Pierściec – św. Mikołaj rozświetla życie wiernych Bożym światłem

„Św. Mikołaj, patron i orędownik, rozświetla życie wiernych Bożym światłem zawsze wtedy, gdy zbliżamy się do niego ze swoimi troskami i radościami” – podkreślił ks. Tomasz Związek podczas uroczystości odpustowych 8 grudnia w sanktuarium św. Mikołaja w Pierśćcu na Śląsku Cieszyńskim. Dyrektor Domu Księży Emerytów w Bielsku-Białej przywołał legendę Zofii Kossak o pasterzu Mikole, który wyrzeźbił figurę św. Mikołaja, a ta zaczęła świecić nadprzyrodzonym światłem.

W kazaniu duszpasterz księży chorych i starszych w diecezji bielsko-żywieckiej wskazał na św. Mikołaja i jego rolę jako źródła nadziei. Jednocześnie przestrzegł przed kulturą konsumpcji, która zaciera duchowy wymiar postaci św. Mikołaja, przekształcając go w symbol blichtru.

Dużą część kazania kaznodzieja poświęcił legendzie o ubogim pasterzu Mikole, opowiedzianej w formie opowiadania w 1938 r. przez Zofię Kossak. Jej bohater, wyrzeźbił figurę swojego patrona, która zaczęła świecić nadprzyrodzonym światłem. W legendzie opisano liczne próby zniszczenia tej figury przez przeciwników wiary, jednak figura stale powracała i rozświetlała życie ludzi, nawet swoim oprawcom. Ks. Tomasz podkreślił, że historia ta zawiera głębsze przesłanie: święci są żywi i działają w życiu wiernych, a Boża moc jest niezniszczalna.

„Bożego światła nie da się zgasić. Nie da się też pokonać Boga, choć niektórzy próbują, walcząc z krzyżem czy Kościołem” – powtórzył i zachęcił wiernych do częstszego odwiedzania sanktuarium i powierzania swoich problemów św. Mikołajowi. Wskazał, że nawet jeśli modlitwy nie przynoszą natychmiastowych efektów, święty rozświetla trudności, pomagając spojrzeć na nie w innym świetle.

Historia Pierśćca związała się z kultem malutkiej drewnianej figury św. Mikołaja. Pierwsza kaplica poświęcona św. Mikołajowi powstała prawdopodobnie w XIV wieku. W 1616 r. pożar strawił całą wieś. Z żywiołu uratowano jedynie figurę św. Mikołaja, co uznano za cudowny znak. W 1618 r. protestanci wybudowali nowy kościółek pw. św. Mikołaja, co jest ewenementem w historii reformacji na Śląsku Cieszyńskim, gdyż luteranie nie dedykują swych świątyń świętym.

W 1718 r. kościół przeszedł z powrotem w ręce katolików. Wkrótce postanowiono wybudować nowy, większy kościół. Świątynia powstała w ciągu jednego roku. Poświęcona została w 1888 roku, a konsekrowana w 1889 roku przez biskupa cieszyńskiego Franciszka Śniegonia.

Relikwie świętego z Bari przywiózł do Pierśćca w 1964 r. bp Bolesław Kominek, wracający z obrad II Soboru Watykańskiego.

Pielgrzymi odwiedzający sanktuarium przywożą często ze sobą chusteczki i bieliznę osób chorych, którymi dotykają figury św. Mikołaja. W ten sposób proszą o wstawiennictwo świętego i modlą się o uzdrowienie bliskich.

Parafia w Pierśćcu obchodzi dwa odpusty ku czci św. Mikołaja: w niedzielę po 6 grudnia, kiedy w Kościele wspomina się pamiątkę narodzin Mikołaja dla nieba, oraz w niedzielę poprzedzającą 24 czerwca, gdy wierni czczą pamiątkę przeniesienia relikwii św. Mikołaja z Miry do Bari. Ten ostatni obchód łączy się z rocznicą konsekracji obecnego kościoła w Pierśćcu w roku 1889.