Płock: odsłonięcie tablicy ku czci s. Heleny Pszczółkowskiej

Tablicę dedykowaną śp. siostrze Helenie Pszczółkowskiej, nazywanej „płocką Matką Teresą”, odsłonięto 4 marca w kościele parafii św. Maksymiliana Kolbego. Na jej terenie przez 40 lat szarytka pomagała chorym, ubogim i samotnym. Ks. Kazimierz Małżeński CM ze Zgromadzenia Księży Misjonarzy mówił, że s. Helena niosła „miłość, która była obecnością”.

„Przez 40 lat ulicami Płocka do zapomnianych i biednych przemykał Chrystus, który miał oczy s. Heleny i jej uśmiech – mówił w homilii ks. Kazimierz Małżeński CM. – Trzeba sobie życzyć, aby ten Chrystus miał dziś twarz każdego z nas. Wówczas człowiek człowiekowi będzie bratem, odnajdziemy swą godność i będziemy mieć odwagę czynnego głoszenia Ewangelii Chrystusowej. Tam, gdzie nie ma szacunku dla ubogich i zapomnianych, tam nie ma kultury i pełni życia” – podkreślał.

Przekonywał także, że s. Helena byłaby szczęśliwa, gdyby zobaczyła innych na swoich ścieżkach „misji i miłosierdzia”, budujących „cywilizację miłości”. „Nie potrzeba nam pięknych programów, ale dojrzałych i pięknych ludzi. Takim człowiekiem był siostra Helena. Świadectwo jej życia jest fascynujące – podkreślał ks. Małżeński. – Wszystkim potrzebującym nadziei dawała swoje siły i serce. Nigdy nie straciła ludzkiej wrażliwości, nigdy nie straciła nadziei i niosła ją innym, choć żyła w czasach, gdy o nadzieję było bardzo trudno” – stwierdził misjonarz.

Eucharystii przewodniczył ks. Tadeusz Łebkowski. Proboszcz parafii św. Maksymiliana Kolbego w Płocku przypomniał, że bł. Jan Paweł II przemienił „skostniałe przekonanie o świętości”, przekonał nas, że „święci są tutaj” i że żyjący noszą znamię świętości. „Dziękujemy dziś Bogu za życie siostry Heleny, jej służbę chorym i ubogim. Modlimy się, aby posiew dobra i miłości. które czyniła swoją służbą, owocowało powołaniami i wychyleniem się ku chorym” – podkreślał gospodarz miejsca.

Na zakończenie Mszy św. ks. Kazimierz Małżeński poświęcił tablicę dedykowaną s. Helenie Pszczółkowskiej. Zapisano na niej m.in. że s. Pszczółkowska przeżyła 63 lata w Zgromadzeniu Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego à Paulo „w służbie chorym i ubogim”. Tablicę ufundował i zaprojektował anonimowy darczyńca; z inicjatywą jej powstania wystąpili wierni świeccy.

W uroczystości wzięły udział siostry z płockiego domu Zgromadzenia Sióstr św. Wincentego à Paulo, reprezentantki prowincji warszawskiej zgromadzenia z s. wizytatorką Stanisławą Kokoszą. Obecny był też dyrektor diecezjalnej Caritas ks. Szczepan Bugaj, przedstawiciele rady miasta Płocka, organizacji i stowarzyszeń katolickich, Fundacji „Pokolenie” i MOPS.

Helena Pszczółkowska (1925-2007) urodziła się we wsi Dzielin pod Przasnyszem, w diecezji płockiej. W 1942 r. wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego à Paulo (szarytek) na warszawskiej Tamce, tam uzyskała dyplom pielęgniarski. Nowicjat rozpoczęła na trzy godziny przed wybuchem Powstania Warszawskiego. Po obłóczynach pracowała w szpitalu dziecięcym w Kielcach, Lublinie, Otwocku, potem wróciła do Warszawy. Do płockiego domu zgromadzenia przy ul. Warszawskiej przyjechała w 1966 r. Przez wiele lat była opiekunem społecznym, odwiedzała chorych w ich domach.

W latach 80. i później zajmowała się dystrybucją darów zagranicznych, organizowała spotkania świąteczne, zdobywała leki i pieniądze dla biednych i chorych. Ściśle współpracowała z Miejskim Ośrodkiem Pomocy Społecznej. Pomoc świadczyła z ogromną prostotą, skromnie, cicho i skutecznie. Przez całe życie realizowała ideał życia poświęconego innym, zgodnie ze ślubem zakonnym, nakazującym służbę ubogim. Nazywana była „płocką Matką Teresą”. Zmarła 2 marca 2007 r., w wieku 82 lat. Jest pochowana na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie. Była posiadaczką medalu „Zasłużony dla Płocka”, „Zasłużony Opiekun Społeczny”, Złotego Krzyża Zasługi.