Papież: w Domu Chleba narodził się Mesjasz

W Betlejem, którego nazwa w języku hebrajskim znaczy „dom chleba”, narodził się Mesjasz, który powiedział o sobie, że jest „chlebem życia”. Przypomniał o tym Jan Paweł II w kazaniu podczas uroczystej Pasterki, której przewodniczył z 24 na 25 grudnia w bazylice św. Piotra w Watykanie.

Wraz z nim liturgię koncelebrowali liczni kardynałowie, wśród nich wikariusz papieski dla diecezji rzymskiej kard. Camillo Ruini, arcybiskupi i biskupi.
We mszy uczestniczyli m.in. członkowie korpusu dyplomatycznego, akredytowanego przy Stolicy Apostolskiej oraz przedstawiciele rządu włoskiego i władz Rzymu.
Pierwsze czytanie biblijne było po hiszpańsku, drugie po angielsku, Ewangelię zaś o narodzeniu Pana Jezusa odczytał diakon po łacinie, przenosząc następnie egzemplarz, z którego czytał do Ojca Świętego, który ucałował księgę.
Po krótkim hymnie po Ewangelii głos zabrał Papież, który osobiście, bez pomocy kapłana z zewnątrz wygłosił kazanie – krótsze niż zwykle, poświęcone najważniejszemu wydarzeniu tego dnia: narodzeniu Syna Bożego, który stał się człowiekiem.
Ojciec Święty rozpoczął swą wypowiedź przywołaniem „słynnego hymnu eucharystycznego” – jak sam go nazwał – „Adoro Te devote, latens Deitas” („Zbliżam się w pokorze…”), dodając, że słowa tej pieśni towarzyszą mu codziennie w tym roku poświęconym szczególnie eucharystii.
Nawiązując do hebrajskiego znaczenia nazwy miasta Betlejem – Dom chleba, kaznodzieja zwrócił uwagę, że tam właśnie przyszedł na świat Mesjasz, który sam powie później o sobie, że jest „chlebem życia”.
Papież przypomniał ważną prawdę wiary katolickiej o rzeczywistej obecności Chrystusa w Sakramencie Ołtarza i który jako Chleb Żywy daje życie człowiekowi. – Uznajemy w Tobie, słabe i bezbronne Dzieciątko, leżące w żłobie, naszego jedynego Boga! – mówił dalej Ojciec Święty.
Dodał, że narodzony tej nocy Odkupiciel Boży stał się dla nas, „wędrowców na drogach czasu, pokarmem życia wiecznego”. Prosił Boga, by wspomniał na nas, bo „cała ludzkość, która przechodzi tyle prób i boryka się z trudnościami, potrzebuje Ciebie”.
– Zostań z nami, Chlebie żywy, któryś zstąpił z nieba dla naszego zbawienia! Zostań z nami na zawsze – zakończył swe kazanie Jan Paweł II.
W czasie odmawiania wyznanie wiary dla podkreślenia znaczenia tego, co się dokonało przed wiekami właśnie tej nocy, gdy Kościół wspomina narodzenie Pańskie, wszyscy uklękli, gdy tekst modlitwy wspomniał o narodzeniu Jezusa. Uczynił tak również Ojciec Święty, tkwiąc przez dłuższą chwilę na kolanach, mimo widocznego na twarzy wysiłku fizycznego, jaki towarzyszył tej ofierze.