Płock: nabożeństwo słowa Bożego w zborze ewangelickim

Przedstawiciele płockich Kościołów chrześcijańskich modlili się wspólnie podczas nabożeństwa słowa Bożego w zborze ewangelickim w Płocku. Nabożeństwu przewodniczył proboszcz parafii ewangelickiej ks. Szymon Czembor, a homilię wygłosił ks. kan. dr Włodzimierz Piętka, odpowiedzialny za ekumenizm w diecezji płockiej. – Jednoczy nas krzyż i słowo Boże, które są duchowym kręgosłupem – zaakcentował katolicki duchowny.

Ks. Włodzimierz Piętka w homilii powiedział, że pierwszym znakiem ekumenicznej rzeczywistości jest krzyż. Chrześcijan jednoczy również słuchanie słowa Bożego, któremu powinno towarzyszyć coś z uległości i wiary Maryi, która w chwili zwiastowania powiedziała „Oto ja, służebnica Pańska”. Orygenes próbował tłumaczyć te słowa kontekstem tamtych czasów, interpretując, że można by powiedzieć wraz z Maryją: „Panie Boże, jestem jak gliniana tabliczka – pisz na mnie” – powiedział referent ds. ekumenizmu w diecezji płockiej, redaktor naczelny płockiej edycji „Gościa Niedzielnego”.

Ks. Włodzimierz Piętka zaznaczył, że należy tak słuchać słowa Bożego, aby towarzyszyła mu uległość wiary: „Panie, pisz w moim życiu Twoją wolę”. Słuchanie słowa Bożego wzywa człowieka wierzącego do pracy nad samym sobą i do przepracowania swej historii życia, upadków i sukcesów, różnych wydarzeń i emocji.

– Krzyż i słowo Boże, które nas tu jednoczą, są dla nas duchowym kręgosłupem. Jest takie powiedzenie, że organizmy bez kręgosłupa mają najtwardszą skorupę. Kogo ma więc przypominać chrześcijanin? Parzmy na krzyż i słuchajmy słowa, bo z nich wypływa pokorna prawda o nas przed Bogiem i braćmi. One są duchowym kręgosłupem, które stawiają nas na nogi i dźwigają ku górze. Nie zamieniajmy tego depozytu wiary na skorupę zamknięcia i niewrażliwości – powiedział duszpasterz.

Na zakończenie wykonano uroczysty śpiew błogosławieństwa Aaronowego, którego udzielili duchowni z płockich Kościołów chrześcijańskich: ewangelickiego, rzymskokatolickiego, mariawickiego i prawosławnego.

***
Parafia ewangelicko-augsburska w Płocku należy do diecezji warszawskiej. Kaplica parafialna mieści się przy ulicy Kazimierza Wielkiego 39 w Płocku. Liczy kilkudziesięciu wiernych. Proboszczem administratorem parafii jest ks. Szymon Czembor.

Idee Reformacji obecne były na Mazowszu już w XVI w. Najwybitniejszym przedstawicielem jest Stanisław Murzynowski, urodzony około roku 1528 w Suszycach (ziemia dobrzyńska). Pochodził z rodziny szlacheckiej, został wysłany na studia uniwersyteckie w Wittenberdze, gdzie przebywał do 1545 roku. Po podróży studyjnej do Włoch w roku 1549 osiadł na stałe w Królewcu, gdyż jako zdeklarowany protestant, któremu proces za apostazję wytoczyła kapituła płocka, nie mógł wrócić w rodzinne strony.

Do II połowy XVIII wieku na Mazowszu osiedlało się niewielu ewangelików. Dopiero gdy część regionu w wyniku rozbiorów znalazła się pod panowaniem pruskim, magistraty zaczęli zasiedlać urzędnicy z obszaru Wirtembergii, Meklemburgii, Pomorza, Śląska. Byli to w większości ewangelicy (90 proc.), luteranie i kalwiniści. W Płocku parafia ewangelicka powstała w 1804 roku, a w I połowie XIX wieku ukształtowała się cała sieć parafialna diecezji, która przetrwała w takim samym kształcie aż do I wojny światowej. O ewangelikach na terenie województwa płockiego i guberni płockiej w latach 1815-1914 można przeczytać w wydanej w 2021 roku monografii historycznej autorstwa Krzysztofa Kłodawskiego.