Papież do Kongregacji Nauki Wiary o godności, rozeznaniu i wierze

„Promujcie i strzeżcie integralności doktryny katolickiej odnoszącej się do wiary i moralności” – to wezwanie papież skierował do uczestników Zgromadzenia Plenarnego Kongregacji Nauki Wiary, których przyjął na audiencji. W swoim przemówieniu skupił się na trzech słowach: godność, rozeznanie i wiara.

Franciszek zwrócił uwagę, że braterstwo, które zostało wskazane przez Stwórcę jako droga dla ludzkości, zakłada uznanie godności każdej osoby. Ma ona niezbywalną wartość, która pozwala chronić życie osobiste i społeczne, a także jest koniecznym warunkiem, aby braterstwo i więź społeczna mogły realizować się pomiędzy wszystkimi narodami. Kościół od samego początku swojej misji zawsze głosił i promował nienaruszalną wartość ludzkiej godności.

Drugim tematem podjętym przez Ojca Świętego było rozeznanie. Powinno być ono podejmowane w walce przeciwko wszelkim formom nadużyć. Kościołowi towarzyszy niewzruszone przekonanie o potrzebie oddania sprawiedliwości ofiarom nadużyć popełnionych przez jego członków, z zastosowaniem, ze szczególną uwagą i rygorem, zasad prawa kanonicznego. Odniósł się także do kwestii rozwiązywania małżeństwa niesakramentalnego in favorem fidei, tzn. dla dobra wiary.

„W tym świetle zaktualizowałem ostatnio normy dotyczące przestępstw zastrzeżonych dla Kongregacji Nauki Wiary, z zamiarem uczynienia działań sądowych bardziej wyrazistymi. Same działania sądowe nie wystarczą, aby powstrzymać to zjawisko, ale są niezbędnym krokiem w kierunku przywrócenia sprawiedliwości, naprawienia skandalu oraz oczyszczenia sprawcy z zarzutów – podkreślił papież. – Podobne zobowiązanie do rozeznawania wyraża się także w innej dziedzinie, z którą macie do czynienia na co dzień: rozwiązanie więzi małżeńskiej dla dobra wiary (in favorem fidei). Kiedy na mocy władzy Piotrowej, Kościół udziela zgody na rozwiązanie niesakramentalnego związku, nie chodzi tylko o ostateczne zakończenie związku, który w rzeczywistości już się rozpadł, ale poprzez ten duszpasterski akt zawsze chce wspierać wiarę katolicką (in favorem fidei!) – w nowym związku i w rodzinie, której zalążkiem będzie nowe małżeństwo”.

Ojciec Święty poruszył również temat rozeznawania w procesie synodalnym. Niektórym wydaje się, że droga synodalna polega na wysłuchaniu wszystkich, przeprowadzeniu ankiety i podaniu wyników. Nie może być jednak mowy o procesie synodalnym bez rozeznawania. To właśnie rozeznanie uczyni Synod prawdziwym Synodem, w którym najważniejszą postacią jest Duch Święty, a nie parlament czy sondaż, jaki mogą przeprowadzić media. Ojciec Święty podjął następnie kwestię wiary. Zaznaczył, że Kongregacja Nauki Wiary jest wezwana, aby nie tylko bronić wiary, ale również ją promować.

„Bez wiary, obecność wierzących w świecie ograniczałaby się do działalności humanitarnej. Wiara powinna być sercem życia i działania każdego ochrzczonego. I nie chodzi tu o wiarę ogólnikową czy mglistą, jak gdyby chodziło o rozwodnione wino, które traci swoją wartość, ale o wiarę prawdziwą, zdrową, taką, jakiej pragnie Pan, gdy mówi do uczniów: «Gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy…» – podkreślił papież. – Dlatego nie wolno nam nigdy zapominać, że «wiara, która nie stawia nas w kryzysie, jest wiarą w kryzysie; wiara, która nie sprawia, że wzrastamy, jest wiarą, która powinna wzrastać; wiara, która nas nie kwestionuje, jest wiarą, o którą musimy pytać samych siebie; wiara, która nas nie ożywia, jest wiarą, która musi być ożywiana; wiara, która nas nie porusza, jest wiarą, która musi być poruszona»”.

Na zakończenie Franciszek zachęcił, aby nigdy nie zadowalać się wiarą letnią, rutynową oraz podręcznikową, ale współpracować z Duchem Świętym i między sobą, aby ogień, który Jezus przyniósł na świat mógł dalej płonąć i zapalać serca wszystkich.