Pielgrzymka rzeszowska dotarła na Jasną Górę

Przez dziesięć dni pielgrzymi z Rzeszowa i okolic pokonali blisko trzysta kilometrów by 13 sierpnia stanąć przed Ikoną Jasnogórską. Mimo zmęczenia na twarzach widać było tylko radość. 38. Piesza Rzeszowska Piesza Pielgrzymka na Jasną Górę przeszła do historii.

Powitanie pielgrzymów z Rzeszowa rozpoczęło się o godz. 10.00. Poszczególne grupy, począwszy od grupy św. Stanisława, wchodziły na plac przed szczytem Jasnej Góry w atmosferze entuzjazmu i skupienia. Wielu pątników padało na ziemię, aby podziękować za dojście do celu, mimo trudnych warunków ze względu na upalną pogodę. W ciągu dziesięciu dni wierni pokonali trasę licząca prawie 300 kilometrów. Tegoroczne hasło „Patrz w Maryję i zobacz Jezusa” było rozpatrywane w kontekście zbliżających się Światowych Dni Młodzieży w Krakowie w 2016 r.

Przed tron Matki Bożej pielgrzymów wprowadzili: bp Edward Białogłowski – biskup pomocniczy diecezji rzeszowskiej i ks. Witold Wójcik – dyrektor rzeszowskiej pielgrzymki. Pod szczytem, na zmęczonych upałami pątników, czekał biskup rzeszowski Jan Wątroba. Specjalnie na powitanie przyjechali przedstawiciele władz wojewódzkich i miejskich z Podkarpacia i Rzeszowa. O godz. 11.30 odbyła się Msza św. na szczycie Jasnej Góry, w której, oprócz pielgrzymów z diecezji rzeszowskiej, uczestniczyli pątnicy z archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej, diecezji pelplińskiej, koszalińsko-kołobrzeskiej i drohiczyńskiej.

Dyrektor pielgrzymki, ks. Witold Wójcik, pytany o specyfikę współczesnego pielgrzymowania, zwrócił uwagę na mniejszą anonimowość ze względu na mniejszą liczbę pątników. – W nowych warunkach łatwiej się poznać i zintegrować. Inne też są warunki noclegowe i sanitarne. Dawniej standardem było spanie w stodole na sianie. Dzisiaj jest coraz mniej stodół, siana już prawie nie ma i bywają takie miejscowości, gdzie śpi się tylko w domach rodzinnych albo szkołach.

W tegorocznej pielgrzymce wzięło udział prawie 1650 osób. Wśród nich 1491 pątników świeckich, 61 kapłanów z biskupem Edwardem Białogłowskim, 12 diakonów, 22 kleryków i 14 sióstr zakonnych. Do tej liczby należy dodać kilkadziesiąt osób zaangażowanych w obsługę techniczną (m.in. służba medyczna, sanitarna, kierowcy, zaopatrzenie).