdrożenie etycznej polityki mającej na celu poprawę wyników ekonomicznych istniejących aktywów. Towarzyszy temu potrzeba, aby każda instytucja dążyła do znalezienia zewnętrznych zasobów dla swojej misji, dając przykład przejrzystego i odpowiedzialnego zarządzania w służbie Kościoła.

Jeśli chodzi o ograniczanie kosztów, musimy dać konkretny przykład, aby nasza służba była wykonywana w duchu tego co istotne, unikając rzeczy zbędnych i dobrze wybierając nasze priorytety, sprzyjając wzajemnej współpracy i synergii. Musimy być świadomi, że dziś stoimy w obliczu strategicznych decyzji, które należy podejmować z wielką odpowiedzialnością, ponieważ jesteśmy wezwani do zapewnienia przyszłości Misji.

Instytucje Stolicy Apostolskiej mogą się wiele nauczyć od solidarności dobrych rodzin. Tak jak w tych rodzinach ci, którzy korzystają z dobrej sytuacji ekonomicznej, przychodzą z pomocą członkom najbardziej potrzebującym, tak instytucje z nadwyżką powinny pomóc w pokryciu ogólnego deficytu. Oznacza to troskę o dobro naszej wspólnoty, działając wielkodusznie, w ewangelicznym tego słowa znaczeniu, jako niezbędny warunek proszenia o hojność także z zewnątrz.

Podsumowując, proszę o przyjęcie tego przesłania z odwagą i duchem służby oraz o wspieranie trwających reform z przekonaniem, lojalnością i hojnością, wnosząc w proces reform swoją wiedzę i doświadczenie. Każda z instytucji Stolicy Apostolskiej tworzy ze wszystkimi innymi jeden organizm: dlatego autentyczna współpraca i współdziałanie na rzecz jednego celu, dobra Kościoła, jest podstawowym wymogiem naszej służby.

W tym duchu i z tą świadomością proszę was, abyście towarzyszyli naszej pracy z wiernością i zaufaniem.

Z Watykanu, 16 września 2024 r.

FRANCISZEK