Płock: jubileusz 300-lecia Wyższego Seminarium Duchownego

Jubileusz 300 lat istnienia obchodziło w sobotę 22 maja Wyższe Seminarium Duchowne w Płocku. Centralne uroczystości rozpoczęły się uroczystą Eucharystią w bazylice katedralnej, z udziałem kleryków i około 300 księży diecezjalnych. Przewodniczył jej prymas senior kard. Józef Glemp, a koncelebrowali biskupi Piotr Libera i Roman Marcinkowski.

W swej homilii kard. Glemp mówił, że wspominając datę erygowania seminarium w Płocku w 1710 r. należy ukazać posłannictwo Kościoła, który ma iść i nauczać, kim jest Bóg i Kościół. Trzeba jednak także formować nauczycieli. „Seminarium ma przede wszystkim przyjmować młodych ludzi, którzy mają powołanie do służby Bożej i winni kochać Boga bardziej niż inni. Są świadomi tego, że to Chrystus prowadzi, Chrystus wybiera” – mówił prymas senior.

Podkreślał, że ci, którzy wstępują do seminarium, są „siłą ludu w sprawach dotyczących Boga”, a „kapłani na pierwszym miejscu powinni znać się na sprawach Bożych we wspólnocie Kościoła”. Pomoże im w tym miłość, która jest najważniejsza. – W odniesieniu do Boga ona nabiera ogromnych rozmiarów, niepojętych dla człowieka – stwierdził kard. Glemp.

Po Mszy św. uroczystości przeniosły się do Opactwa Pobenedyktyńskiego w Płocku, gdzie odbyła się okolicznościowa sesja jubileuszowa. Otworzył ją bp Piotr Libera. „Jubileusz naszego seminarium w grodzie Bolesława Krzywoustego i arcybiskupa Antoniego J. Nowowiejskiego wpisuje się opatrznościowo w Rok Kapłański. Minione trzy wieki naszej Alma Mater są wyrazem naszej wierności, zgodnie z hasłem Roku Kapłańskiego `Wierność Chrystusa, wierność kapłana`” – mówił biskup płocki.

Przypomniał, że gdy obchodzono 100-lecie seminarium, w jego gmachu mieściły się magazyny wojskowe armii napoleońskiej. W czasie 200-lecia w 1910 r. trwały rozbiory i „świeża była rana rozejścia się z mariawitami”. W czasie II wojny nad gmachem uczelni powiewały swastyki niemieckie, a po wojnie profesorowie i studenci poddawani byli inwigilacji SB. „Ale wierność zawsze brała grę. Ten strumień wierności zobowiązuje seminarium i diecezję do budzenia powołań i materialnego wspierania uczelni” – podkreślił ordynariusz płocki.

Rektor seminarium ks. dr Mirosław Kosek podkreślał, że rozpoczynając uroczystości jubileuszowe Eucharystią, społeczność seminarium chciała okazać Bogu wdzięczność za trzy wieki istnienia płockiego seminarium. „Dzięki niech będą tym, którzy je rozwijali, za troskę, którą je otaczali. Dzieje naszego WSD stanowią piękną kartę Kościoła partykularnego. Opatrzność stawia nas dziś przed nowymi wyzwaniami” – mówił podczas uroczystości.

W programie spotkania znalazł się także wykład ks. prof. Wojciecha Góralskiego pt. „Seminarium Duchowne w Płocku – wczoraj i dziś” oraz koncert muzyki poważnej w wykonaniu artystów w Ukrainy, Bratysławy i Polski. Natomiast w gmachu WSD przy ul. Nowowiejskiego odsłonięto tablicę upamiętniającą 300 lat seminarium.

Z okazji jubileuszu marszałek województwa mazowieckiego Adam Struzik odznaczył uczelnię medalem „Pro Mazovia”. W uroczystościach wziął także udział m.in. prezydent Płocka Mirosław Milewski, starosta płocki Michał Boszko, posłowie Sejmu RP, prezesi ruchów i stowarzyszeń religijnych, działających w diecezji płockiej. Każdy z gości spotkania otrzymał publikację pt. „Wyższe Seminarium Duchowne w Płocku 1710-2010” pod red. ks. prof. Waldemara Graczyka.

Pierwsze seminarium duchowne w diecezji płockiej powstało w 1594 r. w Pułtusku, erygował je bp Wojciech Baranowski. W 1710 r., dzięki fundacji sufragana chełmińskiego Seweryna Szczuki, który pochodził w diecezji płockiej, udało się erygować seminarium w stolicy diecezji – Płocku. Akt erekcyjny wydał bp Ludwik Bartłomiej Załuski. Wykłady prowadzili misjonarze ze Zgromadzenia św. Wincentego á Paulo. Trudne dla funkcjonowania uczelni czasy nastąpiły po powstaniu styczniowym. W 1865 r. ostatecznie zamknięto seminarium w Pułtusku. Rozwój płockiej uczelni nastąpił za bł. abpa Antoniego J. Nowowiejskiego, który rozbudował gmach przy ul. Nowowiejskiego (gdzie do dziś mieści się uczelnia).

W czasie II wojny światowej Niemcy zarekwirowali obiekt na cele wojskowe, zniszczyli go razem z biblioteką, w której znajdowały się niezwykle cenne zbiory. Po wojnie zajęcia wznowiono w 1946 r. Powojenne władze w gmachu seminarium urządziły szkołę podstawową, biura, magazyny i bazę samochodową. Dawny ład szkoły wrócił dopiero w latach 80. Od 2000 r. studenci WSD w Płocku są zarazem studentami wydziału teologicznego UKSW w Warszawie. Obecnie studiuje w nim 74 kleryków, wykłady prowadzi 34 wykładowców (w tym 5 świeckich). Jesienią na uczelni ma zostać wprowadzony rok propedeutyczny.