Drukuj Powrót do artykułu

Papież spotkał się z przedstawicielami Kościołów chrześcijańskich

16 września 2012 | 21:38 | kg, tom (KAI) / br Ⓒ Ⓟ

W tych czasach niestabilnych i skłonnych do przemocy, jakiej zaznaje wasz region, coraz bardziej konieczne jest dawanie przez uczniów Chrystusa prawdziwego świadectwa swej jedności, aby świat uwierzył w Jego orędzie miłości, pokoju i pojednania – powiedział Benedykt XVI na spotkaniu ekumenicznym, które odbyło się w siedzibie Patriarchatu Syryjsko-Katolickiego w miejscowości Charfet (Szarfet) pod Bejrutem.

Wzięli w nim udział przedstawiciele patriarchów, biskupów i innych hierarchów prawosławnych i wschodniochrześcijańskich oraz reprezentanci wyznań protestanckich z Libanu. Obecni byli również zwierzchnicy katolickich patriarchatów wschodnich i Łacińskiego Patriarchatu Jerozolimy. Był to ostatni punkt wizyty papieża w Libanie.

O godz. 16.50 czasu lokalnego Ojciec Święty opuścił nuncjaturę i udał się do siedziby Patriarchatu Syryjsko-Katolickiego w miejscowości Charfet na spotkanie ekumeniczne. Papieża przywitali syryjsko-katolicki patriarcha Antiochii Ignacy Józef III Junan (Ignace Youssif III Younan) i przełożony domu. Patriarcha przedstawił Ojcu Świętemu uczestników spotkania.

„Pracujmy niestrudzenie, aby nasza miłość do Chrystusa prowadziła nas stopniowo ku pełnej jedności między sobą. W tym celu trzeba nam przez modlitwę i wspólne zaangażowanie nieustannie powracać do naszego jedynego Pana i Zbawiciela” – powiedział Benedykt XVI w krótkim przemwiniu i dodał: „Zawierzam Maryi Pannie każdego z was oraz członków waszych Kościołów i wspólnot. Niech nam Ona wyprasza u swego Bożego Syna, abyśmy byli uwolnieni od wszelkiego zła i wszelkiej przemocy i aby ten region Bliskiego Wschodu zaznał wreszcie czasu pojednania i pokoju”.

Na zakończenie spotkania papież wręczył każdemu z jego uczestników egzemplarz posynodalnej adhortacji apostolskiej „Ecclesia in Medio Oriente”.

Syryjski Kościół katolicki skupia część wiernych wywodzących się historycznie z Syryjskiego Kościoła Prawosławnego, zwanego też jakobickim, należącego do tzw. monofizyckiego nurtu chrześcijaństwa. Chodzi o kilka wschodnich wyznań chrześcijańskich (oprócz syryjskiego są to jeszcze Kościoły koptyjski, wraz z etiopskim i ormiański), które nie uznały orzeczeń Soboru Chalcedońskiego w 451 r., na którym m.in. potępiono monofizytyzm, czyli pogląd o istnieniu tylko jednej – boskiej – natury w Chrystusie, podczas gdy nauka prawowierna głosi, iż są w Nim dwie natury: boska i ludzka.

W ciągu wieków, zwłaszcza w naszych czasach, przedstawiciele tych Kościołów wielokrotnie podkreślali, że wyznają tę samą wiarę, co cały Kościół, w obie natury, posługując się jednak nieco innym językiem teologicznym. Mimo to dawne podziały pozostały, zwłaszcza że w ciągu wieków doszły do nich odmienne tradycje i inne różnice i dziś Kościoły tej grupy różnią się zarówno od chrześcijaństwa zachodniego, jak i od prawosławia, a także między sobą. Aby jednak unikać określenia „Kościoły monofizykie”, postrzeganego obecnie jako ujemne, dziś używa się oficjalnie innej nazwy – „Kościoły niechalcedońskie” (lub „przedchalcedońskie”).

Papieskie przemówienie

Pierwsze starania o nawiązanie unii między Kościołem syryjskim a katolickim podjęto w XV wieku. 30 września 1444 biskup Abdallah z Edessy zawarł w Rzymie, w imieniu ówczesnego patriarchy Ignacego V, unię z papieżem, która jednak nie została wcielona w życie. Do kolejnych prób w tym kierunku doszło po Soborze Trydenckim (1545-63) – na rzecz unii działali wtedy liczni misjonarze katoliccy na Bliskim Wschodzie, zwłaszcza kapucyni i jezuici. Ostatecznie w 1662 w Aleppo (Syria) część jakobitów zawarła akt jedności z Rzymem. Bp Ignacy Andrzej (Ignace André) Achidżan został wówczas patriarchą nowej wspólnoty – Syryjskiego Kościoła Katolickiego.

Ponad sto lat później, w 1781 w Mardinie (dzisiejsza Turcja) inny biskup jakobicki Ignacy Michał Ghebre (lub Dżarweh) przyjął katolicyzm od tych biskupów syryjskich, którzy już pozostawali w unii z Rzymem i został patriarchą. Stolica Apostolska potwierdziła unię w 1783. Tymczasem z powodu ostrego sprzeciwu wobec unii ze strony pozostałych wiernych tego Kościoła, a także władz tureckich, musiał on uciec do Libanu i tam w 1801 znalazł schronienie w klasztorze w miejscowości Szarfet w Górach Libanu. Od tamtego czasu jest on do dzisiaj siedzibą katolickich patriarchów syryjskich.

Sam klasztor jest cennym zabytkiem z niezwykle bogatą biblioteką, zawierającą m.in. ponad 3 tys. rękopisów w językach syriackim i arabskim.

Obecnie patriarchą syryjsko-katolickim jest Ignacy Józef III Junan (Ignace Youssif III Younan). Urodził się on 15 listopada 1944 w mieście Hassakę w Syrii. Święcenia kapłańskie przyjął 12 września 1971. 6 listopada 1995 Synod Biskupów jego Kościoła wybrał go na biskupa eparchii (diecezji) Our Lady of Delivrance (Matki Bożej Wyzwolenia) w Newark (USA) (sakrę biskup-elekt przyjął 7 stycznia 1996). 20 stycznia 2009 Synod powołał go na patriarchę Antiochii Syryjczyków, co papież zatwierdził w 3 dni później.

Ocenia się, że liczba katolików syryjskich nie przekracza obecnie 140 tysięcy. Jest to najmniejszy z katolickich Kościołów wschodnich, mających rangę patriarchatu.

Drogi Czytelniku,
cieszymy się, że odwiedzasz nasz portal. Jesteśmy tu dla Ciebie!
Każdego dnia publikujemy najważniejsze informacje z życia Kościoła w Polsce i na świecie. Jednak bez Twojej pomocy sprostanie temu zadaniu będzie coraz trudniejsze.
Dlatego prosimy Cię o wsparcie portalu eKAI.pl za pośrednictwem serwisu Patronite.
Dzięki Tobie będziemy mogli realizować naszą misję. Więcej informacji znajdziesz tutaj.
Wersja do druku
Nasza strona internetowa używa plików cookies (tzw. ciasteczka) w celach statystycznych, reklamowych oraz funkcjonalnych. Możesz określić warunki przechowywania cookies na Twoim urządzeniu za pomocą ustawień przeglądarki internetowej.
Administratorem danych osobowych użytkowników Serwisu jest Katolicka Agencja Informacyjna sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (KAI). Dane osobowe przetwarzamy m.in. w celu wykonania umowy pomiędzy KAI a użytkownikiem Serwisu, wypełnienia obowiązków prawnych ciążących na Administratorze, a także w celach kontaktowych i marketingowych. Masz prawo dostępu do treści swoich danych, ich sprostowania, usunięcia lub ograniczenia przetwarzania, wniesienia sprzeciwu, a także prawo do przenoszenia danych. Szczegóły w naszej Polityce prywatności.