Papież przypomniał Polakom świętego Jana z Kęt

Uczmy się od świętego Jana z Kęt wierności Chrystusowi i Ewangelii – powiedział Benedykt XVI pozdrawiając Polaków podczas środowej audiencji ogólnej w Watykanie. Katechezę papież poświęcił świętej Elżbiecie z Turyngii, patronce dzieł miłosierdzia.

Papież pozdrowił 22 tys. pielgrzymów w kilku językach. Zwracając się do Polaków przypomniał, że „dzisiaj w Polsce przypada liturgiczne wspomnienie świętego Jana z Kęt: filozofa, teologa na Uniwersytecie Jagiellońskim, patrona archidiecezji krakowskiej. Był pracowity, wytrwały, pobożny”.

„Wyróżniał się duchem miłosierdzia i troską o ubogich. Uczmy się od niego wierności Chrystusowi i Ewangelii. Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus” – dodał Benedykt XVI.

Wśród pielgrzymów z Polski byli: bp Błażej Kruszyłowicz z grupą młodzieży z Civitas Christiana w Szczecinie oraz biskupi pomocniczy archidiecezji krakowskiej Jan Szkodoń i Jan Zając.

W katechezie Ojciec Święty przypomniał sylwetkę św. Elżbiety – córki Andrzeja III, króla Węgier. Urodzona w 1207 r. na zamku Saros Patak koło Bratysławy, bardzo młodo została zaręczona w Wartburgu z Ludwikiem, który w wieku 18 lat poślubił Elżbietę.

„Była mądrą żoną i matką, osobą głębokiej wiary, wrażliwą na ludzką biedę. Podejmując dzieła miłosierdzia rozdawała potrzebującym jedzenie, ubrania, spłacała ich długi, niosła pomoc chorym. Ta jej postawa, popierana przez męża, wyrastała z fascynacji świętym Franciszkiem i z kierownictwa duchowego franciszkanów Rudygera i Konrada” – mówił o niej papież.

Benedykt XVI zwrócił uwagę, że „w swej głębokiej wrażliwości Elżbieta widziała sprzeczność między wyznawaną wiarą a praktyką życia chrześcijańskiego”, ponieważ „nie znosiła kompromisów”.

Przypomniał, że po śmierci męża w 1227 r. Elżbieta opuściła Wartburg i osiadła z dziećmi w Eisenach, a rok później złożyła ślub wyrzeczenia się świata. Z przysługujących jej dóbr, ufundowała szpital dla najbiedniejszych i opuszczonych chorych, którym osobiście posługiwała. Jako pierwsza tercjarka przyjęła wraz z przyjaciółkami habit franciszkański. Ostatnie lata swego życia spędziła w skrajnym wyrzeczeniu i ubóstwie. Zmarła w 1231 r.

„Świadectwa o jej świętości były tak liczne i tak różnorodne, że już w cztery lata później papież Grzegorz IX ogłosił ją świętą i w tym samym roku konsekrowano w Marburgu piękny kościół ku jej czci” – mówił o Elżbiecie z Turyngii papież.

„Niech postać tej wielkiej świętej miłosierdzia będzie także dla nas inspiracją do wielkiej miłości Boga i bliźniego, zwłaszcza wobec ubogich i chorych, tych wszystkich, którzy potrzebują pomocy materialnej i duchowej” – apelował Ojciec Święty.

„Naśladując ją dostrzegajmy w potrzebujących braciach przychodzącego do nas Chrystusa” – dodał Benedykt XVI.

Przeczytaj treść całej katechezy Benedykta XVI