Pielgrzymka w 100. rocznicę śmierci ostatniego cesarza Austrii

Dziś, w setną rocznicę śmierci ostatniego cesarza Austrii, bł. Karola I, do głównego miasta Madery, Funchalu, gdzie znajduje się jego grób, przybywa międzynarodowa pielgrzymka. Biorą w niej udział m.in. liczni członkowie rodu Habsburgów-Lothringen, zgromadzeń zakonnych oraz grupy katolików z Austrii i krajów sąsiedzkich.

Organizatorem wydarzenia, które odbywa się także w intencji pokoju na Ukrainie, jest „Liga modlitewna Cesarza Karola”.

Mszę św. w miejscowym kościele Nossa Senhora do Monte (Matki Bożej z Góry) będą koncelebrowali prymas Węgier kard. Péter Erdő i biskup Funchalu – Nuno Bras da Silva Martins. Na popołudnie zaplanowano natomiast nabożeństwo modlitewne o pokój na świecie, przy czym centralnym tematem będzie wojna w Ukrainie.

Informując o tym austriacka agencja katolicka Kathpress przypomniała, że w kazaniu podczas Mszy św. beatyfikacyjnej św. Jan Paweł II nazwał Karola „przyjacielem pokoju”. Powiedział, że dla ostatniego cesarza wojna była „czymś straszliwym”, a gdy objął on rządy w Austro-Węgrzech w czasie I wojny światowej, próbował podjąć inicjatywę pokojową Benedykta XV.

Papież Franciszek po raz ostatni złożył hołd bł. Karolowi w listopadzie 2016 r. podczas audiencji dla członków rodu Habsburgów. Po objęciu władzy w 1916 młody cesarz „ze wszystkich sił zaangażował się na rzecz pokoju”, nawet „ryzykując, że nie zostanie zrozumiany i że zostanie wyśmiany”, powiedział wówczas papież. Dodał, że z tego powodu Karol stanowi przykład, który jest „tak aktualny jak nigdy dotąd: możemy wzywać go jako orędownika, aby Bóg zachował pokój dla ludzkości”.

Urodzony 17 sierpnia 1887 w Persenbeugu w Dolnej Austrii Karol Habsburg wstąpił na tron po śmierci swego stryja Franciszka Józefa I w 1916 w samym środku I wojny światowej. W obliczu rozpadu monarchii austro-węgierskiej i powstania na jej terytorium nowych państw, a także w wyniku ogromnych nacisków ze strony ludności, dotkniętej głodem i wyczerpanej wojną, oraz utworzonej w tym czasie Rady Państwa, Karol zrzekł się władzy 11 listopada 1918 i w rok później wyemigrował do Szwajcarii. Po dwóch nieudanych próbach odbudowy państwa na Węgrzech w 1921 były już monarcha i jego żona Zyta zostali aresztowani i zesłani na Maderę, na którą przybyli w listopadzie 1921. W marcu 1922 Karol ciężko zachorował na panującą wówczas grypę „hiszpańską” i zmarł 1 kwietnia tegoż roku w obecności swojego najstarszego syna Ottona von Habsburga-Lothringena. Grób ostatniego cesarza znajduje się w kościele pielgrzymkowym Nossa Senhora do Monte w Funchal na Maderze.

Proces beatyfikacyjny Karola I Habsburga, którego wysiłki na rzecz pokoju cieszyły się powszechnym uznaniem, rozpoczęto już w rok po jego śmierci. Dzięki staraniom ówczesnego arcybiskupa Wiednia kard. Friedricha Gustava Piffla (1864-1932) szybko przeprowadzono wstępny etap na szczeblu diecezjalnym. W 2003 Kongregacja Spraw Kanonizacyjnych potwierdziła wymagany cud za wstawiennictwem sługi Bożego. Błogosławionym ogłosił go (i 4 inne osoby) 3 października 2004 na Placu św. Piotra w Watykanie św. Jan Paweł II. Była to ostatnia beatyfikacja, której przewodniczył zmarły pół roku później Ojciec Święty.