Pierwsza Pasterka Benedykta XVI

Punktualnie o północy rozpoczęła się w Bazylice Watykańskiej Msza święta pasterska, w czasie której Benedykt XVI ogłosił obecnym i całemu Kościołowi radosną wieść o Narodzeniu Pana.

W wypełnionej do ostatniego miejsca największej świątyni świata zajęli miejsca duchowni i świeccy, wśród których, jak co roku, było wielu pielgrzymów z różnych stron świata, przybyłych do Rzymu specjalnie na te Święta. Była to pierwsza Pasterka odprawiona przez papieża Ratzingera.
– Bóg stał się jednym z nas, abyśmy mogli być z Nim, upodobnić się do Niego – powiedział w homilii Benedykt XVI. – Jako znak swój wybrał Dziecię w żłobie: On jest taki. W ten sposób uczymy się Go poznawać. I w każdym dziecku błyszczy coś z promienia owego dzisiaj, z bliskości Boga, którą mamy miłować i której powinniśmy się podporządkować – w każdym dziecku, także w tym, które się jeszcze nie narodziło” – mówił Papież.
– Słowo „światłość” przenika całą liturgię tej Mszy Świętej… Światło oznacza przede wszystkim poznanie, oznacza prawdę w przeciwieństwie do mroku kłamstwa i niewiedzy. Tak więc światło pozwala nam żyć, wskazuje nam drogę – stwierdził Benedykt XVI.
Zwrócił uwagę, że „światło, ponieważ daje ciepło, oznacza również miłość”. A tam, gdzie jest miłość, „pojawia się światło w świecie; gdzie jest nienawiść, świat jest w ciemności”.
Papież zauważył, że spoglądając na świętych: od Pawła i Augustyna po Franciszka i Dominika, od Franciszka Ksawerego i Teresy z Awila po Matkę Teresę z Kalkuty, wszędzie „widzimy ten prąd dobroci, tę drogę światła, która wciąż na nowo zapala się od tajemnicy betlejemskiej, od tego Boga, który stał się Dziecięciem”.
Podkreślił następnie, że „prawdziwą tajemnicą Bożego Narodzenia jest wewnętrzny blask, który pochodzi od tego Dziecięcia”.
– Pozwólmy, aby ten wewnętrzny blask udzielał się nam, aby rozpalał w naszym sercu płomyk dobroci Boga; nieśmy wszyscy przez naszą miłość światło na świat! – zaapelował Papież.
Zaznaczył, że „w tę noc, gdy spoglądamy ku Betlejem, chcemy także modlić się w sposób szczególny za to miejsce narodzenia naszego Odkupiciela i za ludzi, którzy tam żyją i cierpią. Chcemy modlić się o pokój w Ziemi Świętej: Spójrz, Panie, na ten zakątek ziemi, który jako Twoja ojczyzna, jest Ci tak drogi! Spraw, by rozbłysło tam Twoje światło! Spraw, by przyszedł tam pokój!”.
Opuszczając świątynię po zakończeniu liturgii, Papież podchodził do ludzi stojących wzdłuż nawy głównej, ściskał ręce, błogosławił dzieci i przez chwilę rozmawiał z obecnymi tam osobami.
Wcześniej, zgodnie ze zwyczajem wprowadzonym przez Jana Pawła II, jego następca po zmierzchu zapalił w oknie swego apartamentu świecę pokoju. Gdy na chwilę zgaszono światło w środku, Papież pobłogosławił nią obecnych na Placu św. Piotra wiernych, którzy wzięli udział w inauguracji tegorocznej szopki w pobliżu obelisku.