Papież do spowiedników o wierności Kościołowi

O wierność nauczaniu Kościoła w dziedzinie bioetyki i moralności małżeńskiej zaapelował 28 marca Papież do spowiedników.

Podczas audiencji dla uczestników kursu zorganizowanego przez Penitencjarię Apostolską Jan Paweł II przypomniał, co pisał w Liście do Kapłanów na Wielki Czwartek 2002 roku: „Zdarza się czasami, że wierni odchodzą od konfesjonału z myślami pełnymi zamętu co do współczesnych problemów etycznych również dlatego, że nie znajdują w spowiednikach osób podzielających ich poglądy”.
„W rzeczywistości ci, którzy w imieniu Boga i Kościoła sprawują tę delikatną misję, mają konkretny obowiązek nie kultywować, a tym bardziej nie wyrażać w miejscu sakramentalnym ocen osobistych, odbiegających od tego, czego Kościół naucza i co głosi. Nie można mylić miłości z odchodzeniem od prawdy w imię źle rozumianej wyrozumiałości” – podkreślił Ojciec Święty.
Stwierdził następnie, że skuteczność posługi w konfesjonale zależy przede wszystkim od łaski i osobistego daru świętości, jakie dla spowiednika może wyjednać Matka Boża. Kapłan katolicki, zauważył Papież, jest przede wszystkim szafarzem odkupieńczej Ofiary Chrystusa w Eucharystii i Bożego przebaczenia w sakramencie pokuty.
Spowiednicy nie powinni szczędzić penitentom swego czasu ani traktować ich ozięble, powiedział Jan Paweł II. „Jednocześnie muszą okazywać miłość, owszem sprawiedliwość w przedstawianiu, bez ideologicznych wariantów i samowolnej taryfy ulgowej, prawdziwego nauczania Kościoła, unikając _profanas vocum novitates_ w odniesieniu do ich problemów” – zaznaczył Ojciec Święty.
Penitencjaria Apostolska, na której czele stoi obecnie włoski arcybiskup Luigi De Magistris, zajmuje się wszystkim, co dotyczy udzielenia i korzystania z odpustów i odpuszczania grzechów. W obecnym swym kształcie i zakresie kompetencji istnieje od reformy Kurii Rzymskiej, przeprowadzonej przez Jana Pawła II w 1988 r., ale jej tradycje sięgają końca XII w. Istniał wówczas urząd kardynała, który słuchał spowiedzi za papieża, a więc najcięższych przypadków, który następnie nosił tytuł penitencjarza generalnego lub większego. W ciągu wieków zmieniały się zarówno nazwa, jak i zakres tego urzędu, po czym – jak wspomniano – ostateczny kształt nadał mu obecny Ojciec Święty.