Papież przyjął rezygnację bp. Ryszarda Karpińskiego

Publikujemy komunikat Nuncjatury Apostolskiej w Polsce.

„Ojciec Święty Benedykt XVI przyjął rezygnację ks. bp. Ryszarda Karpińskiego z pełnienia posługi biskupa pomocniczego archidiecezji lubelskiej, złożoną zgodnie z kan. 411 i kan. 401 pkt 1 KPK.

Abp Celestino Migliore
Nuncjusz Apostolski

Warszawa, 31 grudnia 2011 r.”

***

Bp Ryszard Karpiński złożył rezygnację z zajmowanego urzędu zgodnie ze wspomnianymi w komunikacie kanonami Kodeksu Prawa Kanonicznego. Do złożenia rezygnacji zobowiązany jest biskup, który ukończył siedemdziesiąty piąty rok życia. Bp Karpiński ukończył ten wiek 28 grudnia ub.r.

***

Biskup pomocniczy archidiecezji lubelskiej Ryszard Karpiński, którego rezygnację z racji osiągnięcia wieku emerytalnego przyjął dziś papież Benedykt XVI, pełnił w Konferencji Episkopatu Polski szereg funkcji. Przez 5 lat był  Delegatem KEP ds. Duszpasterstwa Emigracji Polskiej oraz Przewodniczącym Komisji Episkopatu ds. Polonii i Polaków za Granicą. W związku z tym odbył najwięcej podróży spośród wszystkich polskich biskupów.

Ryszard Karpiński urodził się 28 grudnia 1935 r. we wsi Rudzienko w par. Michów w rodzinie rolniczej. Szkołę powszechną zaczął na kompletach w czasie okupacji i ukończył w Michowie w r. 1948, średnią – w Liceum Biskupim w Lublinie, przemianowanym wówczas na Niższe Seminarium Duchowne. Po uzyskaniu matury, wstąpił w 1953 r. do Lubelskiego Seminarium Duchownego. 19 kwietnia 1959 r. przyjął święcenia kapłańskie.

W latach 1960-1963 odbył studia biblijne w KUL zakończone licencjatem. Studia kontynuował w Rzymie w latach 1963-1969. W 1966 r. otrzymał licencjat z nauk biblijnych w Papieskim Instytucie Biblijnym, a w 1968 r. doktorat z teologii w Papieskim Uniwersytecie św. Tomasza z Akwinu.

W latach 1970-1971 był prefektem w Seminarium Duchownym w Lublinie. Prowadził również wykłady biblijne w Instytucie Wyższej Kultury Religijnej przy KUL i lektorat języka włoskiego w KUL. W latach 1971-1985 pracował w Rzymie w Papieskiej Komisji ds. Duszpasterstwa Migracji i Podróżujących, gdzie był odpowiedzialny za sektor migracji. W tym okresie brał również udział w wielu zjazdach międzynarodowych poświęconych zagadnieniom migracji ludności oraz współpracował z polską sekcją Radia Watykańskiego i z ,,L’Osservatore Romano”.

W 1975 r. został odznaczony godnością kanonika honorowego Kapituły Katedralnej w Lublinie, a w 1977 r. kapelana Jego Świątobliwości.

24 sierpnia 1985 r. został mianowany sufraganem lubelskim. Konsekrowany 28 września 1985 r. w katedrze lubelskiej przez Józefa Kardynała Glempa, Prymasa Polski. Jako swoje zawołanie wybrał słowa „Viatoribus fer auxilium” (nieś pomoc ludziom w drodze).

Wielokrotnie był Delegatem KEP na Międzynarodowe Kongresy Eucharystyczne, w latach 1988 – 1993 był Konsultorem Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Migracji i Podróżujących, a w latach 1988 – 1998 pełnił funkcję Przewodniczącego Komisji ds. Duszpasterstwa Turystycznego, w latach 1991 – 2002 – był przewodniczącym Zespołu ds. Pomocy Katolikom na Wschodzie.

W latach 1989 – 1995 był delegatem KEP w Międzynarodowej Komisji Katolickiej ds. Migracji w Genewie. Należy do Rady Krajowej Stowarzyszenia “Wspólnota Polska”, mającej na celu podtrzymanie więzi Polaków i ludzi polskiego pochodzenia z Ojczyzną. Często był emisariuszem KEP na różne zebrania, konferencje i uroczystości o charakterze międzynarodowym, a w latach 2003-2008 był Delegatem KEP ds. Duszpasterstwa Emigracji Polskiej oraz Przewodniczącym Komisji Episkopatu ds. Polonii i Polaków za Granicą.

Realizując swe zawołanie pomocy będącym w drodze sam wiele podróżował. Odbył jako biskup 176 podróży zagranicznych na różne kontynenty.

Został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski nadanym przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego.