Patriarchowie antiocheńscy spotkali się z V. Orbánem i W. Putinem

Czterej zwierzchnicy Kościołów wschodnich spotkali się 30 października w Budapeszcie z premierem Węgier Viktorem Orbánem i prezydentem Rosji Władimirem Putinem. Na zaproszenie szefa rządu węgierskiego do stolicy tego kraju przybyli następujący patriarchowie antiocheńscy: syryjski Mor Ignacy Efrem II, katolickosyryjski Mor Ignacy Józef III Junan, prawosławny Jan X oraz melchicki Józef (Absi).

Hierarchowie poinformowali obu polityków o położeniu swych Kościołów, zwłaszcza o licznych zagrożeniach, jakich doświadczają ich wierni. Omawiano bieżącą sytuację na Bliskim Wschodzie, podkreślając szczególnie znaczenie wspierania obecności chrześcijan w tym regionie, jak również sposoby wzmacniania ich roli w tamtejszych społeczeństwach.

Patriarchowie podziękowali premierowi Węgier za poparcie, udzielane przez ten kraj wyznawcom Chrystusa na Bliskim Wschodzie, zwłaszcza w Iraku i Syrii, pomagając miejscowym Kościołom i prowadząc projekty pomocowe, mające na celu umacnianie obecności chrześcijan na Wschodzie.

Patriarcha syryjski wyraził również wdzięczność prezydentowi Rosji za „pozytywną rolę” tego kraju w Syrii, przede wszystkim w zwalczaniu terroryzmu dzięki interwencji zbrojnej na rzecz zachowania jej jedności terytorialnej. Zdaniem głowy Kościoła syryjskiego niezbędne jest dalsze wsparcie przez udzielanie pomocy uchodźcom wewnętrznym i wszystkim dotkniętym kryzysem syryjskim. Mor Ignacy Efrem II wysoko ocenił współpracę humanitarną z miejscowymi wspólnotami kościelnymi, z jaką spieszy komitet prezydencki współdziałający na tym polu z Rosyjskim Kościołem Prawosławnym.

Hierarcha wyraził także nadzieję, że sprawa uprowadzonych 22 kwietnia 2013 arcybiskupów Aleppo: syryjskiego Mora Grzegorza Jana Ibrahima i prawosławnego Pawła Jazidżiego zyska większe poparcie ze strony wspólnoty międzynarodowej, aby zapewnić im powrót do ich biskupstw.

Patriarcha oświadczył ponadto, że sankcje ONZ, nałożone na Syrię, winny zostać zniesione, gdyż wzmagają one cierpienia ludności tego kraju i odbijają się niekorzystnie na jego gospodarce.

Patriarchat antiocheński jest jednym z pięciu starożytnych Kościołów lokalnych tej rangi – istnieje od połowy V wieku, choć stolicą biskupią Antiochia była już w czasach apostolskich. Wskutek podziałów w chrześcijaństwie, jakie pojawiły się w ciągu wieków, tytuł patriarchy przysługuje obecnie zwierzchnikom kilku różnych wschodnich Kościołów chrześcijańskich. Są wśród nich trzy Kościoły katolickie: maronicki, melchicki i syryjski oraz prawosławny i syryjski.

Ale żaden z patriarchów antiocheńskich nie urzęduje obecnie w tym mieście – dzisiejszej Antakyi w płd.-wsch. Turcji). Patriarchowie prawosławny (zajmujący trzecie miejsce na honorowej liście zwierzchników prawosławnych – po Konstantynopolu i Aleksandrii) i syryjski mają swe stałe rezydencje w Damaszku, podobnie jak dwaj katoliccy: melchicki i syryjski, podczas gdy patriarcha maronicki urzęduje w Bkerke koło Bejrutu w Libanie.