Marsz w hołdzie Żydom, wypędzonym przez Niemców z miasta 74 lata temu, przeszedł 26 lutego wieczorem ulicami Płocka. Zakończył się wspólną modlitwą uczestników na cmentarzu żydowskim. W marszu szła młodzież, harcerze, przedstawiciele władz miasta oraz płocczanie. Marsz poprzedziło odsłonięcie szafy Aron-ha-Kodesz na zwoje Tory w Muzeum Żydów Mazowieckich.

Marsz Pamięci był hołdem złożonym płockim Żydom, wypędzonym z Płocka przez Niemców między 21 lutego a 1 marca 1941 r. Rozpoczął się przed siedzibą Muzeum Żydów Mazowieckich, przeszedł ulicami: Kwiatka, Tumską, Nowym Rynkiem, Obrońców Westerplatte. Zakończył się na cmentarzu żydowskim przy ul. Mickiewicza, gdzie zapalono świece i odmówione zostały modlitwy.

Marsz poprzedziło uroczyste odsłonięcie szafy Aron-ha-Kodesz w Muzeum Żydów Mazowieckich. Ta święta szafa na zwoje Tory jest jedną z najcenniejszych pamiątek po płockich Żydach. Ocalała z czasów II wojny światowej, została odnowiona dzięki staraniom Urzędu Miasta Płocka i Muzeum Mazowieckiego w Płocku i dzięki temu mogła wrócić na swe pierwotne miejsce – przed wojną w obecnej siedzibie Muzeum Żydów mazowieckich znajdowała się synagoga.

Przed II wojną światową mieszkało w Płocku około 10 tys. Żydów, stanowili 1/3 mieszkańców miasta. Posiadali m.in. dwie synagogi, 34 domy modlitwy, szpital, dom sierot, szkołę Talmud-Tora, Żydowskie Koedukacyjne Gimnazjum Humanistyczne, mykwę, rzeźnię drobiu, dom przedpogrzebowy. W 1940 r. hitlerowcy utworzyli getto, potem Żydzi trafili do obozu w Działdowie i do gett w Generalnej Guberni, gdzie niemal wszyscy zginęli. Po wojnie powróciło do Płocka około 300 Żydów.

Marsz Pamięci w hołdzie Żydom, wypędzonym przez Niemców z miasta 73 lata temu, przeszedł 27 lutego ulicami Płocka. Zakończył się wspólną modlitwą uczestników na cmentarzu żydowskim. W marszu szła młodzież, harcerze, przedstawiciele władz miasta oraz płocczanie, niosący polskie i izraelskie flagi.

Płocki Marsz Pamięci dedykowany był wypędzonym z miasta w okresie II wojny światowej Żydom. Wydarzyło się to 73 lata temu, między 21 lutego a 1 marca 1941 roku.

Uczestnicy marszu: młodzież szkolna, harcerze, władze miasta z prezydentem Andrzejem Nowakowskim, płocczanie, wyruszyli sprzed siedziby Muzeum Żydów Mazowieckich przy ul. Kwiatka, przeszli Tumską, Nowym Rynkiem, Obrońców Westerplatte, do cmentarza żydowskiego przy ul. Mickiewicza. Tam zapalono świece i odmówiono modlitwy za zmarłych.

Marsz stanowił podsumowanie działań kulturalnych, zorganizowanych z okazji rocznicy wypędzenia Żydów z miasta. Złożył się na niego m.in. wykład Jana Przedpełskiego o Żydach płockich pod okupacją hitlerowską w latach 1939-1941 oraz spektakl „Żydzi płoccy”, według scenariusza i w reżyserii Mariusza Pogonowskiego. W przedstawieniu wystąpili aktorzy Teatru Dramatycznego im. Jerzego Szaniawskiego w Płocku i Stowarzyszenia Teatr Per Se.

Przed II wojną światową mieszkało w Płocku około 10 tys. Żydów, stanowili około 1/3 mieszkańców miasta. Posiadali m.in. dwie synagogi, 34 domy modlitwy, szpital, dom sierot, szkołę Talmud-Tora, Żydowskie Koedukacyjne Gimnazjum Humanistyczne, mykwę, rzeźnię drobiu, dom przedpogrzebowy. W 1940 r. hitlerowcy utworzyli getto, potem Żydzi trafili do obozu w Działdowie i do gett w Generalnej Guberni, gdzie niemal wszyscy zginęli. Po wojnie powróciło do Płocka około 300 Żydów.