Pierwsze w historii diecezji zielonogórsko-gorzowskiej święcenia diakonatu stałego

Bp Tadeusz Lityński udzielił 9 stycznia w sanktuarium Matki Bożej Cierpliwie Słuchającej w Rokitnie święceń diakonatu Adamowi Runiewiczowi ze Słubic. Są to pierwsze w historii diecezji zielonogórsko-gorzowskiej święcenia diakona stałego.

Święceń diakonatu udzielił bp Tadeusz Lityński. – To historyczna chwila dla diecezji zielonogórsko-gorzowskiej. Po raz pierwszy zostanie wyświęcony diakon stały, a więc człowiek żonaty, mający rodzinę, który odkrył swoje powołanie do posługi diakona, posługi służebnej w Kościele. Będzie przypisany przede wszystkim do ośrodka katechumenalnego w Zielonej Górze i duszpasterstwa służby zdrowia – wyjaśnił biskup.

Kandydat ukończył studia teologiczne oraz odbył specjalne przygotowanie w ośrodku formacyjnym dla diakonów stałych w Opolu. Jest żonaty, ma dwoje dzieci. Przygotowanie do dzisiejszego dnia trwało osiem lat.

– Były to pełne studia teologiczne zakończone magisterium, dwuletnie studia uzupełniające w Ośrodka Formacji Diakonów Stałych w Opolu, praktyki w diecezji, rekolekcje, dni skupień i wiele innych. Generalnie cała formacja jest podobna do formacji seminaryjnej. Jednak w moim przypadku odbywała się w warunkach życia domowego, rodzinnego, akademickiego i wspólnotowego. Po drodze był wiele pytań, natomiast po 8 latach czuję wewnętrzny pokój i radość – podkreślił tuż przed święceniami Adam Runiewicz, który na co dzień prowadzi fundację hospicyjną.

– Oczywiście zostaję w świecie. Mam swój dom, swoją rodzinę i mam swoją pracę. Będę starał się swoją posługę wypełniać tak, aby to wszystko pogodzić – dodał.

W homilii bp Lityński przypomniał m.in. istocie diakonatu stałego. – Przywracając po ponad tysiącu lat diakonat stały, Kościół kieruje się trzema względami. Pierwszy, podstawowy powód to odkrycie służebnego wymiaru Kościoła, że winien on się stawać sakramentem Chrystusa-Sługi w świecie i dla świata, od którego sam nie stroni, ale jest w nim zanurzony i obecny, w którym pełni swą posługę – mówił kaznodzieja.

– Drugi wzgląd, dotyczy sytuacji, w której, dzięki łasce święceń diakonatu, należało wzmocnić tych, którzy de facto taką posługę już wykonywali i wreszcie trzecia racja to umożliwienie duszpasterskiej posługi wiernym w regionach, w których występuje brak kapłanów – dodał.

W diecezji zielonogórsko-gorzowskiej diakonat stały został wprowadzony dekretem bp. Tadeusza Lityńskiego z dnia 20 marca 2020 r.