Płockie Dni Pastoralne: sakrament pokuty w duszpasterstwie

Około ośmiuset księży i wiernych świeckich wzięło udział w Płockich Dniach Pastoralnych, które zakończyły się 12 kwietnia w Opactwie Pobenedyktyńskim i Wyższym Seminarium Duchownym w Płocku. Odbywały się one pod hasłem „Pastoralny wymiar sakramentu pokuty”, a zostały zorganizowane przez wydział duszpasterski Kurii Diecezjalnej.

Płockie Dni Pastoralne adresowane były dla księży (proboszczów, wikariuszy) oraz osób świeckich – liderów stowarzyszeń i organizacji religijnych z diecezji. Wykłady i prelekcje odbywały się w Opactwie Pobenedyktyńskim oraz w auli Wyższego Seminarium Duchownego. Koncentrowały się one wokół sakramentu pokuty, jego wymiaru pastoralnego i duszpasterskiego.

O. dr Kazimierz Fryzeł CSRS z WSD Redemptorystów w Tuchowie mówił o „blaskach i cieniach” w przeżywaniu i posłudze sakramentu pokuty. Zaznaczył, że w Polsce wzrasta liczba ochrzczonych, którzy sakrament pojednania przyjmują tylko okazyjnie: „Sakrament pojednania jest jedną z najtrudniejszych dziedzin posługiwania duszpasterskiego, ale najowocniejszą. Wielu ludziom przywrócił pokój sumienia i nowe życie. Powinien być momentem, od którego rozpoczyna się poprawa życia. W innym razie Pana Boga wzywa się nadaremno” – mówił zakonnik.

Wśród „cieni” sakramentu pokuty i pojednania wymienił m.in. brak odpowiedniego czasu na ten sakrament, nieodpowiednie pytania, brak dialogu z penitentem, asertywności i empatii, brak kompetencji w znajomości zasad moralnych oraz nieumiejętność rozdawania pokut: „Czymś niedobrym jest odsyłanie penitentów bez rozgrzeszenia bez podania środków, które pomogą je otrzymać” – przekonywał o. Fryzeł.

Zdaniem ks. dr hab. Piotra Kieniewicza MIC z Instytutu Teologii Moralnej KUL w Lublinie, w konfesjonale można udzielić rozgrzeszenia tylko wtedy, gdy penitent ma świadomość uczynionego zła i wyraża gotowość poprawy: „Jednym z problemów bioetycznych w konfesjonale jest aborcja, czyli każde pozbawienie życia dziecka. Może zostać rozgrzeszona wówczas, gdy osoba dokonująca aborcji czyni to pod presją, pod przymusem. Karę zaciąga wtedy ten, kto skłonił do tego aktu. Od strony moralnej to mężczyzna jest odpowiedzialny za poczęcie dziecka, ponieważ jest płodny non-stop”, twierdził ks. Kieniewicz.

Mówił także o „mentalności antykoncepcyjnej”, która sprawia, że nawet naturalne metody planowania rodziny są traktowane jako antykoncepcyjne. Stwierdzał, że bezpłodność w znacznej mierze jest zawiniona, a jej głównym powodem jest stosowanie antykoncepcji i odkładanie rodzicielstwa na później. W swym wystąpieniu poruszał także problematykę koniecznego pochówku dzieci zmarłych przed narodzinami, sugerował, żeby nie posługiwać się wtedy terminem „dziecko utracone”.

Z kolei egzorcysta ks. prof. dr hab. Tomasz Kaczmarek, wykładowca w UMK w Toruniu, wygłosił prelekcję o zagrożeniach wiary ze strony okultyzmu. Podkreślał, że okultyzm jest „przenikaniem zła demonicznego”, a jego wnikanie w życie ułatwia „zanik zmysłu moralnego”. Zwracał także uwagę na fakt, że bioenergoterapię, jedną z form okultyzmu, należy odróżnić od uzdrowienia mocą modlitwy. Przestrzegał przed kontaktem z satanizmem, który prowadzi do „dewiacji osobowości i zniewolenia demonicznego”.

Bp Piotr Libera dziękował uczestnikom spotkania w Płocku za trud posługi sprawowanej w konfesjonale. Podkreślał, jak ważne jest dobre poprowadzenie spowiedzi, ponieważ wiele osób, zrażonych niewłaściwą spowiedzią, odchodzi od wiary. Poza tym podkreślał potrzebę dobrego spowiadania w kontekście nowej ewangelizacji: „Nie można bać się dyżurów w konfesjonale i tego, że wierni do nich nie przyjdą. Jeśli będą wiedzieli, że tam jest ksiądz, to wcześniej czy później przyjdą” – przekonywał uczestników Płockich Dni Pastoralnych.

W programie dni było także wspólne nabożeństwo w bazylice katedralnej w Płocku, przewodniczył mu ks. mgr Lech Piórkowski, ojciec duchowny WSD w Płocku. Poza tym odbywały się dyskusje i wymiana doświadczeń.

Organizatorem Płockich Dni Pastoralnych był wydział duszpasterski Kurii Diecezjalnej w Płocku, z dyrektorem ks. kan. Romanem Bagińskim.